ΦΑΡΟΦΥΛΑΚΑΣ


ΦΑΡΟΦΥΛΑΚΑΣ


.......Εκεί ψηλά στον βορρά, στη Σκωτία, στη νήσο του Skye στις Εβρίδες, έμενα σ’ ένα σπιτάκι σ’ ένα ερημικό μέρος που λεγότανε Neist Point. Απ’ το παράθυρό μου έβλεπα τον φάρο στο ακρωτήρι, δίπλα στους πιο ψηλούς γκρεμούς που έχεις φανταστεί ποτέ σου. Ολόγυρα απέραντα λιβάδια, βράχια κι ερημιά, πιο πέρα ξεχώριζες στο βάθος δυο-τρεις φάρμες, παντού πρόβατα έβοσκαν ελεύθερα, κι όταν φυσούσε ο αέρας δεν σταματούσε για μέρες, κι έκανε κρύο πολύ και δεν μπορούσες να βγεις από το σπίτι. Τις νύχτες άκουγα τα κύματα από τη Βόρειο Θάλασσα, ο άνεμος σφύριζε, οι πόρτες έτριζαν, κι ήταν σαν να ταξίδευα μέσα σ’ ένα πλοίο για τον Βόρειο Πόλο.
Έριχνα τα ξύλα στη σόμπα, τα κούτσουρα είχαν πάνω τους ρόζους που πολλοί έμοιαζαν με πρόσωπα, παράξενα μικροσκοπικά πρόσωπα που σε κοιτούσαν μέσα από το ξύλο. Τα ξύλα έπαιρναν φωτιά, τα κοιτούσα μέσα από το πορτάκι της σόμπας να καίγονται σιγά-σιγά, τα πρόσωπα με κοιτούσαν κι αυτά σιωπηλά μέσ’ από τις φλόγες. Όλοι οι πεθαμένοι πρόγονοι του τόπου, οι παλιοί θαλασσόλυκοι που φεύγανε στο άγνωστο να κυνηγήσουν τις φάλαινες, νεκροί τώρα πια, τους είχανε θάψει σε παλιούς τάφους κάτω από τα δέντρα, περάσανε τα χρόνια, γίνανε ένα με το χώμα, τις πέτρες και τα δέντρα, περάσανε τα πρόσωπά τους μέσα στο ξύλο και τυπωθήκανε εκεί.
Κι ήτανε πάνω στα κούτσουρα οι φάτσες τους, ακίνητες, παραμορφωμένες, σε κοιτούσανε σαν κάτι να θέλανε να σου πουν, αλλά δεν έλεγαν τίποτα. Ίσως να θέλανε να πούνε ιστορίες για τις φάλαινες, πώς τραγουδούσανε τις νύχτες και τις ακούγανε σαν σειρήνες που θέλανε να τους πνίξουν, και τεντώνανε τις ουρές τους έξω από το νερό σαν να τους χαιρετούσαν. Ίσως να θέλανε να πούνε σε κάποιον τις συνταγές που ξέρανε για το πως να φτιάξεις καλό ουίσκι, από ‘κείνο που το πίνεις και εξατμίζεται στη γλώσσα σου, αφήνοντάς σου ένα γαργάλημα στον ουρανίσκο. Ίσως να θέλανε να διηγηθούν αστείες ιστορίες, όπως εκείνες που λένε οι κιθαρωδοί στα παμπ, όταν νιώθουν πολύ μεθυσμένοι για να τραγουδήσουν. Σε κοιτούσανε μέσα από το ξύλο αλλά δεν έλεγαν τίποτα.
Τους έβλεπα να καίγονται μέσα στη σόμπα, κι ήξερα πως τους ελευθέρωνα, οι φλόγες λύνανε τα μάγια που τους κρατούσανε μέσα στο ξύλο, διαλύανε την ξύλινη μνήμη τους που είχε ρουφήξει το δέντρο μέσ’ απ’ το χώμα, γινότανε καπνός που έφευγε από το μπουρί και λευτερωνότανε στον άνεμο, πετούσανε οι ψυχές τους προς τη Βόρειο Θάλασσα, πηγαίνανε πάλι να κυνηγήσουν τις φάλαινες.
Κολλούσα το πρόσωπό μου στο τζάμι, θάμπωνε από τα χνώτα μου κι από τη ζέστη που έβγαζε η σόμπα. Κοιτούσα έξω, στη νύχτα. Εκεί δε νυχτώνει όπως εδώ, δεν πέφτει το σκοτάδι, η νύχτα είναι ένα βαθύ μπλε, όπως το προχωρημένο σούρουπο... Έβλεπα τη μπλε νύχτα μέσ’ από το τζάμι, κι ο φάρος αναβόσβηνε μέσα στην ερημιά. Ζούσε ένας φαροφύλακας εκεί. Του άρεσε πολύ το τσάι, κι όποτε πήγαινα να τον επισκεφτώ πίναμε κανάτες ολόκληρες. Είχε ένα πόδι ξύλινο. Τις νύχτες, μέσα στην ησυχία, στο σπιτάκι μου θαρρούσα πως τον άκουγα να περπατά πάνω κάτω μέσα στο φάρο, τακ-τακ-τακ, άκουγα το ξυλοπόδαρό του να χτυπά στα σανίδια.
Μερικές φορές, ξεσπούσαν τόσο μεγάλες καταιγίδες, που φοβόμουν ότι θα ξεριζώσουν τον φάρο και θα τον κάνουν πύραυλο. Φανταζόμουν τον φάρο να εκτοξεύεται μέσα στην καταιγίδα σαν πύραυλος, και να απομακρύνεται προς το διάστημα, με το φως του ν’ αναβοσβήνει ακόμη, στέλνοντας σήμα της πορείας του μέσα στη νύχτα. Κι ο φαροφύλακας με το ξύλινο πόδι, θα γινόταν αστροναύτης.
Φοβόμουν ότι θα ξυπνήσω ένα πρωί και θα ανακάλυπτα πως ο φάρος δεν είναι πια εκεί. Πως χάθηκε στην καταιγίδα χθες το βράδυ. Κι έλεγα, για φαντάσου τον γερο-Γουίλυ να πίνει το τσάι του στο φεγγάρι. Το φεγγάρι φαίνεται μεγαλύτερο από τη βόρεια Σκωτία. Ίσως από εκεί να είναι πιο κοντά απ’ ό,τι απ’ εδώ…......

(Ιστορίες που δεν Διηγήθηκε Ποτέ Κανείς, Π. Γ. )



34 comments:

Ανώνυμος είπε...

Έτυχε και είχα πάει στη Σκωτία ένα καλοκαίρι (ο καιρός παραμένει αξέχαστος στη μνήμη μου, δροσερός – αναζωογονητικός ) για λίγες μέρες όταν ήμουν 17 ετών...δεν ξέρω για το φεγγάρι, αλλά μου φαινόταν ότι τα σύννεφα (ο ουρανός) ήταν όντως πιο κοντά στη Γη και πως η ατμόσφαιρα είχε κάτι "μαλακό" πάνω της...δεν ξέρω αν το έχει παρατηρήσει κανείς, αλλά εδώ στην Ελλάδα σπάνια ξημερώνει μία καλή μέρα (και δεν μιλάω αν έχει πολύ κρύο ή ζέστη), γιατί πάντα πλανιέται κάποιου είδους "έντασης" στον αέρα...εκεί δεν υπήρχε κάτι τέτοιο και μου 'έμεινε' η ευγένεια κάποιων ανθρώπων, η οποία μου φάνηκε αληθινή (και όχι ψεύτικη όπως επιβάλλει ο τουρισμός εδώ)...ίσως τα θυμάμαι έτσι όλα αυτά, γιατί ήμουν ταξιδιώτης (μία ιδιότητα, που δυστυχώς δεν έχω τη δυνατότητα να επικαλούμαι πολλές φορές) σε έναν τόπο, που αν και κατά κάποιον τρόπο οικείος σε εμένα, δεν είχα συνηθίσει...θα έπρεπε να υπήρχαν στιγμές, που η μαγεία ενός τέτοιου μέρους θα έκανε εισβολή στην δική μας καθημερινότητα…

Ανώνυμος είπε...

Στην Σκωτία, στα highlands -σ' ένα από τα πιο όμορφα και επιβλητικά μέρη του πλανήτη, πάντα είχα την αίσθηση ότι ο χρόνος είναι σταματημένος πολλούς αιώνες τώρα.
Οι άνεμοι και οι καταιγίδες, τα "στοιχειά" της φύσης, όσο κι αν προσπαθούν -με λύσσα κάποιες φορές- να σμιλέψουν και να αλλάξουν το τοπίο, το μόνο που καταφέρνουν είναι να ενσωματώνονται στην απόκοσμη μαγεία αυτής της επίγειας περιοχής.
Οι Σκωτσέζοι, καταβεβλημένοι από έναν περίεργο ρομαντισμό -ενάντια στην καταστροφική φύση του ανθρωπου, όχι μόνο δε βεβήλωσαν τα μέρη εκείνα, αλλά αγνοώντας τις δύσκολες συνθήκες, δημιούργησαν πολιτισμό και ενσωματώθηκαν στη φύση.

Ανώνυμος είπε...

Παντελή, ποια είναι η γνώμη για την περίφημη έκρηξη του 1908 στην Τουνκούσκα της Σιβηρίας? Τι ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ συνέβη τότε? Ήταν μετεωρίτης? ήταν ΑΤΙΑ? Ήταν πείραμα του Νίκολα Τέλσα? Ποια η άποψη σου? φιλικά . Παναγιώτης

Π. Β. Γ. είπε...

Ναι, φίλοι μου, είναι πολύ ωραία στη Σκωτία, στα Highlands, μάλιστα, η βαρύτητα είναι αισθητά λιγότερη από ό,τι εδώ.

Αγαπητέ Συνταξιδιώτη που με ρωτάς για το περιστατικό στην Tunguska της Σιβηρίας του 1908.
Η έκρηξη ήταν 1.200 φορές μεγαλύτερη από την έκρηξη της ατομικής βόμβας που ρίφθηκε στη Χιροσίμα, καταστράφηκαν περίπου 100 εκατομμύρια δέντρα, και μια ολόκληρη περιοχή 2.200 τετραγωνικών χιλιομέτρων, ενώ προκάλεσε και σεισμό που υπολογίζεται στους 5-6 βαθμούς της κλίμακας Ρίχτερ.
Η περιοχή ήταν έρημη, στη μέση του πουθενά, ευτυχώς, διότι θα μπορούσε να καταστραφεί ολοσχερώς μία ολόκληρη μεγαλούπολη μαζί με τα περίχωρά της.
Καταλαβαίνεις ότι καταστροφή τόσο μεγάλης κλίμακας δεν θα μπορούσε να επέλθει από την πτώση ενός UFO, όσο μεγάλο κι αν ήταν. Ο Νίκολα Τέσλα ήταν ένας καλός άνθρωπος και δεν θα προκαλούσε μια τόσο μεγάλη καταστροφή ως πείραμα, ακόμη κι αν μπορούσε.
Άρα, είτε ήταν η πτώση ενός μετεωρίτη, είτε κάποιος εν έτει 1908 έριχνε πυρηνικές βόμβες. Διαλέγεις και παίρνεις.
Εγώ μπορώ να φανταστώ ακόμη και πολύ πιο παράδοξα σενάρια, απ' αυτά που συμβαίνουν συχνά και κανείς μας δεν γνωρίζει, και το γεγονός ότι είναι έξω από τη συμβατική λογική δεν τα εμποδίζει να συμβαίνουν...

φιλικά
Π. Γ.

Ανώνυμος είπε...

Κάνοντας ένα μικρό ζάπινγκ στην τηλεόραση ενημερώνεται κανείς για την επιτυχία, που έχει η σειρά 'Η ΠΟΛΥΚΑΤΟΙΚΙΑ'...άραγε να είναι κόλπο του 'MEGALESIUS', για να πείσει τους περισσότερους ανθρώπους ότι όλος ο κόσμος είναι η γειτονιά τους; Ευτυχώς κάποια βιβλία με τίτλους 'ΤΑ ΨΑΡΙΑ ΔΕΝ ΞΕΡΟΥΝ ΟΤΙ ΒΡΕΧΕΙ' και 'ΚΡΥΦΟΣ ΚΟΣΜΟΣ' λειτουργούν σαν τον 'μαρκαδόρο στο ασανσέρ'...

Ανώνυμος είπε...

Παντελή, σε εκπομπή Σάββατο βράδυ ειπώθηκε ότι μάλλον δεν ήταν μετεωρίτης διότι δεν βρέθηκε κρατήρας. Τώρα αναφορικά με το αν εν έτει 1908 το ετοιμόρροπο τσαρικό καθεστώς είχε τη δυνατότητα να προκαλεί πυρηνικές δοκιμές και πάλι μου φαίνεται απίθανο. Η πιθανότητα για ΑΤΙΑ μάλλον είναι πιο πειστική. Τώρα θα ρωτήσεις τι ΑΤΙΑ ήταν αυτό και πόσο μεγάλος θα ήταν για να προκαλέσει τέτοια καταστροφή. Ναι έχεις δίκαιο. Το συμπέρασμα είναι ότι το μυστήριο παραμένει.... Φιλικά Παναγιώτης.

Π. Β. Γ. είπε...

Συνταξιδιώτη Παναγιώτη, λένε ότι δεν βρέθηκε κρατήρας. Πού να βρεθεί; Σε μια έκταση 2.200 τετραγωνικών χιλιομέτρων στην παγωμένη Σιβηρία; (Αναλογίσου ότι η εν λόγω περιοχή π.χ. σε μήκος είναι κάτι αντίστοιχο με την απόσταση Θεσσαλονίκη - Κάιρο. Και αυτή η περιοχή πλήρως κατεστραμένη, π.χ. για φαντάσου διαλυμένα δάση εκατό εκατομμυρίων δέντρων. Κι αυτό σε μία από τις πιο απρόσιτες περιοχές της Γης -κι αυτό το γεγονός ίσως υποδεικνύει ότι «επιλέχθηκε»).
Το clue πίσω από όλα αυτά είναι ότι το μεγαλύτερο μέρος του πλανήτη μας συνεχίζει να είναι ανεξερεύνητο και κυρίως απρόσιτο, σε κυριολεκτικά αχανείς εκτάσεις.
Για μένα δεν είναι θαυμαστό τόσο το περιστατικό, όσο το γεγονός ότι ανακαλύφθηκε και μαθεύτηκε το περιστατικό!
(Ακόμη, φαντάσου ότι θα μπορούσαν να λένε οι Ρώσοι ψέματα, να είναι στημένο, για κάποιον λόγο, κανείς δεν θα μπορούσε να το διαπιστώσει ή να το επιβεβαιώσει ή διαψεύσει. Ξέρουμε μόνο ότι «μάς λένε»...)

Αυτή τη στιγμή που μιλάμε θα μπορούσε να έχει κατεβεί ένας ολόκληρος στόλος από εξωγήινα σκάφη στη Σιβηρία (στη Γροιλανδία, στον βόρειο Καναδά, στην Αυστραλιανή έρημο-ήπειρο, στα Ιμαλάια, κλπ κλπ) και να κατασκευάζει βάσεις ή ό,τι άλλο θα μπορούσες να φανταστείς, χωρίς να το αντιληφθεί ποτέ κανείς, ούτε να μπορεί να διαπιστώσει κανείς ότι συμβαίνει κάτι εκεί.
Στο μεγαλύτερο μέρος του απρόσιτου πλανήτη μας, θα μπορούσαν να συμβαίνουν (και συμβαίνουν) τα πιο απίστευτα και αφάνταστα πράγματα, αλλά δεν είναι κανείς εκεί για να τα δει, ούτε υπάρχει τόσο εμπεριστατωμένη εποπτεία έτσι γενικά, όσο νομίζουν οι περισσότεροι άνθρωποι.
Ένα μυστήριο;; Δεν το συνηδειτοποιούμε, αλλά κυριολεκτικά ζούμε μέσα στο μυστήριο. Και το μεγαλύτερο μυστήριο από όλα είναι το ότι δεν το συνειδητοποιούμε αυτό...

φιλικά
Π.Γ.

Ανώνυμος είπε...

http://www.youtube.com/watch?v=6AQvWUjt9iU

Π. Β. Γ. είπε...

Διευκρίνηση:
(Αναλογίσου ότι η εν λόγω περιοχή π.χ. σε μήκος είναι κάτι αντίστοιχο με την απόσταση Θεσσαλονίκη - Κάιρο)

>>> π.χ. σε μήκος <<<

Μερικοί το διάβασαν χωρίς να προσέξουν τι γράφω, δεν πειράζει αλλά το ξανατονίζω.
(Άλλωστε δεν γνωρίζω την ακριβή γεωμετρική διάταξη των τετρ. χλμ. της επίμαχης περιοχής)

Π. Β. Γ. είπε...

H διεύθυνση του video στο youtube που παραθέτει ο φίλος Kronos παραπάνω, είναι ένα απόσπασμα από την εκπομπή του φίλτατου Βασίλη Βασιλικού στην οποία ήμουν καλεσμένος πρόσφατα, με αφορμή το βιβλίο μου "Τα Ψάρια Δεν Ξέρουν ότι Βρέχει".
(Δυστυχώς δεν είναι πολλά αυτά που μπορεί να πει κανείς στους δεδομένους τηλεοπτικούς χρόνους που είναι πάντα πολύ μικροί. Χα, και το σακάκι που φοράω δεν είναι δικό μου, η εκπομπή μαγνητοσκοπήθηκε το καλοκαίρι και πήγα φορώντας κοντομάνικο, και μού έδωσαν να φορέσω αυτό το σακάκι γιατί η εκπομπή θα προβαλόταν τον Νοέμβριο. Ωραία η παρέμβαση από το Inland Empire του David Lynch, εγώ τους έδωσα την ιδέα αλλά αυτοί βρήκαν το συγκεκριμένο κομμάτι, κόλλησε πολύ καλά).
Ο Βασίλης Βασιλικός είναι ένας εξαιρετικά ευγενής άνθρωπος, και αξιόλογος συγγραφέας, τον ευχαριστώ πολύ για την αξιομνημόνευτη φιλοξενία. (Συζητούσαμε πολλές ώρες πίνοντας τσάι και τρώγοντας και είναι κρίμα που δεν βγήκαν στον αέρα όλα αυτά που λέγαμε...)

Ανώνυμος είπε...

Σε κάποιο τεύχος του STRANGE υπήρχε μία σελίδα με 1 μήνυμα, που ξεκινούσε 'ΛΙΟΦΑΝΤΕ ΑΛΑΡ ΖΑΝΤ ΘΥ ΡΣΟ ΝΝ ΠΕΡΙΛΟ...'. Σαν background ήταν ένας τύπος με κουστούμι, που αντί για κεφάλι είχε μία γυάλα και το δεξί του χέρι παρατεταμένο σαν να ακουμπάει ο ίδιος από μέσα από μία άλλη γυάλα, με ψάρια να κολυμπούν από πάνω του και σύννεφα καταιγίδας να διακρίνονται στον ουρανό . Νομίζω πως θα ήταν καλό εξώφυλλο για το "Τα Ψάρια Δεν Ξέρουν ότι Βρέχει" (ίσως σε μία 3 ή 4 έκδοση)...

Unknown είπε...

Χρειαζόμαστε ένα ιστιοφόρο με ένα πλήρωμα αιθέριο για να ζήσουμε περιπέτειες ονειροναυτών.Οι λέξεις στα βιβλία να μετατρέπουν τα κείμενα σε μουσική..και τότε ο φαροφύλακας γίνεται μια ανεξιχνίαστη μελωδία με αμέτρητους μουσικούς που την συνθέσανε και αποτυπώθηκαν στο ξύλο..

Ανώνυμος είπε...

Κε Γιαννουλάκη δε θεωρείτε τον Mπωντλαίρ ίσως ένα προπύργιο της ποιήσης;Ενάμισυ αιώνα πριν καταπιανόταν με θέματα που θα αφορούν την ανθρωπότητα, σαν ένα αστέρι που θα παρακολουθούμε ακάθεκτα στην ιστορία του ζωδιακού του κύκλου.Η ίδια του η ζωή του ήταν ποίηση.Γί΄αυτό και ορισμένοι άνθρωποι ξεχωρίζουν- και σε όλη τη ζωή τους ίσως ήταν και άσημοι ή αιρετικοί για τους καιρούς τους.Θεωρώ το ασημένιος άνθρωπος ότι καλύτερο έχει γραφτεί στο λογοτεχνικό στερέωμα.Είναι μια διαρκή αναζήτηση η συγγραφική αυτού του είδους.Και επιτέλους ας δεχτούνε οι αυστηροί κριτές ότι η κάθε μορφή τέχνης αν και έχει ένα συγκριμένο προορισμό θα ήταν φτωχή χωρίς τη φαντασία του καθενός να επιδρά και να παρουσιάζει ένα παρόμοιο ή ενναλακτικό προορισμό.

Π. Β. Γ. είπε...

Ένα ιστιοφόρο με πλήρωμα αιθέριο...
Ένα Mary Celest των ονείρων, ένα πλοίο φάντασμα, σε ταξίδια με τον Captain Nemo...

Συνταξιδιώτη, συμφωνώ για τον Μπωντλαίρ.
Για μένα, ο Μπωντλαίρ, ο Έντγκαρ Πόε, ο Μπλέηκ, και μερικοί άλλοι, είναι οι αρχετυπικοί ποιητές.
Δυστυχώς, δεν υπάρχουν πια πολλοί άνθρωποι που να διαβάζουν ποίηση, μόνο ελάχιστοι, κι έτσι, ο Μπωντλαίρ, είναι για τους ελάχιστους των ελαχίστων.
Στην Ελλάδα πρέπει να είμαστε δέκα - είκοσι άνθρωποι που τον αγαπάμε.
Γειά σου άγνωστε φίλε...

Ανώνυμος είπε...

Το απόσπασμα από την εκπομπή 'Άξιον Εστί' ήταν καταπληκτικό, πολύ όμορφη ατμόσφαιρα...Πιστεύω πως μία καλή εκπομπή για το φανταστικό θα μπορούσε να γίνει και μέσα από τις 'Ανιχνεύσεις' του Παντελή Σαββίδη, ο οποίος είναι πραγματικά πολύ καλός δημοσιογράφος και τηλεοπτικός οικοδεσπότης και πάντα ενημερωμένος ακόμα και για θέματα, που δεν έχει μεγάλη οικειότητα (αν και δεν είμαι σε θέση να γνωρίζω αν τον ενδιαφέρει η σχετική θεματολογία)...

Π. Β. Γ. είπε...

Midnightwalker23, κι εμένα μου άρεσε.

Ναι, είμαστε φίλοι με τον Παντελή, έχουμε κάνει πολλές εκπομπές μαζί στο παρελθόν στις "Ανιχνεύσεις", αλλά, για το Φανταστικό που λες, δυστυχώς δεν ενδιαφέρεται πολύς κόσμος γι' αυτά τα πράγματα, κι η τηλεόραση είναι για τον πολύ κόσμο.

Όμως, ίσως να γίνει κι αυτό, κάποτε...

Ανώνυμος είπε...

Όσο αναφορά της τηλεοπτικές εκπομπές θα ήθελα να εκφράσω ένα παράπονο για τη συμμετοχή σας στις 'ΠΥΛΕΣ ΤΟΥ ΑΝΕΞΗΓΗΤΟΥ'...μην με παρεξηγήσετε, νομίζω πως εσείς και κάποιοι καλεσμένοι με τους οποίους σχετίζεστε είστε από τις συμμετοχές, που θα άξιζε να παρακολουθήσει κάποιος. Ωστόσο στην συγκεκριμένη εκπομπή ο χρόνος είναι λιγοστός, καταναλώνεται σε επαναλαμβανόμενα video και σε ομιλητές, που αντιπροσωπεύουν την καθημερινότητα. Και πάνω από όλα στεγάζεται κάτω από έναν σταθμό, που μου δίνει την εντύπωση ότι όλο το φάσμα του προγράμματός του αντιπροσωπεύει το σκεπτικό του "κάθε στιγμή, που περνάει πρέπει να βαδίζουμε πίσω στη δεκαετία του 40, 50 (ή δεν ξέρω εγώ πότε) όπου οι άνθρωποι ήταν πιο 'αγαθοί', ο 'έρωτας' ήταν πανταχού παρών (το ίδιο και το ανελέητο κουτσομπολιό) και η συντεχνία της Εκκλησίας ήταν κοντά στο λαό και δεν ενδιαφερόταν για εξουσία κ.ά.". Νομίζω πως το πνεύμα της εκπομπής απέχει πολύ από την ατμόσφαιρα των δικών σας γραπτών και σκέψεων κ' άλλωστε παρατηρήστε ότι κάθε φορά, που λέγεται κάτι που ξεφεύγει από τα συνηθισμένα η γνωστή ατάκα του παρουσιαστή είναι 'ας προσγειωθούμε λιγάκι' (πόσο ακόμα;)...Έχω εμπιστοσύνη ωστόσο σε σας και για να πω την αλήθεια εγώ ο ίδιος παρακολουθώ ελάχιστα TV, απλώς μου φαίνεται άσχημο μία εκπομπή, που διαφημίζει τον εαυτό της ότι ονειροπολεί και ‘ξεφεύγει’ αυτό που φαίνεται να κάνει (επιτηδευμένα ή όχι) είναι να παίρνει κάποιον, που θέλει να πετάξει και αφού τον ρίξει από την μία πολυκατοικία στη άλλη να τον προσγειώνει μία και καλή...
Επίσης πολύ καλό το paylist δεν το έχω ακούσει όλο αλλά το Shady Grove είναι απογειωτικό. Ίσως κάποιον ενδιαφέρει και αυτό το link…
Irish Dance

ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΤΣΟΥΜΑΝΗΣ είπε...

αφιερωμένο
στον Παντελή -και στους συνταξιδιώτες

"...What thou lov'st well shall not be reft from thee/What thou lov'st well is thy true heritage/
Whose world, or mine or theirs/or is it of none?
First came the seen, then thus the palpable/Elysium, though it were in the halls of hell,/What thou lovest well is thy true heritage/ What thou lov'st well shall not be reft from thee"

Κι όπως μεταφράζει -εξαιρετικά- ο Αντώνης Ζέρβας:

Ό,τι καλώς ηγάπησας ουκ από σου εξαρθήσεται/Ό,τι καλώς ηγάπησας είναι η αληθής κληρονομιά σου/Τίνος ο κόσμος, τάχα δικός μου ή δικός τους/ή μήπως και δεν είναι κανενός ;/Πρώτα έγιναν τα ορατά, κι αποδεκεί τα χειροπιαστά/Ηλύσια, κι ας βρίσκονταν στα δώματα του Άδη,/Ό,τι καλώς ηγάπησας είναι η αληθής κληρονομιά σου/Ό,τι καλώς ηγάπησας ουκ από σου εξαρθήσεται...

Ανώνυμος είπε...

Κε Γιαννουλάκη τα βράδια του καλοκαιριού συντροφιά ανεξάντλητη ήταν τα άνθη του κακού,ο ποιητής σε έκανε να βλέπεις ηχοχρώματα,απίστευτα μουσικός,άπειρα διαχρονικός και όλοι οι ονειροπόλοι ταξιδιώτες!

and in the land of the wander
we seek the unseekable
we speak the unspeakable

Ανώνυμος είπε...

It seems as though time must betray us yet we're alive
and though I see no God to save us, still we survive
through the centuries of progress
which don't get us very far.
All illusion! All is bogus...
we don't yet know what we are.

Laughing, hoping, praying, joking, Son of Man,
with lowered eyes but lifting hearts, we're grains of sand
and though, in time, the sea may claim us for its own
we are the rocks which root the future - on us it grows!
We might not be there to share it
if eternity's a jest but I think that I can bear it
if the next life is the best.

Though the towers of the city are denied to we men of clay
still we know we shall scale the heights some day.
Frightened in the silence, frightened, but thinking very hard,

LET US MAKE COMPUTATIONS OF THE STARS!

Ανώνυμος είπε...

Αγαπητέ Παντελή,

αν και λίγο άσχετο με το θέμα έχω να σου κάνω την εξής ερώτηση:

διαβάζοντας το άρθρο "Τι συμβαίνει στον Άρη" στο τεύχος 98 του Strange και πιο συγκεκριμένα, στην παράγραφο για τη διαπιστωμένη ζωή στον Άρη, ξαναδιάβασα για τον μετεωρίτη ALH84001 στον οποίο εντοπίστηκαν απολιθωμένα βακτηρίδια. Αυτό που δεν έχω καταλάβει και δεν έχω διαβάσει πουθενά είναι το πώς ένα κομμάτι βράχου απο τον Άρη εκτοξεύθηκε και έφτασε μέχρι τη Γη. Ποιά δύναμη ήταν αυτή που ώθησε κάτι τόσο μεγάλο? (για να φτάσει στην επιφάνεια της Γης σίγουρα ήταν μεγαλύτερο μιας και το μεγαλύτερο μέρος της μάζας του κάηκε περνώντας την ατμόσφαιρα).


Σε ευχαριστώ

Demon Lake Ios

Π. Β. Γ. είπε...

Συνταξιδιώτη που με ρωτάς για τον Allan Hills 84001, τον μετεωρίτη από τον Άρη (η ονομασία είναι από το τοπωνύμιο της Ανταρκτικής όπου βρέθηκε). Απ' όσο θυμάμαι έχουν βρεθεί στη Γη καμιά τριανταριά μετεωρίτες που προέρχονται από τον Άρη, από τα τέλη της δεκαετίας του 1990 μέχρι σήμερα. Κάποια σύγκρουση από πτώση ουρανίων σωμάτων στον Άρη αποκολλά υλικά που εκσφδενδονίζεται στο διάστημα, και γίνονται μετεωρίτες. Υποτίθεται ότι συμβαίνει συχνά αυτό. Υπάρχει μια κατηγορία μετεωριτών, το αποκαλούμενο SNC Group, που ξέρουμε ότι προέρχονται από τον Άρη, από τα στοιχεία που έχουν μαζί τους, κι αυτή η κατηγορία εντοπίστηκε και χαρακτηρίστηκε Αρειανή γύρω στο 1980 σε σύγκριση με στοιχεία που συνέλλεξε το πρόγραμμα Viking τη δεκαετία του 1970. Παλιότερα υπήρχαν κάποιες αμφιβολίες για την Αρειανή προέλευση αυτής της ομάδας, αλλά σήμερα πλέον θεωρείται σίγουρο.
Εννοείται ότι μέχρι τα τέλη της προηγούμενης δεκαετίας, όλα αυτά τα ευρήματα ήταν μυστικά, και ποιος ξέρει πόσα άλλα και τι άλλο έχουν βρει και δεν μας τα λένε...

Αυτά...

Ανώνυμος είπε...

These days i mainly just talk to plants and dogs
All human
contact seem painfull risky odd
So i stay acting god in my own universe
Where i trade cigarettes in return for songs
The deal's
made harder the longer i go on..
I find me gone from all but secret languages
If only i could phrase satisfactory words in conversation to make my passion heard..if only

though i know it's just escape i run because i dont know where the prison lies ..in songs like these i can bear the weight ..i shall untill..one day i hope i'll arrive

to the center of the earth or anywhere that god decides...

dna is reachin out to your frequency..

all its you you are all all with you you with all

a tribute to the silver man

Ανώνυμος είπε...

Παντελή,Οι θεωρίες συνομωσίας που αφορούν τη Federal Reserve Bank(Τράπεζα Ομοσπονδιακού Αποθεματικού)δηλαδή την Κεντρική Τράπεζα των Η.Π.Α. σου είναι γνωστές? Αποτελεί κρίκο της Νέας Τάξης Πραγμάτων η τράπεζα αυτή(υπάρχουν σύμβολα των ιλλουμανάτι στο χαρτονόμισμα 1 δολαρίου που εκδίδει η Τράπεζα αυτή)? Γιατί παλαιότερα Αμερικανοί Πρόεδροι(Λίνκολ, Τζάκσον)ήταν αντίθετοι με την ίδρυση τέτοιας τράπεζας? Διάβασα κάπου ότι έχει δεσμεύσει το χρήμα των Αμερικανών από το 1913. Ισχύει?

Ανώνυμος είπε...

ΚΥΡΙΕ ΓΙΑΝΝΟΥΛΑΚΗ ΘΑ ΣΑΣ ΠΑΡΑΚΑΛΟΥΣΑ ΑΝ ΓΙΝΕΤΑΙ ΝΑ ΓΡΑΨΕΤΑΙ ΣΤΟ BLOG ΣΑΣ ΤΗΝ ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΟΥ ΒΑΡΔΟΥ ΑΝΕΗΡΙΝ,ΑΝ ΕΙΝΑΙ ΔΥΝΑΤΟΝ,ΟΣΟ ΠΙΟ ΚΟΝΤΑ ΓΙΝΕΤΑΙ ΣΤΟΝ ΤΡΟΠΟ ΠΟΥ ΤΗΝ ΕΙΧΑΤΕ ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΕΙ ΣΤΟ EDITORIAL ΤΟΥ ΤΕΥΧΟΥΣ 67 Η' 69 ΤΟΥ ΠΕΡΙΟΔΙΚΟΥ STRANGE,ΓΙΑΤΙ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ ΤΗΝ ΛΑΤΡΕΨΑ!ΣΑΣ ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΓΙΑ ΤΑ ΩΡΑΙΑ ΚΕΙΜΕΝΑ ΠΟΥ ΜΑΣ ΧΑΡΙΖΕΤΑΙ ΚΑΙ ΕΛΠΙΖΩ ΤΟ ΑΙΤΗΜΑ ΜΟΥ ΝΑ ΠΡΑΓΜΑΤΟΠΟΙΗΘΕΙ!ΜΕ ΑΜΕΡΙΣΤΗ ΣΥΜΠΑΘΕΙΑ ΠΡΟΣ ΤΟ ΠΡΟΣΩΠΟ ΣΑΣ ,ΑΝΔΡΕΑΣ.

Ανώνυμος είπε...

Αγαπητέ Κε. Γιαννουλάκη έτυχε την ίδια περίοδο που διάβαζα το βιβλίο σας ''Τα ψάρια δεν γνωρίζουν οτι βρέχει'' να νοικιάσω μια ταινία με τίτλο ''Το σκάφανδρο και η πεταλούδα'' και συνειδητοποίησα οτι δεν γνωριζα που τελείωνε η ταινία και που άρχιζε το βιβλίο σας. Συγγενευουν αρκετά στους συμβολισμούς. Θα σας πρότεινα λοιπόν να την δείτε αν δεν την έχεται είδη δεί.

Π. Β. Γ. είπε...

Συνταξιδιώτη Ανδρέα, το κείμενο με την ιστορία του Βάρδου Ανέηριν, εμπεριστατωμένη, βρίσκεται στο βιβλίο μου "Τα Ψάρια Δεν Ξέρουν Ότι Βρέχει", με τον τίτλο ΑΝΕΗΡΙΝ (σελ. 154), οπότε προς το παρόν σε παραπέμπω εκεί.
Όταν έχω τον ελεύθερο χρόνο ίσως να την προσθέσω σε αυτό το blog κάποια στιγμή.
Ευχαριστώ για τη συμπάθεια.

Π.Γ.

Π. Β. Γ. είπε...

Συνταξιδιώτη Παναγιώτη, ναι, φυσικά μού είναι γνωστές οι θεωρίες συνομωσίας για το Federal Reserve Bank. Όλες οι τράπεζες αποτελούν κρίκους της λεγόμενης Νέας Τάξης Πραγμάτων, που είναι φυσικά η Παλιά Τάξη Πραγμάτων που σχετικά πρόσφατα ανανεώθηκε, έκανε δηλαδή Upgrade...
Ναι, συμφωνώ ότι υπάρχει ένα μασονικό σύμβολο των Illuminati στο χαρτονόμισμα του ενός δολλαρίου, που είναι η Δεύτερη Σφραγίδα (Reverse Seal)των Ηνωμένων Πολιτειών (η πρώτη είναι ο Αετός κλπ). Γνωρίζω καλά το σύμβολο, αλλά δεν γνωρίζω γιατί επιδεικνύεται έτσι ανοιχτά στο δολάριο.
Βέβαια, αν και είναι παλαιότατη, δεν είναι από πολύ παλιά στο δολάριο, φιγουράρει σε αυτό μόλις από το 1935.
Η επιγραφή "Novus Ordo Seclorum" που φέρει η Σφραγίδα με το μάτι στην Πυραμίδα, σημαίνει «Η Νέα Τάξη των Αιώνων» ή «των Καιρών» (The New Order of the Ages) και πολλοί την ερμηνεύουν ως «Η Νέα Τάξη Πραγμάτων», «Η Νέα Τάξη του Κόσμου» ή «Η Νέα Παγκόσμια Τάξη» (The New World Order), (δεν το έχει σκεφτεί ιδιαίτερα κανείς, απ' όσο ξέρω, αλλά αυτό το τελευταίο μεταφράζεται και ως «Η Τάξη του Νέου Κόσμου», και ο «Νέος Κόσμος» είναι η Αμερική). Άλλωστε οι φράσεις αυτές μοιάζουν μεταξύ τους και έχουν και το ίδιο νόημα. Η ατάκα «Novus Ordo Seclorum» προέρχεται από τον Βιργίλιο.
Το χρήμα έχει δεσμεύσει τους Αμερικανούς, όπως και όλη την ανθρωπότητα, και όχι κάποιος το χρήμα των Αμερικανών όπως λες. Αυτή είναι η μεγαλύτερη συνωμοσία από όλες: το Χρήμα. Το γιατί, είναι μια μεγάλη διάλεξη που δεν φιλοδοξώ να την κάνω στο internet, δεν υπάρχει λόγος άλλωστε να την κάνω και γενικώς, αφού δεν θα μας αποδεσμεύσει από το χρήμα, όπως και ό,τι και αν συνειδητοποιήσουμε για αυτό. Δυστυχώς γι' αυτό θα χρειαζόντουσαν πιο δραστικά μέτρα από αναλύσεις και διαλέξεις.
Οι ναοί του χρήματος είναι οι τράπεζες. Το χρήμα είναι θρησκεία και θεός, ο λεγόμενος και «Μαμωνάς». Όλοι είμαστε δούλοι του, και γι' αυτό λέμε ότι «δουλεύουμε» για να το αποκτήσουμε για τα προς το ζειν.


Συνταξιδιώτη Κων/νε, δεν την έχω δει τη συγκεκριμένη ταινία, σ' ευχαριστώ που μου την προτείνεις, θα φροντίσω να τη δω σύντομα.

Greetings from the Silver Man

Π. Γ.

Ανώνυμος είπε...

Κε Γιαννουλάκη Θα ήθελα να σας κάνω μια ερωτηση. Δεν ξέρω αν το έχετε παρατηρήσει και εσείς αλλά τον λόγο που βγάζει ο υποδυόμενος τον Wiliam Wallace Mel Gibson στν ταινία Braveheart για να εμψυχώσει τους ολιγάριθμους highlanders μπροστά στον τεράστιο αγγλικό στρατό ειναι ο ίδιος με αυτόν του Ανηεριν. Γνωρίζεται κάτι πάνω σε αυτό;

Υ.Γ. Με συγχωρείτε που άλλαξα τον τιτλο του βιβλίου σας στο προηγούμενο μήνυμα μου.

Π. Β. Γ. είπε...

Ναι, Κων/νε. Ο επιθανάτιος αυτός εμψυχωτικός λόγος που εκφέρει ο William Wallace στην ταινία, βασίζεται στον λόγο που βγάζει ο Argoild πριν τη μάχη του Γκατράεθ, στο ελεγειακό έπος GODODIN του Βάρδου Ανέηριν.
Ο πόλεμος στον οποίο αναφέρεται είναι παλαιότερος αυτού της επανάστασης του William Wallace εναντίον των Άγγλων, κι έτσι τον "αντηχεί" και αυτόν (ο διαχρονικός πόλεμος για την ελευθερία), και σε γενικές γραμμές πρόκειται για εθνικά σύμβολα, αρχέτυπα και εθνικές ιστορίες της Σκωτίας.
Για να σου γίνει καλύτερα κατανοητό, είναι σαν να εκφέρει ο Καραϊσκάκης στην επανάσταση του '21 τα λόγια του Λεωνίδα στις Θερμοπύλες.
Από τους Σκωτσέζους ο λόγος αυτός είναι αναγνωρίσιμος, όπως θα ήταν αναγνωρίσιμος σε εσένα ο λόγος του Λεωνίδα με τη φωνή του Καραϊσκάκη, σε ίδια περίσταση.
Η ταινία Braveheart έχει χρηματοδοτηθεί εν μέρει από το Κίνημα για την Ανεξαρτησία της Σκωτίας, στο οποίο ανήκει ο σκηνοθέτης Μελ Γκίμπσον, ο Σων Κόνερυ, και άλλοι διάσημοι σκωτικής καταγωγής.

Η ιστορία που διηγούμαι εγώ στο εν λόγω κείμενό μου, είναι μία δική μου σύνθεση των διαφόρων εκδοχών της ιστορίας του Ανέηριν στις εκδοχές του Gododin, συν κάποια πράγματα από μια ελεγεία του ιδίου, συν κάποιες δικές μου λογοτεχνικές εμπνεύσεις που προήλθαν από αυτήν τη σύνθεση.
Ευχαριστώ για το ενδιαφέρον σου.

Π. Β. Γ. είπε...

Κρίνω εξαιρετικά ενδιαφέρον να καταθέσω, με πρόφαση την αναφορά μου στον Λεωνίδα και στον διαρκή αγώνα για την ελευθερία, τους στίχους ενός τραγουδιού της ιρλανδικής επανάστασης εναντίον των Άγγλων κατακτητών.
Πρόκειται για το "A Nation Once Again", το οποίο είναι ο ύμνος του I.R.A. και κάποτε μυστικός εθνικός ύμνος των αντιστασιακών Ιρλανδών.
Είναι συγκινητικό το ότι το πιο φημισμένο τραγούδι της ιρλανδικής επανάστασης ξεκινά μιλώντας για την Ελλάδα και υμνώντας τους «τριακόσιους και ελεύθερους» Έλληνες του Λεωνίδα, προβάλλοντας τους ως παράδειγμα, «όπως αυτοί έτσι κι εμείς».
Ιδού οι στίχοι (έχει πολλές εκδοχές, αυτή είναι η παραδοσιακή εκδοχή) :

When boyhood's fire was in my blood
I read of ancient freemen,
For Greece in Home who bravely stood
Three hundred men and free men,
And then I prayed I yet might see
Our warriors rent in twain,
And Ireland, long a province, be
A Nation once again!

A Nation once again,
A Nation once again,
And lreland, long a province, be
A Nation once again!

And from ancient time, through wildest woe,
That hope has shone a far light,
Nor could love's brightest summer glow
Outshine that solemn starlight,
It seemed to watch above my head
In forum, field and pain,
Its angel voice sang round my bed,
A Nation once again!

It whispered too, that freedom's ark
And service high and holy,
Would be profaned by feelings dark
And passions vain or lowly.
For, Freedom comes from God's right hand,
And needs a Godly train,
And righteous men must make our land
A Nation once again!

So, as I grew from boy to man,
I Kept me to that bidding
My spirit of each selfish plan
And cruel passion ridding,
For, thus I hoped some day to aid,
Oh, can such hope be in vain ?
When my dear country shall be made
A Nation once again!

Είδατε πώς όλοι οι αγώνες για την ελευθερία αντηχούν ο ένας τον άλλον;
Και, το τραγούδι αυτό, από το 1840 μέχρι τις μέρες μας, τραγουδιέται με τον ίδιο σκοπό και για τον ίδιο σκοπό, σε διαφορετικούς αγώνες μέσα στα χρόνια, για την ελευθερία της Ιρλανδίας, αλλά και για την ελευθερία όλου του κόσμου, αφού αρκεί να αλλάξεις στους στίχους μία μόνο λέξη (Ireland) για να τραγουδά για την ελευθερία οποιουδήποτε λαού.

Π. Γ.

Ανώνυμος είπε...

Εγώ σας ευχαριστώ Κε.Γιαννουλάκη. Δεν γνωριζω αν αυτό που ρωτώ ακουστεί ανοητό αλλά υπαρχει περιπτωση να καταφέρω να αποκτήσω το ελεγειακό αυτό έπος;

Ανώνυμος είπε...

Υπάρχουν ορισμένα video στο YouTube, που παρουσιάζουν ορισμένους ανθρώπους ως reptilians όπως το Reptile Woman - UFO Reptilian / Demon Morphing... Μήπως γνωρίζετε αν τα φαινόμενα, που παρουσιάζουν (άσχετα με την προέλευση τους,δηλ. αν είναι όντως από reptilians ή κάτι άλλο) είναι αληθινά και όχι προϊόντα επεξεργασίας;

Ευχαριστώ...

Π. Β. Γ. είπε...

Ναι, Κων/νε, μπορείς να το αποκτήσεις αν το αναζητήσεις βιβλιογραφικά, αν και θα παιδευτείς λίγο να εντοπίσεις και να διακρίνεις τις διάφορες εκδοχές του.

φίλε MidWalk23 το βίντεο που μου λες είναι ένα παιχνίδι με την πειθώ και την αντίληψη, είναι απλά μια κοπέλα στην κουζίνα της. Μου φάνηκε αστείο.

Γενικά,ένα ποσοστό 60% των videos που κυκλοφορούν στο internet είναι φάρσες, hoaxes, video-editing, κλπ, και κάνουν πολύ μεγάλη ζημιά στους ερευνητικούς χώρους που ασχολούνται με αυτά τα ζητήματα (δεν εννοώ τους reptilians, αλλά π.χ. τα UFO)και δημιουργούν ανεπιθύμητα «παράσιτα» στη ροή της πληροφορίας.
Ας ελπίσουμε ότι κάποτε αυτό θα διορθωθεί, με περισσότερη παιδεία και καλλιέργεια.