Παντελής Γιαννουλάκης

Εξερευνώντας τη Λογοτεχνία, το Φανταστικό, το Παράξενο, τη Φιλοσοφία, και τη Μυστική Ιστορία των Ιδεών

6.10.15

Το Νέο Τεύχος του Περιοδικού STRANGE


Αναρτήθηκε από Π.Β. Γ. Δεν υπάρχουν σχόλια:
Νεότερες αναρτήσεις Παλαιότερες αναρτήσεις Αρχική σελίδα
Εγγραφή σε: Αναρτήσεις (Atom)

Note

Η φωτογραφία μου
Π.Β. Γ.
Ο Παντελής Β. Γιαννουλάκης είναι συγγραφέας που ζει και γράφει στη Θεσσαλονίκη, κ σε πολλές εναλλακτικές πραγματικότητες που εξερευνεί με την ιδιαίτερη λογοτεχνία του κ τις μελέτες του. Έχει συγγράψει κ δημοσιεύσει ως τώρα 30 βιβλία, και πάνω από 2.000 άρθρα, (κ δοκίμια, κείμενα, διηγήματα). Έχει δημιουργήσει ή συντονίσει 12 περιοδικά και έντυπα, έχει ιδρύσει 4 εκδοτικούς οίκους. Yπήρξε δημιουργός ραδ. εκπομπών, τηλ. εκπομπών κ ντοκιμαντέρ, έχει κάνει σπουδές Kινηματογράφου & Σκηνοθεσίας & Ιστορίας της Τέχνης, έχει κάνει πολλές εξερευνήσεις & έρευνες στην Ελλάδα κ στον κόσμο, έχει κάνει μεταφράσεις, υπήρξε editor πολλών ανθολογιών, επιμελητής εκδόσεων, μουσικός, περιηγητής, ξεναγός, ομιλητής με πάνω από 50 διαλέξεις σε μεγάλο κοινό, κ σεμινάρια. Είναι ο δημιουργός, εκδότης κ διευθυντής του περιοδικού Strange, δημιουργός των εκδόσεων "Άγνωστο" (επίσης των εκδ. “Terra Nova” κ “Αρχέτυπο”) Είναι πατέρας 2 αγοριών, κ έχει καθοδηγήσει κ προωθήσει πολλούς συγγραφείς, ερευνητές κ μελετητές. Ασχολείται ένθερμα με την Φανταστική Λογοτεχνία, την σημειολογία, την λογοτεχνία μυστηρίων, τις εναλλακτικές κοσμοθεωρίες, κ τα μυστήρια του ανθρώπου & των κόσμων του.
Προβολή πλήρους προφίλ

Αρχειοθήκη ιστολογίου

  • ►  2019 (1)
    • ►  Ιανουαρίου (1)
  • ►  2018 (16)
    • ►  Δεκεμβρίου (4)
    • ►  Νοεμβρίου (3)
    • ►  Αυγούστου (1)
    • ►  Ιουλίου (1)
    • ►  Ιουνίου (2)
    • ►  Μαρτίου (1)
    • ►  Ιανουαρίου (4)
  • ►  2017 (14)
    • ►  Δεκεμβρίου (5)
    • ►  Οκτωβρίου (1)
    • ►  Ιουλίου (2)
    • ►  Μαΐου (3)
    • ►  Μαρτίου (2)
    • ►  Ιανουαρίου (1)
  • ►  2016 (35)
    • ►  Δεκεμβρίου (2)
    • ►  Νοεμβρίου (3)
    • ►  Σεπτεμβρίου (5)
    • ►  Αυγούστου (1)
    • ►  Ιουλίου (1)
    • ►  Ιουνίου (1)
    • ►  Μαΐου (4)
    • ►  Απριλίου (4)
    • ►  Μαρτίου (4)
    • ►  Φεβρουαρίου (7)
    • ►  Ιανουαρίου (3)
  • ▼  2015 (23)
    • ►  Δεκεμβρίου (4)
    • ►  Νοεμβρίου (4)
    • ▼  Οκτωβρίου (1)
      • Το Νέο Τεύχος του Περιοδικού STRANGE
    • ►  Σεπτεμβρίου (1)
    • ►  Ιουλίου (2)
    • ►  Ιουνίου (2)
    • ►  Μαΐου (2)
    • ►  Απριλίου (1)
    • ►  Φεβρουαρίου (2)
    • ►  Ιανουαρίου (4)
  • ►  2014 (7)
    • ►  Δεκεμβρίου (1)
    • ►  Οκτωβρίου (2)
    • ►  Αυγούστου (1)
    • ►  Ιουνίου (1)
    • ►  Απριλίου (1)
    • ►  Μαρτίου (1)
  • ►  2013 (11)
    • ►  Δεκεμβρίου (1)
    • ►  Νοεμβρίου (1)
    • ►  Σεπτεμβρίου (1)
    • ►  Ιουλίου (5)
    • ►  Μαΐου (1)
    • ►  Φεβρουαρίου (2)
  • ►  2012 (17)
    • ►  Δεκεμβρίου (3)
    • ►  Νοεμβρίου (3)
    • ►  Οκτωβρίου (1)
    • ►  Σεπτεμβρίου (1)
    • ►  Αυγούστου (1)
    • ►  Ιουλίου (1)
    • ►  Ιουνίου (1)
    • ►  Μαΐου (1)
    • ►  Απριλίου (2)
    • ►  Μαρτίου (1)
    • ►  Φεβρουαρίου (1)
    • ►  Ιανουαρίου (1)
  • ►  2011 (10)
    • ►  Δεκεμβρίου (1)
    • ►  Νοεμβρίου (1)
    • ►  Οκτωβρίου (1)
    • ►  Σεπτεμβρίου (1)
    • ►  Αυγούστου (1)
    • ►  Ιουνίου (1)
    • ►  Μαΐου (1)
    • ►  Μαρτίου (2)
    • ►  Ιανουαρίου (1)
  • ►  2010 (14)
    • ►  Δεκεμβρίου (2)
    • ►  Νοεμβρίου (1)
    • ►  Οκτωβρίου (1)
    • ►  Σεπτεμβρίου (1)
    • ►  Ιουλίου (2)
    • ►  Ιουνίου (1)
    • ►  Μαΐου (2)
    • ►  Απριλίου (1)
    • ►  Μαρτίου (2)
    • ►  Ιανουαρίου (1)
  • ►  2009 (10)
    • ►  Δεκεμβρίου (2)
    • ►  Νοεμβρίου (2)
    • ►  Οκτωβρίου (1)
    • ►  Σεπτεμβρίου (1)
    • ►  Αυγούστου (1)
    • ►  Μαΐου (1)
    • ►  Μαρτίου (1)
    • ►  Φεβρουαρίου (1)
  • ►  2008 (7)
    • ►  Νοεμβρίου (1)
    • ►  Οκτωβρίου (1)
    • ►  Σεπτεμβρίου (1)
    • ►  Ιουνίου (1)
    • ►  Απριλίου (1)
    • ►  Μαρτίου (2)
  • ►  2007 (10)
    • ►  Δεκεμβρίου (1)
    • ►  Νοεμβρίου (1)
    • ►  Ιουνίου (8)
  • ►  2006 (2)
    • ►  Νοεμβρίου (2)

Βιβλιογραφία του Παντελή Γιαννουλάκη

  • Εγχειρίδιο Απόδρασης από την Καθημερινή Πραγματικότητα
  • Megapolisomancy: Τα Μυστήρια των Πόλεων (Νέα Αναθεωρημένη Έκδοση)
  • Παράξενα Μυστήρια στην Ελλάδα
  • Τα Ψάρια Δεν Ξέρουν Ότι Βρέχει
  • Cosmopolis Project (Εξερεύνηση στα Μυστικά των Πόλεων)
  • Κρυφός Κόσμος
  • Ονειροπόλος
  • Η Αλήθεια για τους Αρχαίους Έλληνες Φιλόσοφους
  • Είσοδος στην Κούφια Γη
  • Ιστορίες Που Δεν Διηγήθηκε Ποτέ Κανείς
  • Megapolisomancy: Τα Μυστήρια των Πόλεων
  • Χ. Φ. Λάβκραφτ: Ταξίδι στη Μοναξιά του Χρόνου
  • Κούφια Γη
  • Παράδοξες Διηγήσεις
  • Αυτοί Που Κρύβονται στο Σκοτάδι
  • Κυβερνοδιάστημα
  • Ένα Παράξενο Βιβλίο
  • Κθούλου
  • Η Αλήθεια για τα U.F.O.
  • Ο Παράξενος Κόσμος του Τσαρλς Φορτ
  • Το Πεπρωμένο μας Είναι τα Άστρα
  • Φαντάσματα
  • Μυστική Ελλάδα
  • Βρυκόλακες
  • Ξωτικά & Νεράιδες
  • Ιστορίες από την Κούφια Γη
  • Ο Πόλεμος Ενάντια στο Matrix
  • κ. ά.



MUSICA: Scroll Down to Find Music

Περιηγήσου στο side bar αρκετά προς τα κάτω για να βρεις links & να ακούσεις μουσική μαζί με τον Π.Γ.

Links: O Παντελής Γιαννουλάκης προτείνει

  • Περιοδικό STRANGE
  • Facebook Σελίδα STRANGE
  • Urbanomancy / Megapolisomancy
  • Cosmopolis Project - Urbanomancy
  • Doctor Shambala Presents...
  • Doct Shambala (Facebook)
  • WeirdTales Design Studio
  • WeirdTales on Facebook
  • WeirdTales on Etsy
  • Περιοδικό Ζενίθ
  • Terra Papers
  • OrgonOdrome
  • Ομάδα "Ιδιωτικά Σύμπαντα"
  • Unicorn club
  • Mario Routi (and Rebecca Newton)
  • Locus-7 , George Balanos
  • The Kingdom of the Heart
  • Boing Boing !
  • Vereins für Transkommunikations-Forschung (VTF)
  • David Icke
  • Disclosure Project
  • Anterior Research (Clock DVA)
  • Subterranean Cinema
  • Mondo 2000
  • Juxtapoz
  • The World As Will And Idea
  • A Hermetic Library
  • Timothy Leary
  • Thought Crime
  • Virtually Strange network
  • The Walter Benjamin Research Syndicate
  • Daily Galaxy
  • The Philosophy of Arthur Schopenhauer
  • The Literature Network
  • Woody Derenberger: The Truth on Indrid Cold
  • The Society of American Magicians
  • The H. P. Lovecraft Archive
  • The H. G. Wells Society
  • The Edgar Allan Poe Society
  • The Church of the Subgenious
  • The Borgesian Cyclopaedia
  • The Anomalist
  • The Animal Makers
  • The Allies of Shamans
  • Surrealism
  • Strange Science net
  • Stewart Home
  • Situationists
  • Sign Spotting
  • Sewers Tours
  • Google Earth Anomalies
  • Sean Tyrrell
  • Robot Wisdom weblog
  • Robert Anton Wilson
  • Phobias Ultimate List
  • Reality Carnival
  • Philip K. Dick
  • Name a Star
  • Marshall MacLuhan
  • M. P. Shiel
  • Lawrence of Arabia
  • Latourex
  • Kraftwerk
  • Kingdom of Redonda
  • Jules Verne
  • John Lilly
  • John Carpenter
  • James Joyce
  • Island of Freedom
  • Institute of General Semantics
  • Guide to Great Minds
  • Greek Poets
  • Great Writers links
  • Friends of Arthur Machen
  • Fortean Times
  • Flash Fiction
  • Fiendish Curiosities
  • Fernando Pessoa
  • Encyclopedia of Philosophy
  • Emperor Norton
  • Emanuel Swedenborg
  • Dead City Library
  • David Lynch
  • Curiosities of Literature
  • Clock DVA
  • Cipher Journal
  • Cartographic Curiosities
  • Carlos Castaneda
  • Cabaret Voltaire
  • Berkeley Idealist Philosophy
  • Atlas of the Universe
  • Astronomical Dictionary
  • Anomalies
  • All the World's Maps


Αγωνιζόμαστε για την προέκταση της πραγματικότητας.

Χρειαζόμαστε ένα παραμέρισμα της κουρτίνας, που ο συμβατικός κόσμος έχει τραβήξει μπροστά στα μάτια μας, μια νέα και μεγάλη προέκταση του οπτικού μας πεδίου, του πεδίου παρατήρησης.

Χρειαζόμαστε νέους τρόπους αντίληψης και κατανόησης, και νέους τρόπους μετάδοσης των πραγμάτων που θα αντιληφθούμε και θα κατανοήσουμε.
Αυτό θα σημαίνει μια ριζική αναθεώρηση ενός μεγάλου μέρους των γνώσεων μας και των πραγμάτων που θεωρούμε δεδομένα.

Μια τέτοια αναθεώρηση δεν συμφέρει κανέναν από αυτούς που χειρίζονται τις λειτουργίες των καθημερινών συστημάτων, και, επιπλέον, οι περισσότεροι άνθρωποι δεν είναι διατεθειμένοι να εγκαταλείψουν το μικρό, σίγουρο και ασφαλές νησί τους, για να εξερευνήσουν τα αβέβαια νερά ενός νέου και παράξενου ωκεανού...

Η πραγματικότητα είναι τελείως σχετική, κι αυτό αποδεικνύεται από το αγωνιώδες πείσμα της να μην αναιρεθεί, και από την αδυναμία της να σε τιμωρήσει μόλις την αναιρέσεις…


Ο Κόσμος ενάντια στον Μύθο του.

Ζούμε σε εποχές κατοχής και αντίστασης. Ο κόσμος επιζητά να παγιώσει τελείως την εικόνα του, και όλοι ανεξαιρέτως να υπηρετούν το τεχνητό κοσμικό είδωλο που ο κόσμος έφτιαξε για τον εαυτό του. Οι άνθρωποι που διαχώρισαν τον εαυτό τους από αυτόν τον κόσμο, αποσυρόμενοι στο ιδιωτικό τους σύμπαν, αντιστέκονται εστιαζόμενοι στον αέναα κρυφώς εξελισσόμενο μύθο του κόσμου, που η παγιωμένη εικόνα προσπαθεί να εξαφανίσει.

Οι άνθρωποι που προσπαθούν ν’ αποδράσουν από τις υποθέσεις αυτού του απογοητευτικού κόσμου, σπιθαμή με σπιθαμή φτιάχνουν μυστικά το Παραμύθι του Κόσμου. Το διηγείται ο ένας στον άλλον ψιθυριστά κι αν κάποιος είναι χωρίς συντρόφους, το διηγείται στον εαυτό του. Υπενθυμίζει συνέχεια την ιστορία, αποστηθίζει τους χάρτες και τα σημάδια, κάνει εξάσκηση τις νύχτες όταν όλοι κοιμούνται, απαγγέλλει το ποίημα, γράφει το μήνυμα, κουρδίζει τα ρολόγια και τα βιολιά, κοιμάται με το ξίφος κάτω απ’ το μαξιλάρι -μην έρθει η ώρα και δεν είναι έτοιμος για την ηρωική έξοδο…


Κάποιος που μπορεί να κοιτάξει γύρω του με τα σωστά μάτια, θα αντικρίσει παντού ολόγυρα το Παραμύθι του Κόσμου. Είναι τόσο μεγάλο και τόσο υπέροχο, γενιές ολόκληρες συνωμοτών το έφτιαχναν, το έγνεθαν, το έπλεκαν, το έχτιζαν, το χρωμάτιζαν. Στέκει εκεί (πού;) και διηγείται την πιο παράξενη ιστορία που ειπώθηκε ποτέ. Την ιστορία ενός άλλου κόσμου, κάπου πέρα, μακριά απ’ αυτόν εδώ τον κόσμο, κι ακόμη πιο μακριά, στα βάθη του νου και της καρδιάς μας.

Τα μηνύματα από αυτόν τον κρυφό κόσμο, αναπόφευκτα, είναι πολεμικές ανταποκρίσεις, ενός πολέμου μυστικού, ανάμεσα στους υπηρέτες της κατοχής του κόσμου και στους παρτιζάνους του Αντίκοσμου...


Life is Stranger than Fiction.

«Η ζωή είναι πιο παράξενη από τα μυθιστορήματα».

Το πιο ουσιαστικό επίτευγμα της Λογοτεχνίας μέχρι σήμερα, είναι ότι κατέληξε σ’ αυτό το συμπέρασμα. Αυτό δεν έγινε, βέβαια, για να απορρίψει τον εαυτό της, αλλά για να δώσει μια νέα σημασία στο ατέρμονο νόημα της ζωής.
Η ζωή καθορίστηκε από τη Λογοτεχνία.

Δεκάδες αιώνες χρειάστηκαν για να μετατρέψει ο άνθρωπος τα πάντα σε Λογοτεχνία. Ζούσε καταγράφοντας τα πάντα γύρω του, όλες τις πληροφορίες, όλες τις εμπειρίες, όλες τις ανακαλύψεις, όλα τα όνειρα, όλα τα συναισθήματα, όλα τα φαινόμενα, όλες τις ιδέες, όλες τις υποθέσεις… Και τα καταχωρούσε στην αιώνια βιβλιοθήκη.

Κάποτε η ζωή ξεπερνούσε τη Λογοτεχνία. Τώρα πια η βιβλιοθήκη είναι τόσο τεράστια, που η Λογοτεχνία ξεπερνά τη ζωή.


Οτιδήποτε ζω, μέχρι και η τελευταία εμπειρία και σκέψη μου, έχει ήδη προβλεφθεί από πριν μέσα στη Λογοτεχνία. Οι επιρροές της Λογοτεχνίας πάνω στη ζωή είναι τόσο πολυσύνθετες και εξαπλωμένες σε κάθε στοιχείο με όλους τους πιθανούς τρόπους, κρύβονται τόσο καλά μέσα στην ίδια τη ζωή, που σχεδόν κανείς δεν υποπτεύεται πως η κάθε στιγμή της ζωής του έχει ήδη πρωταγωνιστήσει στις σελίδες κάποιου βιβλίου, κάποτε.


Η ίδια η Λογοτεχνία άρχισε κάποτε να παρατηρεί τον εαυτό της, και ανακάλυψε μια συγκλονιστική παραδοξολογία. Αφού η ζωή και η σκέψη καθοριζόταν πλέον από τη Λογοτεχνία, τότε η κύρια αποστολή της Λογοτεχνίας, που ήταν να εξερευνήσει τη ζωή και τη σκέψη, είχε μετασχηματιστεί σε κάτι τελείως νέο και παράξενο: η Λογοτεχνία εξερευνούσε πια τη Λογοτεχνία.


Έτσι, μπορούσες πια να αφιερώσεις όλη σου τη ζωή στην εξερεύνηση της λογοτεχνίας, που εξερευνεί τον εαυτό της, και να εξερευνήσεις τη ζωή σου...





Ο συγγραφέας είναι ένα ιδιαίτερο είδος ανθρώπου.

Αυτό που κάνει τους συγγραφείς να ξεχωρίζουν από τους υπόλοιπους ανθρώπους, είναι κυρίως το γεγονός ότι οι συγγραφείς παρατηρούν πράγματα που οι υπόλοιποι άνθρωποι δεν τα παρατηρούν, δεν τα προσέχουν, δεν τους δίνουν σημασία. Κι επιπλέον, οι συγγραφείς τα θυμούνται, τα καταγράφουν, συγκεντρώνουν αυτές τις αξιομνημόνευτες λεπτομερείς παρατηρήσεις τους ως οπλοστάσιο, ως θησαυροφυλάκιο λεπτομερειών, που κάπου θα χρησιμοποιηθούν κάποτε.


Ο συγγραφέας έχει πάντα ένα σημειωματάριο γενικών καταγραφών, και πολλά άλλα σημειωματάρια και σημειώσεις που σχετίζονται με τα διάφορα σχέδια του, με συνεχείς σημειώσεις που αντίστοιχα τα αφορούν, χωρίς ακόμη τα έργα να έχουν αρχίσει να γράφονται, αλλά και κατά τη διάρκεια της συγγραφής τους. Στο γενικό σημειωματάριο, σημειώνει συνεχώς τα πάντα, οτιδήποτε ενδιαφέρον παρατηρεί γύρω του, ακούει, διαβάζει, βλέπει, μαθαίνει, εμπνέεται, ονειρεύεται, θυμάται, κλπ. Δεν αφήνει καμιά καλή και «ενδιαφέρουσα» σκέψη, ιδέα, έμπνευση, πληροφορία, σημειολογία, σύνδεση, αλληγορία, μεταφορά, απόσπασμα, παραδοξολογία, οξύμωρο, λέξη, μυστικό, παρατήρηση, επισήμανση, ανάμνηση, αφορισμό, απόφθεγμα, σύλληψη, να του ξεφύγει. Όταν οτιδήποτε από αυτά βγαίνει στον δρόμο του, το καταγράφει, για να το χρησιμοποιήσει, κάπου, κάπως, αργότερα. Είναι συλλέκτης ιδεών, σκέψεων, λέξεων, πληροφοριών, ενδιαφερόντων ζητημάτων και παρατηρήσεων. Διαθέτει μια ολόκληρη αόρατη βιβλιοθήκη από αυτά.

Ο συγγραφέας που δεν το κάνει συνειδητά και αφοσιωμένα και συνεχώς αυτό το πράγμα, που δεν παρατηρεί τις φευγαλέες λεπτομέρειες του κόσμου, δεν είναι συγγραφέας.

Αυτό, σταδιακά, του δίνει μια εποπτεία πάνω στην καθημερινή πραγματικότητα που οι άλλοι άνθρωποι ούτε που την έχουν ονειρευτεί ποτέ τους. Και, σιγά-σιγά, αρχίζει να ξεχωρίζει αμέσως το συγγραφικό ίχνος όταν εμφανίζεται οπουδήποτε για να του προσφερθεί από τη συγχρονικότητα. Μόλις παρατηρεί αυτό που πρέπει, ένα καμπανάκι χτυπάει στο κεφάλι του, κι εκείνος περισυλλέγει την παρατήρηση. Κι έπειτα την αντιμετωπίζει σαν πολύτιμη πληροφορία, σαν εύθραυστο μυστικό.


Μέσα από διεργασίες όπως αυτή και πολλές άλλες, ο συγγραφέας δεν περιμένει την έμπνευση, είναι ο Κυνηγός της Έμπνευσης, εκπαιδεύεται να την αναγνωρίζει παντού γύρω του, να την παραμονεύει και να την αρπάζει με λεπτεπίλεπτο τρόπο. Δεν είναι ποτέ απροετοίμαστος για αυτό.

Έτσι, παντού και πάντα, ο συγγραφέας καταστρατηγεί μια οικειότητα με το Παράξενο. Οι αληθινοί συγγραφείς είναι ερωτευμένοι με το Παράξενο. Είναι το παρασκήνιο του κόσμου μας.


Συμφωνώ με τον J. K. Chesterton, που γράφει:

«Το ότι υπάρχει ένας κόσμος πίσω από τον κόσμο, δεν το γνωρίζουν πολλοί άνθρωποι. Βέβαια, υπάρχει και ένας άλλος άνθρωπος πίσω από κάθε άνθρωπο, αλλά κι αυτό ακόμη συχνά ο ίδιος ο άνθρωπος δεν το γνωρίζει. Υπάρχει ένα παρασκήνιο στα πάντα, ένα σκοτεινό παρασκήνιο, πολλές φορές πέρα από κάθε φαντασία. Στο παρασκήνιο αυτό, πίσω από την αυλαία του κόσμου, δεν πηγαίνει κανείς, εκτός από τους συγγραφείς…»


Η μόνη αληθινά μεγάλη ευχαρίστηση που αντλώ από τον κόσμο, προέρχεται από τα βιβλία. Ίσως γιατί ο ίδιος ο κόσμος είναι ένα ανεξάντλητο βιβλίο. Ίσως γιατί ο κάθε άνθρωπος δεν είναι παρά ακόμη ένα βιβλίο. Παραμένει ακόμη άγνωστος ο συγγραφέας του κόσμου μας. Υπάρχουν νύχτες που το μόνο που θέλω είναι να τον γνωρίσω, και να μου επιτρέψει να περιπλανηθώ στην απέραντη βιβλιοθήκη του. Έχω πολλές όμορφες ερωτήσεις να του κάνω, δίπλα από το τζάκι, πίνοντας λίγο κονιάκ…


Μια Δεύτερη Ζωή

Όταν ονειρευόμαστε, ο εγκέφαλός μας λειτουργεί κανονικότατα σαν να δέχεται αληθινά ερεθίσματα, και δίνει στους επιστήμονες την εικόνα ενός εγκεφάλου που βλέπει, ακούει, οσμίζεται, γεύεται, πιάνει, κινείται, κλπ, και επεξεργάζεται πληροφορίες σαν να τις δέχεται από το εξωτερικό περιβάλλον, με τη διαφορά ότι το σώμα κοιμάται και τίποτε από όλα αυτά δεν παρατηρείται να συμβαίνει σε αυτήν την πραγματικότητα...

Έχουμε έναν δεύτερο μυστηριώδη εαυτό, ο οποίος ζει κανονικά σε έναν παράλληλο κόσμο, τον κόσμο των ονείρων: ένα ολόκληρο εναλλακτικό σύμπαν. Μια μυστηριώδης ονειρική γεωγραφία που το πανόραμά της ξανοίγεται μέσα μας. Την εξερευνούμε ασυνείδητα μέσα από αινιγματικές εμπειρίες και βιώματα που καταγράφονται από τον εγκέφαλό μας ως αληθινά, για τον οποίο έχει αποδειχθεί επιστημονικά ότι ενώ ονειρευόμαστε συνεχίζει να λειτουργεί κανονικά σαν να βιώνει πραγματικές καταστάσεις.

Ζούμε μέσα στα όνειρα…μια δεύτερη ζωή.



Το μάτι. Αυτό το οπτικό πεδίο συναλλαγής του εσωτερικού κόσμου με τον εξωτερικό κόσμο, το μάτι, είναι το μόνο όργανό μας που ζει από το φως ενώ το υπόλοιπο σώμα μας είναι βουτηγμένο στη λάσπη, στην ύλη. Το μάτι έχει τη μορφή του σύμπαντος. Τρεις ομόκεντροι κύκλοι το περιγράφουν, η σφαίρα, η ίριδα και η κόρη: Ο εξωτερικός κύκλος του υπεργαλαξιακού κόσμου, ο εσωτερικός κύκλος του γαλαξιακού κόσμου, ο εσώτατος κύκλος του υποσελήνιου κόσμου. Κοιτώντας κανείς (με το μάτι του) το ανθρώπινο μάτι, είναι σαν να παρατηρεί το σχέδιο του Σύμπαντος. Το μαγικό σημείο όπου ενώνεται ο άνθρωπος με τον Θεό. Τα άστρα του ουρανού εκπροσωπούνται από το άστρο του ματιού. Η ίδια η κόρη του ματιού είναι μια άβυσσος, εκεί απ’ όπου μπορεί κανείς να ατενίσει με ίλιγγο τα βάθη της ανθρώπινης ψυχής, αστρική στη φύση της και αόρατη. Κατοπτρισμένη πάνω στην κόρη είναι εκείνη η ανταύγεια ενός φωτεινού γαλαξία, το ίχνος του θεϊκού φωτός, το σπερματικό φως του κόσμου, του εσωτερικού κόσμου...


Όταν υπάρχει κάτι που δεν το ξέρεις

πώς ξέρεις ότι δεν υπάρχει;


Ξέρουμε ότι τα περισσότερα όνειρά μας δεν θα γίνουν αληθινά. Δεν θα γίνουν ποτέ αληθινά. Κι όμως, συνεχίζουμε να ονειρευόμαστε.

Αυτό λέει πολλά, και δεν είναι τόσο παράδοξο όσο ακούγεται.

Έχουμε μάθει ότι τα όνειρά μας είναι σημαντικά όχι γιατί γίνονται αληθινά, αλλά γιατί μας οδηγούν σε μέρη που ποτέ δεν θα πηγαίναμε αλλιώς, και μας διδάσκουν πράγματα που ποτέ δεν ξέραμε ότι μπορούσαμε να μάθουμε…


Ο κόσμος που παρακολουθούμε, εκείνος ο κόσμος της καθημερινής μας πραγματικότητας, δεν είναι ο αληθινός κόσμος, είναι μία περιγραφή του.

Είναι η γλώσσα της πραγματικότητας που έχουμε μάθει. Γύρω μας μιλιούνται πολλές άλλες γλώσσες, πολλές άλλες εκδοχές και περιγραφές, αλλά εμείς λαμβάνουμε, επεξεργαζόμαστε και καταλαβαίνουμε μόνο τη γλώσσα που εμείς έχουμε μάθει. Η πραγματικότητα που ξέρουμε, όποια κι αν είναι αυτή, είναι το προϊόν αυτής της συνειδησιακής περιγραφής, αυτής της «γλώσσας», καθώς και των επιβεβλημένων τεχνητών νόμων της.

Έξω από αυτήν την περιγραφή και καταγραφή, ο αληθινός κόσμος είναι κρυφός.

Αν ο κόσμος αποτελούταν απλά από εικόνες, όλες οι υπόλοιπες αναρίθμητες εικόνες θα ήταν έξω από την εικόνα που εμείς βλέπουμε.

Κατά τη γνώμη μου, το πρόβλημα δεν είναι στο γεγονός ότι βλέπουμε μονάχα ένα απειροελάχιστα μικρό κομμάτι της μεγάλης εικόνας του κόσμου. Το πρόβλημα είναι στο γεγονός ότι νομίζουμε πως, αυτό το απειροελάχιστα μικρό κομμάτι που βλέπουμε και καταλαβαίνουμε, είναι η μεγάλη εικόνα.

Αναπόφευκτα, αυτό το πρόβλημα –που είναι απλό στη ρίζα του– μας αποτρέπει από το να αναζητήσουμε τη μεγάλη εικόνα, και από το να κατανοήσουμε την ίδια μας τη θέση μέσα σε αυτήν.

Δεν θα ήταν και τόσο τολμηρό αν έλεγα ότι, ο εαυτός μας είναι απόλυτο δημιούργημα της εικόνας που έχουμε για τον κόσμο. Δηλαδή, είναι ένας μικρός εαυτός.

Κατ' επέκταση, αυτός ο μικρός εαυτός, έχει μικρή γνώση, μικρή κατανόηση, μικρή έμπνευση, μικρές δυνατότητες, μικρές προεκτάσεις, μικρές πιθανότητες, μικρή νοημοσύνη, και μεγάλη μικροπρέπεια.

Και, έχω παρατηρήσει πως, όταν μεγαλώνει η εικόνα του κόσμου που βλέπουμε και κατανοούμε, μεγαλώνει και ο εαυτός, εμπλουτίζεται, αποκτά μεγαλύτερη ελευθερία (ελευθερία πνεύματος, τουλάχιστον), τα πάντα αυξάνονται για αυτόν.

Αυτό που θέλω να πω είναι ότι ο κόσμος, τελικά, είναι ο χάρτης του.

Όταν μεγαλώνει ο χάρτης, μεγαλώνει ο κόσμος.

Όταν ο χάρτης είναι μικρός και περιορισμένος, ο αληθινός κόσμος είναι κρυφός.

Ο κόσμος δεν είναι αυτό που φαίνεται.

Είναι πολύ μα πολύ περισσότερα πράγματα από αυτό που φαίνεται ότι είναι...ό,τι κι αν σου φαίνεται...


Τα βιβλία είναι συχνά πολύ καλός τρόπος για να βλέπεις τον κόσμο με άλλα μάτια.

Και τα βιβλία είναι παράθυρα.

Είναι σαν κιάλια που βλέπουν αλλού. Η αριστερή σελίδα για το αριστερό σου μάτι και η δεξιά σελίδα για το δεξί σου μάτι. Βάζεις μπροστά στο πρόσωπό σου ένα βιβλίο και αντικρίζεις το πανόραμα της ανάγνωσης. Το πεδίο της γνώσης από αλλού. Είναι μία τηλε-όραση. Βλέπεις μακριά, σε άλλους τόπους, σε άλλες ζωές, σε άλλα μυαλά, σε άλλους χρόνους.

Και, όταν γράφεις ένα βιβλίο, είσαι κάτι σαν οπτικός. Ρυθμίζεις έντεχνα την όραση του φίλου σου, του αναγνώστη σου, έτσι ώστε να μπορέσει να δει αλλού, να αλλάξει για λίγο την οπτική του κόσμου του και να παρακολουθήσει έναν απόκρυφο μικρόκοσμο, χαρτογραφημένο μέσα στις σελίδες…


Η Μέση Οδός

Η πεζοπορία, η οδοιπορία, η περιπλάνηση, το ταξίδι, η περιπέτεια, η περιπολία, η πρωτοπορία, η ανίχνευση, η εξερεύνηση...

Οι περισσότεροι άνθρωποι, δυστυχώς ή ευτυχώς, δεν καταλαβαίνουν πόσο σημαντικά είναι όλα αυτά: Σχετίζονται με την πλοήγηση στον υλικό κόσμο.

Η τέχνη της πλοήγησης στον υλικό κόσμο είναι τόσο σημαντική όσο και η τέχνη της αναπνοής. Παραδόξως, για τους περισσότερους ανθρώπους, και οι δύο αυτές τέχνες είναι αυτοματικές συνήθειες και τίποτε παραπάνω.

Αλλά υπάρχει και η τέχνη της πλοήγησης στον πνευματικό κόσμο...

Εξασκούμε την πλοήγηση στον υλικό κόσμο χρησιμοποιώντας -διανύοντας- τις διαδρομές, και –από την άλλη– εξασκούμε την πλοήγηση στον πνευματικό κόσμο με τη φαντασία μας.

Όμως, αν συνδυάσουμε αυτά τα δύο, τις διαδρομές και τη φαντασία, έχουμε ένα νέο είδος πλοήγησης. Και πρόκειται για πλοήγηση σε ένα νέο πεδίο, ούτε πραγματικό ούτε φανταστικό, σε εκείνο το συνδετικό πεδίο μεταξύ πνεύματος και ύλης, που είναι ένα κρυφό ενδιάμεσο πεδίο, μυστικό και απαγορευμένο, για το οποίο δεν συζητά κανείς...

Αυτή είναι η λεγόμενη «αόρατη πλευρά του κόσμου», και αυτήν εννοούσε ο παππούλης μου ο Τσαρλς Φορτ όταν έλεγε ότι ανακάλυψε μία «πυξίδα για τη ναυσιπλοΐα της αόρατης πλευράς του κόσμου...»

Λοιπόν, αυτή η νέα πλοήγηση σ’ αυτό το μυστικό ενδιάμεσο πεδίο, βασίζεται –στο πρώτο στάδιο εξάσκησής της– σε μία σχετικά απλή τεχνική: να κάνεις μία πλοήγηση στο υλικό πεδίο με πνευματικό τρόπο (ή, αν το προτιμάτε έτσι, στο πνευματικό πεδίο με υλικό τρόπο).

Μία περιπλάνηση στις διαδρομές του υλικού κόσμου με πνευματικό τρόπο. Πρόκειται για ένα λειτουργικό συνδυασμό της περιπλάνησης στους δρόμους και της περιπλάνησης στη φαντασία. Κι αυτό κάνει εκείνο το ενδιάμεσο πεδίο να αρχίσει να διακρίνεται αδιόρατα. (Και διακρίνεται γιατί «ανταποκρίνεται» στην περιπλάνησή σου).

Μία αφηρημένη περιπλάνηση μέσα στον τρισδιάστατο χάρτη της πόλης, αφήνοντας τον εαυτό μας να παρασυρθεί από τη φαντασία, αλλά ταυτόχρονα και να παρασυρθεί από τους δρόμους. Δηλαδή, να παρασυρθεί στις διαδρομές της φαντασίας, και ταυτόχρονα να παρασυρθεί από τις διαδρομές της πόλης. Να παρασυρθεί από τη ροή των συλλογισμών, και ταυτόχρονα να παρασυρθεί στη ροή των δρόμων. Από τα «μονοπάτια της σκέψης» και από τα μονοπάτια του κόσμου. Να «αποπροσανατολιστεί» κάποιος από τον εαυτό του, και ταυτόχρονα να αποπροσανατολιστεί μέσα στην πόλη. Να «περι-πλανηθεί»…

Μ’ αυτόν τον τρόπο, ο εσωτερικός κόσμος μεταμορφώνεται σε εξωτερικό και μπορείς να περιπλανηθείς κανονικά μέσα του: να τον περπατήσεις.

Αν προτιμάτε, ο εξωτερικός κόσμος μεταμορφώνεται σε εσωτερικό και μπορείς να περιπλανηθείς σ’ αυτόν με τη σκέψη σου.

Το ίδιο είναι, απλά εξαρτάται από την οπτική γωνία από την οποία το βλέπεις…

Κατά τη διάρκεια αυτής της περιπλάνησης, που σε πρώτη φάση γίνεται χωρίς νόημα, ο περιπλανώμενος είναι βυθισμένος σε μια επιλεγμένη φαντασίωση, (αλλά και στους αυθόρμητους συλλογισμούς του, ακολουθώντας με τον νου του ελεύθερα τη ροή τους, παρατηρώντας πως αυτή αρχίζει να σχετίζεται με τα ερεθίσματα που λαμβάνει από ολόγυρά του), και καθώς ακολουθεί τελείως αυθόρμητες διαδρομές, σταδιακά αρχίζει να συμβαίνει το εξής:

Η περιπλάνησή του αρχίζει να αποκτά νόημα, είναι σαν να βαδίζει πάνω σε υπονοούμενα, σαν να γράφει ή να διαβάζει ένα κείμενο, τα πάντα γύρω του αποκτούν ένα ιδιόμορφο νόημα, ή ένα πλέγμα από κρυφά νοήματα, που του αποκαλύπτονται, που συνδέονται όλο και περισσότερο με τους συλλογισμούς του. Φτάνει σε ένα σημείο που αυτό το φαινόμενο γίνεται τόσο έντονο, που ο περιπλανώμενος θεωρεί ότι μπορεί να κοντρολάρει το ίδιο το τοπίο, και όχι μόνο τις σκέψεις του. Η Πλοήγηση έχει ξεκινήσει…

Για τον Πλοηγό που θα το κάνει αυτό, οι συνηθισμένοι υλικοί δρόμοι του κόσμου χάνουν κάθε συμβατική σημασία. Οι διαδρομές αποκτούν ένα τελείως διαφορετικό νόημα γι’ αυτόν, η πόλη η ίδια μεταλλάσσεται μυστικά, οι δρόμοι της οδηγούν «αλλού»…


Τί να συμβαίνει στα ερημικά μέρη της εξοχής, τη νύχτα, όταν δεν είναι κανείς εκεί για να το δει;...

Χωρίς Εμένα

Ο κόσμος που ζούμε, είναι ένα πάρα πολύ παράξενο μέρος! Αλλά, εγκλωβισμένοι μέσα στις υποθέσεις της καθημερινότητάς μας, έχουμε την τάση να το ξεχνάμε αυτό ή να το αγνοούμε. Εμείς οι ίδιοι που βαδίζουμε σ’ αυτό το παράξενο μέρος, είμαστε πάρα πολύ παράξενα όντα…
Είναι τόσα πολλά τα πράγματα που δεν ξέρουμε για τους μηχανισμούς του κόσμου και του εαυτού μας, που φοβόμαστε να παραδεχτούμε αυτή την μεγάλη αλήθεια. Θέλουμε τον κόσμο και τον εαυτό μας να είναι μικροί, συγκεκριμένοι και περιορισμένοι, για να μπορούμε να τους ελέγχουμε και να νιώθουμε ασφαλείς. Αλλά τον κόσμο και τον εαυτό μας, τους διατρέχουν δυνάμεις ανεξιχνίαστες. Βιαστήκαμε να τους δώσουμε ονόματα, περιγραφές, επιστήμες, για να μπορούμε να έχουμε έναν υποτυπώδη έλεγχο πάνω στην αχαλίνωτη πραγματικότητα. Κι όμως, τα πράγματα δεν τελειώνουν στα όρια που έχουν θέσει αυτές οι εξηγήσεις. Τα πράγματα είναι ατέλειωτα .
Αυτή τη βροχερή νύχτα, μέσα στη μοναξιά μου, καθώς γράφω, έχω δίπλα μου ένα βιβλίο κιτρινισμένο από το χρόνο, το
Pensees του Blaise Pascal. Ανοίγω μια σελίδα στην τύχη και διαβάζω:
«Όταν ατενίζω μπροστά μου τον ορίζοντα με το περιορισμένο βλέμμα μου… τί αχανές διάστημα είναι αυτό μέσα στο οποίο εγώ δεν υπάρχω! Κι αν κοιτάξω πίσω μου… τί φρικτή δίνη ατέλειωτων χρόνων που εγώ δεν υπήρξα! Όταν βυθίζομαι στον κόσμο της γνώσης… τί απύθμενες θάλασσες γνώσεων που εγώ δε γνωρίζω και ίσως ούτε θα γνωρίσω ποτέ! Πόσα πράγματα συμβαίνουν συνεχώς, χωρίς εμένα! Και… πόσο λίγο χώρο καταλαμβάνω εγώ σ’ αυτή την ατέρμονη άβυσσο του Χρόνου…»


Το Παιχνίδι

Αυτό είναι! Πρέπει να αρχίσουμε το παιχνίδι, με τρόπο δικό μας, παράδοξο, μοναδικό, υπέροχο και μυστικό.
Για μέρες ολόκληρες ας βυθιστούμε σε χάρτες, πολεοδομικά σχέδια και παγκόσμιους άτλαντες, βιβλία, οδηγούς, λίστες, λεπτομερείς ουτοπίες και εξωφρενικές τοπογραφίες… Μαζί...

Επιτέλους και πάλι μαζί...

Φτιάξαμε στο πάτωμα του γραφείου μου το πιο παράξενο γεωγραφικό παζλ που έγινε ποτέ. Απλώσαμε τον κόσμο, με όλες του τις λεπτομέρειες, κάτω από τα πόδια μας, γίναμε θεοί σε κλίμακα ένα προς ένα εκατομμύριο, πολιτικά και γεωφυσικά, μπουσουλώντας διασχίζαμε τις ηπείρους και τις πόλεις τους, με τη μύτη μας να διατρέχει τη σμίκρυνση όλης της γνωστής Γης.
Θυμάσαι; Μαλώναμε και μετρούσαμε μοίρες και παραλλήλους, με χάρακες για σπαθιά και μοιρογνωμόνια για πιστόλια. Έπαιρναν φωτιά τα μολύβια πάνω στο χαρτί, στριφογύριζαν οι διαβήτες και φτιάχναμε πύργους από βιβλία κι αρχίσαμε να τους πολιορκούμε, για να εκπορθήσουμε απόψεις, συνδέσεις και αποδείξεις...

Χαθήκαμε σε λαβυρίνθους εγκυκλοπαιδειών, ψάχνοντας στους ατέρμονους διαδρόμους πέρα από τα γνωστά λήμματα, γκρεμιστήκαμε απότομα σε χαράδρες παραδοξολογιών που ξεπρόβαλλαν εκεί που δεν τις περιμέναμε, διασχίσαμε υπόγειες διαδρομές κάτω από τα γνωστά τοπία, σε στοές που συνδέουν τις ιστορίες, φτιάξαμε χάρτες για το ανείπωτο, για το απερίγραπτο, για το αχαρτογράφητο.

Είδαμε τον ορίζοντα των εμπνεύσεών μας μέσα από εξάντες και μέσα από τηλεσκοπικούς φακούς που αντιφέγγιζαν οράματα που δεν είδε ποτέ κανείς. Μετρήσαμε αποστάσεις, υπολογίσαμε άγνωστες παραμέτρους, κρατήσαμε λεπτομερή ημερολόγια εξερευνήσεων σε αμέτρητα όμορφα σημειωματάρια. Χαράξαμε προσεκτικά όλες τις διαδρομές, δημιουργήσαμε τοπολογίες για τα όνειρα, και μια ονειρική γεωγραφία. Εκπαιδευτήκαμε, οπλισμένοι με μολύβια, χαρτιά, σελιδοδείκτες, πίνακες, σκέψεις και ζεύξεις, γωνίες και αγωνίες, ωροσκόπια και τηλεσκόπια.

Και κάποτε, ναι, θα καταδείξουμε μια αόρατη αρχιτεκτονική. Την πολεοδομία των ιδεών μας.

Καταλαβαίνεις; Τις χώρες της ατμόσφαιρας. Τα κράτη των αισθήσεων. Και τις διπλωματικές τους σχέσεις με άλλους κόσμους...

Καταλαβαίνεις;


Ο Αυτόπτης Μάρτυρας του Σύμπαντος

Πόσους εαυτούς έχω και σε ποιους Χρόνους και Χώρους ζουν αυτοί οι άλλοι εαυτοί;…
Είμαι ένα σύστημα εαυτών, που παρακολουθεί άλλα συστήματα εαυτών, που έχουν την τάση να ενοποιηθούν μέσα από το δικό μου σύστημα, αλλά ταυτόχρονα το δικό μου σύστημα θέλει να διαχωριστεί από τα υπόλοιπα. Με λίγα λόγια (και ίσως κάπως σκοτεινά), είμαι ο αυτόπτης μάρτυρας του εαυτού μου. Είμαι ο αυτόπτης μάρτυρας του Σύμπαντος.
Αυτό είναι ο συγγραφέας (και ταυτόχρονα η σιλουέτα που προσωποποιείται σ’ αυτόν: ο αιώνιος συγγραφέας): Ο αυτόπτης μάρτυρας του Σύμπαντος. Ο ανταποκριτής της μεγάλης ανθρώπινης τραγωδίας: της παρατήρησης ενός ατέρμονου και ακατάληπτου Σύμπαντος από ένα φευγαλέο μηδαμινό μυρμήγκι, που ο νους του είναι μια ατέρμονη βιβλιοθήκη. Ένα μυρμήγκι που θα χαθεί το επόμενο λεπτό και κανείς δε θα το θυμάται, μια βιβλιοθήκη που θα την πάρει ο άνεμος, όπως πήρε ο άνεμος τον καπνό από τη φωτιά στη βιβλιοθήκη της Αλεξάνδρειας. Ταυτόχρονα όμως, ένα μυρμήγκι που έχει κάτι ανήκουστο στο Σύμπαν: την Ελπίδα. Κοίταξε μέσα σου, πίσω σου και γύρω σου και δες τους θαυμαστούς περίτεχνους κόσμους
-χειροπιαστούς και φανταστικούς- που έχει φτιάξει η γενιά αυτού του μυρμηγκιού. Μόνο με την Ελπίδα. Γιατί τι είναι ένας αληθινός συγγραφέας, αν δεν είναι ο βάρδος της ανθρώπινης Ελπίδας; Αυτός που με τα μικρά διανοητικά έργα του κατασκευάζει ένα Ιδιωτικό Σύμπαν, που χαμογελά με νόημα απέναντι στο Σύμπαν που παρατηρεί ολόγυρά του…
Κάποτε ξεκίνησα με την ελπίδα να εξερευνήσω τον κόσμο, (ακούγεται τρελό, ε;). Σήμερα, βρίσκω τον εαυτό μου να εξερευνεί τους εξερευνητές που θέλησαν να εξερευνήσουν τον κόσμο. Τι θαυμαστή αυτοαναίρεση! Το ίδιο έκαναν κι αυτοί. Αυτοαναιρεθήκαμε μέσα από την εξερεύνηση της αυτοαναίρεσης των άλλων. Και γίναμε όλο το Σύμπαν, αυτό που πάντα ήμαστε. Κοιτάξαμε μέσα στον καθρέφτη του Σύμπαντος κι αντικρίσαμε τον εαυτό μας να αντικατοπτρίζει το Σύμπαν και το Σύμπαν να αντικατοπτρίζει τον εαυτό του, που αντικατοπτρίζεται μέσα στον εαυτό μας, που αντικατοπτρίζει το Σύμπαν. Είμαστε κόσμοι μέσα σε κόσμους, που καθρεφτίζουμε ο ένας τον άλλον, κι όλοι μαζί είμαστε το καθρέφτισμα του Σύμπαντος, μαζί με όλα τα χορταράκια, την ποίηση, τα αραβουργήματα, τα έντομα, τα ηλιακά συστήματα, τις σελίδες των βιβλίων, τα απίθανα σχήματα των σύννεφων, το αρωματικό τσάι και τα φτερά των πεταλούδων. Εμείς. Εγώ. Ο Ταλιέσιν. Η αιώνια φωνή που διηγείται σαν μικρό παιδί τα πράγματα που είδε, τα πράγματα που σκέφτηκε, τα πράγματα που ένιωσε…
Η φωνή που δημιούργησε τους κόσμους, μέσα στους απέραντους κόσμους, στην αιωνιότητα...




Είδα το σπίτι που μένει ο Θεός.
Ταξίδευα με το τραίνο και το είδα να περνά μέσα στη νύχτα.
Είχε φως στο παράθυρο, και μια μικρή αυλή.
Καθόταν εκεί και διάβαζε, ανάμεσα στα βιβλία του, και σήκωσε το βλέμμα του, και κοίταξε από το παράθυρο το τραίνο μου να περνά μέσα στη νύχτα.
Ήμουν μόνος μου στο βαγόνι, και μου χαμογέλασε…


Είσαι στον Κόσμο σου

Η «πραγματικότητα» κατασκευάζεται συνθετικά από τα πράγματα που παρατηρούμε, μέσα στον εγκέφαλό μας, μέσω της επιλεκτικής προσοχής. Έτσι, βλέπουμε συνεχώς ένα δικό μας κολλάζ της πραγματικότητας, αφού επιλέγουμε να προσέξουμε κάποια πράγματα και όχι κάποια άλλα. Αγνοούμε όλα τα υπόλοιπα, τα οποία –σας διαβεβαιώνω– αποτελούν το μεγαλύτερο μέρος της πραγματικότητας.

Η πραγματικότητα στην οποία ζει ο μέσος άνθρωπος είναι πολύ μικρή, στενή και τελείως αφαιρετική. Είναι σαν να κατοικείς μέσα σε ένα παλάτι με εκατό χιλιάδες δωμάτια κι εσύ περνάς όλη τη μέρα σου στην κουζίνα. Αν έρθει κάποιος να σου πει τι είδε μέσα σε ένα δωμάτιο, εσύ ίσως νομίσεις ότι μιλάει για κάποιο άλλο σπίτι ή ότι το είδε στον ύπνο του.

Διαδρομές δεν κάνουν μόνο τα βήματά μας, αλλά και το βλέμμα μας και ο νους μας. Και οι περισσότεροι άνθρωποι είναι δεσμευμένοι σε λίγες και πολύ συγκεκριμένες μονότονες διαδρομές.

Κάποτε υπήρχε μια πολύ παράξενη τεράστια πινακίδα, που έγραφε κάτι τελείως παράλογο, κρεμασμένη ψηλά σε ένα κτίριο στον πιο κεντρικό δρόμο της πόλης. Παρ’ όλο που καθημερινά περνούσαν από κάτω της χιλιάδες άνθρωποι, δεν την είδε ποτέ σχεδόν κανείς. Βλέπετε, οι άνθρωποι δεν κοιτούν ποτέ ψηλά. Κοιτούν μόνο εκεί που πατάνε.

Αν αύριο το πρωί πας σε ένα πολυσύχναστο δρόμο και περπατήσεις για τριακόσια μέτρα σε μια τέλεια ευθεία, χωρίς να λοξοδρομήσεις και χωρίς να παραμερίσεις για κανέναν, όλοι θα πέφτουν επάνω σου.

Δεν βλέπουν καν που πηγαίνουν…


Όλα Είναι Μουσική

Ω, ναι, όλα είναι μουσική. Το μακρινό τραίνο που παίζει σιδερένιες νότες στις γραμμές. Γρύλλοι. Μπαλάντα με ξεκούρδιστη κιθάρα και φάλτσα παιδική φωνή. Τα πλήκτρα στη γραφομηχανή. Η βρύση που στάζει. Το τικ-τακ του ρολογιού. Ο άνεμος στις χαραμάδες. Η μουσική των σφαιρών στο άγνωστο διάστημα. Τα κύμματα των αυτοκινήτων στη λεωφόρο. Οι ανάσες. Τα τηλέφωνα. Τα γέλια των παιδιών στο πάρκο. Οι καρέκλες που τρίζουν. Τα νυχτοπούλια. Κάτι απόμακρα σκυλιά. Και κάτι μακρινές καμπάνες. Τα παράσιτα στο ραδιόφωνο. Η ανάμνηση μιας φυσαρμόνικας. Εκείνο το βούισμα στ' αυτιά. Οι φωτογραφίες, με τον τρόπο τους. Ένα κορίτσι που μαθαίνει πιάνο στον τρίτο όροφο. Το ασανσέρ. Το ξεφύλλισμα των βιβλίων. Οι μεθυσμένοι που τραγουδούν στον δρόμο τη νύχτα. Οι νάυλον σακούλες. Τα ποιήματα. Ένα σπίρτο που ανάβει. Το νερό που βράζει στην κουζίνα. Το κροτάλισμα των δοντιών. Ο Hank Williams. Αεροπλάνα από χώρες μακρινές. Το κλάμα των μωρών. Φαξ. Τα μονότονα blues των ψυγείων. Οι μικροσκοπικοί εξωφρενικοί ήχοι των εντόμων σε πτήση. Οι μελωδίες των μυστηρίων.

Listen To Music With Me (Π.Γ. Μουσική - Ακούστε...)

  • Alien Phonetics (Paul De Marinis)
  • Toryansay (Sem Sinatra)
  • Devil Town (Daniel Johnston)
  • Cthulhu (Epsilon Eridani)
  • Oh Yeah - Calligari (Can)
  • The Auld Triangle (Ronnie Drew)
  • Cindy (Johnny Cash & Nick Cave)
  • White Lightning (George Jones)
  • Lost Highway (Hank Williams)
  • 4 Hours (Clock DVA)
  • The Captain (Leonard Cohen)
  • Babylon's Burning (The Ruts)
  • Land of Some Other Order (Earth)
  • Run Like A Villain (Iggy Pop)
  • Kick Out The Jams (MC5)
  • It's Grim Up North (KLF)
  • Laptev Sea (Pan Sonic)
  • Radio Waves (Roger Waters)
  • O Superman (Laurie Anderson)
  • Quartermass (Tod Dockstader)
  • I Am Sitting In A Room [experiment] (Alvin Lucier)
  • Sonologist Hommage (Luc Ferrari)
  • Cycle des Souvenirs - Sonology (Luc Ferrari)
  • Let's All Sing Like the Birdies Sing (Billy Costello)
  • Someone's Looking At You (BoomTown Rats)
  • The Saints Are Coming (The Skids)
  • Holy Grail (Hunters and Collectors)
  • When The Deal Goes Down (Bob Dylan)
  • Rebels Of The Sacred Heart (Flogging Molly)
  • Where Will I Be (Daniel Lanois)
  • Death Kit Train (Cul De Sac)
  • Jesus Christ Superstar (Laibach)
  • SpiderMan (The Ramones)
  • Jackals of Botswana (Deadbolt)
  • On The Good Ship Lollipop (Tiny Tim)
  • Tip Toe Through The Tulips (Tiny Tim)
  • Halloween (John Carpenter)
  • Assault on Precinct 13 (John Carpenter)
  • Ghost Rider (Suicide)
  • House of the Rising Sun (Doc Watson)
  • Black Wings (Tom Waits)
  • Evil Scotsman (Billy Connoly)
  • Electricity (Captain Beefheart)
  • Speeding Motorcycle (Daniel Johnston)
  • Final Solution (Pere Ubu)
  • Spooky (Lydia Lunch)
  • The Natives Are Restless (Don Tiki)
  • Easter Woman (The Residents)
  • Lydia, The Tattooed Lady (Groucho Marx)
  • Maybe (Roy Chicky Arad)
  • Alternative-3 (Haruomi Hosono)
  • Whiskey You're The Devil (Tommy Makem & Clancy Brothers)
  • The Star of the County Down (McClover)
  • Sonho Dourado (Daniel Lanois)
  • Let's Go Fly A Kite (David Tomlinson & Dick Van Dyke)

Ετικέτες

  • STRANGE

Η ΨΥΧΗ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ

Οι αληθινοί Συγγραφείς, οι εξερευνητές των ανθρώπινων ονείρων, οι πολεμιστές των ιδεών και των λέξεων, οι ονειροπόλοι που οραματίζονται νέους κόσμους στο σύμπαν μιας σελίδας, που δημιουργούν τη ζωντανή φαντασία της ανθρωπότητας, οι αληθινοί Συγγραφείς, επιζητούν να μιλήσουν για το ανείπωτο, να βάλουν σε λόγια το ανήκουστο, να φωτίσουν το Άγνωστο, να διασώσουν το χαμένο, να περιγράψουν το απερίγραπτο, να διηγηθούν όλες τις ιστορίες που δεν διηγήθηκε ποτέ κανείς. Η λογοτεχνία τους είναι η ίδια η οικουμενική μνήμη των περίτεχνων ονείρων του κόσμου μας, η κιβωτός της ιστορίας της ανθρώπινης θέλησης, της δραματικής προσπάθειας να προσεγγιστεί το άφταστο άστρο, της συγκλονιστικής ανθρώπινης περιπέτειας που διαρκεί όσο θα διαρκεί η καταγραφή της. Η μνήμη των βάρδων είναι η μνήμη του κόσμου. Η μνήμη των εξερευνητών είναι οι χάρτες του κόσμου. . . . . . Όλα τα πράγματα συνδέονται. Οι αληθινοί Συγγραφείς γνωρίζουν αυτό το μυστικό, και εφαρμόζουν την τέχνη του για να αποκαλύψουν την κρυφή δομή του κόσμου. Οι ατμόσφαιρες, τα μηνύματα, η τέχνη, οι ιστορίες, οι ιδέες, οι ήρωες, οι μνήμες, είναι αιθέρια εργαλεία που χρησιμοποιούνται για να αποκαλύψουν το αραβούργημα των δικτύων που ενώνουν τα πάντα, σε ένα βαθύτερο επίπεδο που κανείς δεν παρατηρεί εκτός από τους Συγγραφείς. . . . . . Οι εικόνες, οι εμπνεύσεις, οι γνώσεις και οι πληροφορίες ταξιδεύουν στον χώρο και στον χρόνο σταλμένες από τους Συγγραφείς. Είναι ο καθρέφτης του κόσμου. Του αληθινού κόσμου. Εκείνου που βρίσκεται μέσα μας. Του κόσμου της φαντασίας μας. Που δημιούργησε το Σύμπαν. Το αληθινό δικό μας Σύμπαν. Της ανθρώπινης ψυχής.

VIDEO LIBRARY - Ο Παντελής Γιαννουλάκης Προτείνει να Δείτε...

Ένας μικρός κόσμος από ταινίες και videos στον οποίο μπορείτε να περιπλανηθείτε, κάνοντας κλικ στο κάθε ένα από τα links που ακολουθούν...



Click links to view the videos
Πατήστε το κάθε link, για να παρακολουθήσετε το αντίστοιχο video


Παντελής Γιαννουλάκης: Τα Ψάρια Δεν Ξέρουν Ότι Βρέχει (Συνέντευξη στον Βασίλη Βασιλικό -Άξιον Εστί)

  • http://www.youtube.com/watch?v=6AQvWUjt9iU

Παντελής Γιαννουλάκης - Εξωγήινοι (Ομιλία, Αθήνα, 2010)

  • https://www.youtube.com/watch?v=6CX2L-OEPf8

Παντελής Γιαννουλάκης - Ο Μυστικός Κόσμος Των Βιβλίων (Ομιλία, Αθήνα, 2008) 2 Parts

  • Ο Μυστικός Κόσμος των Βιβλίων - 1
  • Ο Μυστικός Κόσμος των Βιβλίων - 2

Παντελής Γιαννουλάκης - Ο Κόσμος του Παράξενου (Ομιλία, 2009, Αθήνα)

  • https://www.youtube.com/watch?v=QX9OMSHB3vA

Παντελής Γιαννουλάκης - Νεομυθολογία & Η Μυστική Ιστορία των Ιδεών (Ομιλία, Κατερίνη, 2012)

  • https://www.youtube.com/watch?v=-ytG7Ux4Gpw

Παντελής Γιαννουλάκης : Πνευματική Αντίσταση (Ομιλία, 2012, Θεσσαλονίκη)

  • https://www.youtube.com/watch?v=OqRbNIsJF8w

Παντελής Γιαννουλάκης - Το Μυστήριο του Χρόνου

  • https://www.youtube.com/watch?v=boGzhtw9zhw

Παντελής Γιαννουλάκης - UFO : Το Εξωγήινο Παρασκήνιο (6 parts)

  • UFO: Το Εξωγήινο Παρασκήνιο - 1
  • UFO: Το Εξωγήινο Παρασκήνιο - 2
  • UFO: Το Εξωγήινο Παρασκήνιο - 3
  • UFO: Το Εξωγήινο Παρασκήνιο - 4
  • UFO: Το Εξωγήινο Παρασκήνιο - 5
  • UFO: Το Εξωγήινο Παρασκήνιο - 6

Orson Welles: A Man's Name Doesn't Matter

  • http://www.youtube.com/watch?v=pUrKCUTUSPo

Jorge Luis Borges grave

  • http://www.youtube.com/watch?v=Kx9YfTEqHNQ

Bela has No Home

  • http://www.youtube.com/watch?v=0cE1fzfOogo

Doctor Shambala Presents....

  • https://www.youtube.com/watch?v=rqNLaYk-11Q

Secret Message (Nemo)

  • https://www.youtube.com/watch?v=aNoBpePBNjo

I'm Mad As Hell !

  • https://www.youtube.com/watch?v=ZwMVMbmQBug

Numbers Station

  • https://www.youtube.com/watch?v=McFRonD-sjg

Tolkien Sings... (The Secret Song)

  • https://www.youtube.com/watch?v=D80tEexKGvQ

The Wonderful Tiny Bard Woman: Gaelynn Lea

  • https://www.youtube.com/watch?v=n6oSeODGmoQ

C. S. Lewis : Beyond Narnia

  • https://www.youtube.com/watch?v=0d3v9QCl5Fo

C. S. Lewis : Against "Scientism"

  • https://www.youtube.com/watch?v=FPeyJvXU68k

The Fabulous World of Jules Verne

  • https://www.youtube.com/watch?v=QAQ5CY9kyR4

The Magic World of Karel Zeman

  • https://www.youtube.com/watch?v=2DQv04Ku2kg

Philip K. Dick - Rare Interview

  • https://www.youtube.com/watch?v=KGyhT5nVsEU

Jacques Vallee - Thinking Allowed - UFO Phenomena

  • https://www.youtube.com/watch?v=7ETMzkhBQ6w

The Wonderful Ray Bradbury

  • http://www.youtube.com/watch?v=UU51N2s3B78

On Raglan Road (the song of secrets) by the legendary Irish Bard Luke Kelly of the Dubliners

  • http://www.youtube.com/watch?v=kBndHNJoC0k

God's Gonna Cut You Down (Johnny Cash)

  • https://www.youtube.com/watch?v=eJlN9jdQFSc

SpellBound: The Dream (by Salvador Dali)

  • http://www.youtube.com/watch?v=dzxlbgPkxHE

A Message: "The Laughing Heart" (Tom Waits reads Charles Bukowski)

  • https://www.youtube.com/watch?v=bHOHi5ueo0A

The Third Place (David Lynch)

  • http://www.youtube.com/watch?v=h28Kbdfmvbk

Nurse With Wound - Jiri Barta

  • http://www.youtube.com/watch?v=NbfxNoYxMhI

Jerry Lee Lewis - Somewhere Over The Rainbow

  • https://www.youtube.com/watch?v=rldwF6ZpTLI

Lon Chaney : The Man With a Thousand Faces

  • https://www.youtube.com/watch?v=Xbl96nncCZM

Robert Anton Wilson : Don't Believe the Bullshit...

  • https://www.youtube.com/watch?v=zTLkiJUX05A

Terence McKenna: on UFOs and Science

  • http://www.youtube.com/watch?v=Pkck99hyYWk

Who is Salvador Dali?

  • http://www.youtube.com/watch?v=iXT2E9Ccc8A

Do you love H. P. Lovecraft?

  • http://www.youtube.com/watch?v=hi8OaGJUa6U

Hotpant Tesla (ZeBB Academy, live at CarbonBar)

  • http://www.youtube.com/watch?v=xhX9SXSCbnU

The Roses of Success

  • http://www.youtube.com/watch?v=GND10sWq0n0

Alan Moore on Magick

  • http://www.youtube.com/watch?v=Bb2EqpFyuuU

David Lynch: Darkness and Light

  • http://www.youtube.com/watch?v=OlHo4xlMvMk

David Lynch Sings "Imaginary Girl"

  • http://www.youtube.com/watch?v=b1yLmiOlxvw
  • http://www.youtube.com/watch?v=ljtHpfb02Rc&NR=1

Aldous Huxley Interview

  • http://www.youtube.com/watch?v=lY3BsG9yKKk

Music with his Brain Waves (based on "Music for Solo Performer", of Alvin Lucier)

  • http://www.youtube.com/watch?v=3uuYNKVQNMU

The Voice of Ezra Pound!

  • https://www.youtube.com/watch?v=-d7-yvs8-JE

The Hacker (Clock DVA)

  • https://www.youtube.com/watch?v=ENISCG2a15g

Ivan T Sanderson (rare 1956 interview) - The Flatwoods Monster

  • https://www.youtube.com/watch?v=q3UPCP9RcG4

Slavoj Zizek!

  • http://www.youtube.com/watch?v=DhDuYfZa5dE

Buckminster Fuller: World Game Synergy

  • http://www.youtube.com/watch?v=hYtQ_-rpAUo

Joscelyn Godwin on Rejected Knowledge

  • https://www.youtube.com/watch?v=GGo6_xnP81E

Aleister Crowley - "The Other Loch Ness Monster" (at Boleskine House)

  • https://www.youtube.com/watch?v=593_RAHV7qs

Aleister Crowely: The Wickedest Man in the World!!

  • https://www.youtube.com/watch?v=afP-Y8xez_I

Life is Life

  • https://www.youtube.com/watch?v=LB9lObWclFQ

The Rebel

  • http://www.youtube.com/watch?v=eGYjDXJTa48
The Speech of Freedom by the Irish Rebel Poet Patrick Pearse in the Dublin Uprising of 1916, a few days before he was arrested and executed by the British army. He died for the Cause of Freedom.
(recited by Ronnie Drew)

Carl Jung Speaks About Death

  • http://www.youtube.com/watch?v=LOxlZm2AU4o

The Soul of Man Never Dies

  • http://www.youtube.com/watch?v=rSc1205qlX8

On Mars: The Sea of Perdition (by Richard Stanley)

  • http://www.youtube.com/watch?v=N8VVyJdxs48

I Drove All Night...

  • https://www.youtube.com/watch?v=lD3CXK2RHVg

Carlos Castaneda: Enigma of a Sorcerer

  • https://www.youtube.com/watch?v=3O5b_v4Ruyg

Carlos Castaneda - 1969 Radio Interview (authentic)

  • https://www.youtube.com/watch?v=ymylx-nrldc

Don Juan Matus -- The 4 enemies of a Man of Knowledge

  • https://www.youtube.com/watch?v=bzJoNopvr_E

Radio Kaliningrad (My Home on the Other Side)

  • https://www.youtube.com/watch?v=egshKB47hHs

Ray Palmer talks about the Shaver Mystery

  • http://www.youtube.com/watch?v=w6VEV-UknBg

Dino Kraspedon!

  • https://www.youtube.com/watch?v=-II3VCWor5Y

Kontacte (Karlheinz Stockhausen)

  • http://www.youtube.com/watch?v=K0h0ApJAeSg

Cymatics - Dr. Hans Jenny (rare documentary)

  • http://www.youtube.com/watch?v=05Io6lop3mk

Iluminati Occultistas - Go West!

  • http://www.youtube.com/watch?v=7NZ04BG7TfA

A Message from Arthur C. Clarke

  • http://www.youtube.com/watch?v=-OEQryeDuh0

The Raven (Edgar Allan Poe) (by Vincent Price)

  • http://www.youtube.com/watch?v=zuGZ_wp_i9w

The Impossible Dream (Don Quixote: Man of La Mancha) (by Peter O'Toole)

  • http://www.youtube.com/watch?v=RfHnzYEHAow

Remember Herman Hesse

  • https://www.youtube.com/watch?v=5SJNVAlm9Gc

All I ever had: The Songs of Freedom (Remember Joe Strummer)

  • https://www.youtube.com/watch?v=F10tP5HIpaA

Zoetrope

  • https://www.youtube.com/watch?v=IEBn90HfqBg

The Theremin Swan: Clara Rockmore

  • http://www.youtube.com/watch?v=pSzTPGlNa5U

Anton La Vey and his calliope

  • http://www.youtube.com/watch?v=6FEV2F55g6A

Hope

  • https://www.youtube.com/watch?v=C_diyX7yNeE

The Power of Words (by Mecano - poem suicide note of V. Mayakovsky)

  • https://vimeo.com/138400327

The Prisoner ("I'm not a number, I'm a free man!")

  • http://www.youtube.com/watch?v=14eUKogPF7s

Cloudbusting

  • http://www.youtube.com/watch?v=IRHA9W-zExQ

The Sky Was Pink (Nathan Fake)

  • http://www.youtube.com/watch?v=0PDhNLIeYiM

Cape of Good Hope UFO

  • http://www.youtube.com/watch?v=dn0VTugjkko

...And We'll All Go Together

  • http://www.youtube.com/watch?v=f2MxPOhRx0I
< Ο φίλος μου Ιρλανδός Βάρδος Sean Tyrrell από το County Clare
(...abair ag na aingeals, brathair, cluin mo ceiliur...)

Radio Nowhere

  • https://www.youtube.com/watch?v=kWf8IRrSVYU

Always Listen to Jiminy Cricket...

  • https://www.youtube.com/watch?v=51x532yW1lY