tag:blogger.com,1999:blog-4502861825418591900.post4578100126578739560..comments2023-06-22T11:16:41.667+02:00Comments on Παντελής Β. Γιαννουλάκης: ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΠ. Β. Γ.http://www.blogger.com/profile/14309553068602010675noreply@blogger.comBlogger12125tag:blogger.com,1999:blog-4502861825418591900.post-53426404726884031432009-11-09T21:14:55.479+01:002009-11-09T21:14:55.479+01:00Εισαι για μενα ο πιο σοφος και σεβαστος δασκαλος.....Εισαι για μενα ο πιο σοφος και σεβαστος δασκαλος...δεν εχω λογια να σ'ευχαριστησω που μου ανοιξες τα ματια!Anonymousnoreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-4502861825418591900.post-75421887885108024972008-12-26T02:22:00.000+01:002008-12-26T02:22:00.000+01:00Αγαπητέ Παντελή σε έναν κόσμο που οι λέξεις έχουν ...Αγαπητέ Παντελή σε έναν κόσμο που οι λέξεις έχουν χάσει την σημασία τους και ερμηνεύονται ανάλογα με το πώς εξυπηρετούν τον σκοπό του καθένα, η έννοια της Ελευθερίας έχει καπηλευθεί στο πέρασμα των αιώνων για να εξυπηρετήσει διάφορους σκοπούς. Είναι επώδυνο να συνειδητοποιούμε ότι τελικά δεν είμαστε ελεύθεροι, αλλά μάλλον αυτό είναι το πρώτο και σημαντικότερο ίσως βήμα στο μονοπάτι της αληθινής Ελευθερίας. Το κείμενο σου για την Ελευθερία είναι ένα κείμενο με πολλές αλήθειες για αυτό που ονομάζουμε Ελευθερία, αλήθειες εκφρασμένες με την ικανότητα να αγγίζουν τις ευαίσθητες παιδικές χορδές της καρδίας, όσες τουλάχιστον έχουν γλιτώσει από τον οδοστρωτήρα του σκληρού κατεστημένου στο οποίο υπάρχουμε. Με μεγάλη εκτίμηση για το όμορφο κείμενο σου θα ήθελα να εκφράσω και εγώ κάποιες προσωπικές μου σκέψεις, για την έννοια της Ελευθερίας.<BR/><BR/>Θεωρώ ότι η Ελευθερία σχετίζεται με την Δράση, είτε φυσική είτε πνευματική δράση. Στέρηση ελευθερίας σημαίνει αδράνεια η περιορισμένη δράση. Στην ουσία Ελευθερία σημαίνει – Θέλω και Μπορώ να δράσω. Στον αντίποδα Ανελευθερία σημαίνει – Θέλω αλλά δεν μπορώ να δράσω. Αφού όμως η δράση απαιτεί ενέργεια ή αλλιώς δύναμη, αυτό σημαίνει ότι η Ελευθερία σχετίζεται και με την δύναμη. Άρα για να είμαστε ελεύθεροι να δράσουμε σημαίνει ότι διαθέτουμε την ανάλογη για κάθε περίπτωση φυσική ή πνευματική δύναμη. Αυτό όμως που θεωρώ σαν το σημαντικότερο συστατικό της Ελευθερίας – ίσως σημαντικότερο και από την ίδια την Ελευθερία – είναι η ικανότητα διαχείρισης της Ελευθερίας. Ο προσωπικός μου ορισμός για την διαχείριση της ελευθερίας είναι, η θέληση να ξεχωρίζουμε το καλό απ’ το κακό, το ωφέλιμο απ’ το βλαπτικό και η θέληση να κατευθυνόμαστε απ’ αυτή την διάκριση προς το συλλογικό όφελος.<BR/><BR/>Ο καλύτερος τρόπος για να στερήσει κάποιος την ελευθερία των ανθρώπων είναι να νεκρώσει το Πνεύμα τους και την ικανότητα ώριμης σκέψης. Οι άνθρωποι μεγαλώνουν και γαλουχούνται σε κοινωνίες οι οποίες τους εκπαιδεύουν να μην μπορούν να διαχειριστούν την ελευθερία τους, ώστε αυτοί που κινούν τα νήματα των εξουσιών να έχουν το άλλοθι να στερούν την ελευθερία από τους ανθρώπους, όπως στερεί ένας γονιός από το δίχρονο παιδί του, την ελευθερία να περπατήσει μονάχο του έξω στον δρόμο. Πάντα όμως υπήρχαν κάποιοι ελάχιστοι άνθρωποι, που κατάφερναν για κάποιους απροσδιόριστους λόγους να δραπετεύουν από τα κλουβιά του πνεύματος και να βαδίζουν στο προσωπικό μονοπάτι της υπέρτατης μορφής ελευθερίας, δηλαδή της πνευματικής ελευθερίας. Όσοι από εμάς ανακαλύπτουν αυτό το προσωπικό μονοπάτι διαπιστώνουν τελικά ότι είναι ένα πολύ μοναχικό μονοπάτι. Αξίζει όμως τον κόπο να το βαδίσεις και ας μην ξέρεις που τελικά θα σε βγάλει. Για όσους καταφέρνουν να πορευτούν στον δρόμο της αληθινής Ελευθερίας του πνεύματος, νομίζω ότι είναι αδιανόητο να μην προσπαθήσουν τουλάχιστον να δείξουν αυτόν τον δρόμο στους συνανθρώπους τους, άσχετα αν τελικά πολλές φορές απογοητεύονται.<BR/><BR/>Όσον αφορά για τις χαρές και τις απολαύσεις της ζωής δεν νομίζω ότι είναι τόσο αυτές που μας απομακρύνουν από το μονοπάτι της ελευθερίας – μιας και ο άνθρωπος είναι φτιαγμένος για να χαίρετε την ζωή –, όσο οι εξαρτήσεις που αναπτύσσουμε για αυτές, καθώς και οι προσδοκίες που αναπτύσσουμε αλλά και η ανάγκη για να είμαστε αποδεκτοί από τους άλλους. Όσοι καταφέρνουν να αποτινάσουν από πάνω τους τις εξαρτήσεις και τις προσδοκίες, μπορούν να βιώσουν την πραγματική Ελευθερία, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι σταματούν και να ελπίζουν.<BR/><BR/>Κάτι που μου έκανε ιδιαίτερη εντύπωση από το κείμενο σου είναι η σκληρή για πολλούς αλήθεια της οικονομικής Ελευθερίας που περιγράφεις. Νομίζω ότι έχεις μπει στην ουσία της ψευδαίσθησης κάτω από την οποία έχει υποδουλωθεί ολόκληρη η ανθρωπότητα, και δεν είναι άλλη από το χρήμα και το οικονομικό κατεστημένο. Πώς αλήθεια θα μπορέσουμε να αποτινάξουμε από πάνω μας τα δεσμά του χρήματος; Στο προσωπικό μου Blogg εκφράζω κάποιες σκέψεις για αυτό το θέμα και θα εκτιμούσα ιδιαίτερα και τις προσωπικές σου σκέψεις πάνω στο θέμα.<BR/><BR/>Τελειώνοντας θέλω να σε ευχαριστήσω για τα όμορφα κείμενα που παραθέτεις και τα μοιράζεσαι μαζί μας, φτιαγμένα με το ιδιαίτερο λογοτεχνικό σου ταλέντο.Κυνηγός Φαντασμάτωνhttps://www.blogger.com/profile/13832843478917133170noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-4502861825418591900.post-22138778979407517512008-06-27T23:26:00.000+02:002008-06-27T23:26:00.000+02:00Kata kapoio tropo omws h elpida se fylakizei.Se fy...Kata kapoio tropo omws h elpida se fylakizei.Se fylakizei se pseytikous topous,s'eksidanikevmenes pragmatikothtes...Ara isws na mhn einai tautoshmh ennoia me thn eleytheria.Den kserw ti einai xeirotero:Na zeis xwris elpida alla na elegxeis esy to myalo sou kai oxi oi fantasiwseis sou h na zeis me thn elpida kai synama ton fovo oti mporei na mhn ekplhrwthei?Opoia apanthsh k'an dialeksw panta katalhgw na symfwnw me thn Sarah Bettens: "Hope is always fear for the pain it may cost"...Anonymousnoreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-4502861825418591900.post-42839416142693631482008-01-03T06:00:00.000+01:002008-01-03T06:00:00.000+01:00Πάνω στο βαθυστόχαστο σχόλιο περί υψηλης ελπίδας,θ...Πάνω στο βαθυστόχαστο σχόλιο περί υψηλης ελπίδας,θανάτου και καζατζάκη του Παντελή θα σας προτείνω να ακουσεται το υπέροχα μελανχολικό κομμάτι των pink floyd,high hopes(υψηλες ελπίδες) απο τον δίσκο τους division bell.Anonymousnoreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-4502861825418591900.post-52337884932201757642007-12-07T01:26:00.000+01:002007-12-07T01:26:00.000+01:00Χμ....Η ελευθερία είναι τρομακτικό πράγμα για τους...Χμ....<BR/>Η ελευθερία είναι τρομακτικό πράγμα για τους ανθρώπους....και όσο και να την ψάχνουν αν τους την δίνανε..έτσι δώρο ας πούμε...αμφιβάλλω αν θα την κρατούσε κανείς.<BR/>Γιατι όταν την έχεις θα την έχεις στην απόλυτη και τέλεια μορφή της.Να εισαι ελεύθερος από όλα και από όλους από όσες συμβάσεις κάνουν οι άνθρωποι,από οικογενειακές υποχρεωσεις,φιλικές εξυπηρετήσεις,παιδιά,σκυλιά,γατιά, οποιουδήποτε είδους συμβιβασμούς(ακόμη και από τον πιο μικρό και ανώδυνο).......Έτσι είσαι εκτός κοινωνίας,και οχι μόνο εκτός της δικιάς μας αλλά ακόμα και από μια ιδανική,ουτοπική κοινωνία.Και δε πιστεύω οτι θα προλαβει να σε διώξει αυτή γιατι αν είσαι συνεπης θα τα χεις μαζέψει μόνος σου και θα χεις πάρει τα βουνά.Αν περιμένεις να σε ξεράσει αυτή....δεν εισαι ελεύθερος, εξαρτάσαι από αυτην,δεν είσαι τόσο "μάγκας" για να την ξεγράψεις πρώτος...<BR/>Και πες ότι πήγες στα βουνά....Ποιος σου πε ότι είσαι ελέυθερος;Έχεις εχθρούς χειρότερους τώρα.Απελευθερώσου αν μπορείς από την αγάπη,το μίσος,τη νοσταλγία,τις τύψεις,την αμφιβολία αν έκανες το σωστό,τις καλές αναμνήσεις,τις κακές,τον πόνο,απ τον εαυτό σου.....Μετά δεν είσαι άνθρωπος είσαι ή ζώο ή θεος.Και ζώα υπάρχουν σίγουρα.....Θεούς δεν έχω γνωρίσει ποτέ...μπορεί και να υπάρχουν όμως ποιος ξέρει...<BR/>Και για τη σκέψη....Πάλι καλά που βρήκαμε ένα παιχνιδάκι να φαντασιονόμαστε ότι είμαστε ελεύθεροι στην κοινωνία των ανθρώπων ή και σε δικούς μας κόσμους αν θέλετε....Γιατί για την άλλη ούτε άξιοι είμαστε και υποψιάζομαι ούτε και φτιαγμένοι.<BR/>Δεν ξέρω αν όλα αυτά μοιάζουν μαύρα και μουντά και σίγουρα δεν είμαι φιλόσοφος απλά μια φορά που πήγα μέχρι τα βουνά με τη σκέψη μου,τρόμαξα και γύρισα πίσω γιατι πως μπορεί να ζήσει κάποιος ελεύθερος απ τα συναισθήματα,ελεύθερος απ το ίδιο του το μυαλό;Anonymousnoreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-4502861825418591900.post-56778569161848366782007-09-17T15:13:00.000+02:002007-09-17T15:13:00.000+02:00Αγαπητή Μαγδαληνή, σ' ευχαριστώ για το τόσο ενδιαφ...Αγαπητή Μαγδαληνή, σ' ευχαριστώ για το τόσο ενδιαφέρον σχόλιό σου και για την αγάπη σου για την ελευθερία, που εύχομαι να τη μεταφέρεις και στα παιδιά σου, για να μη χαθεί ο πανανθρώπινος οραματισμός της.<BR/>Εκμεταλλεύομαι τα λεγόμενά σου για τον αγαπημένο Νίκο Καζαντζάκη, για να κάνω μια ιστορική ενημέρωση στους φίλους του blog: ο Καζαντζάκης δεν αφορίστηκε, αλλά απειλήθηκε ότι θα αφοριστεί, κάτι το οποίο τελικά δεν έγινε. Βέβαια, έχει διαδοθεί παντού ο υποτιθέμενος αφορισμός του, ένας έντεχνος χειρισμός από την πλευρά του ιερατείου ή κάποιων ομάδων, όλοι πιστεύουν ότι αφορίστηκε, και τελικά είναι μάλλον το ίδιο, αφού όλοι το νομίζουν αυτό, είναι σαν να αφορίστηκε ο άνθρωπος.<BR/>Έχω μελετήσει όσο βαθύτερα μπορούσα το έργο του, το οποίο είναι πολύτιμη παρηγορία στις δυσκολίες της ζωής και στις περιπέτειες του πνεύματος, αλλά δυστυχώς στο τέλος βρήκα τον εαυτό μου να διαφωνεί μαζί του ως προς την Ελπίδα, την οποία απαξίωσε επηρεασμένος από τη βουδιστική σκέψη. Μέσα από την καταστροφή της Ελπίδας, προσπάθησε να υπερβεί τον εαυτό του και το εγώ του, να βρεθεί υψηλότερα του ύψους της προσωπικότητάς του και να ξεπεράσει τις προσωπικές προσδοκίες, και τον φόβο, τον μεγάλο εχθρό. Νομίζω ότι αυτό το έκανε με μεγάλη ελπίδα.<BR/>(Από την άλλη, αν τη δεις από μία άλλη οπτική, η επιγραφή του τάφου του, «Δεν πιστεύω τίποτα, δεν φοβάμαι τίποτα, δεν ελπίζω τίποτα, είμαι ελεύθερος», εμένα μου φαίνεται ότι θέλει να πει ότι είναι νεκρός).<BR/>Επίσης, δεν νομίζω ότι έχασε τις ελπίδες του για την ανθρωπότητα.<BR/>(Σε κάθε περίπτωση, η λέξη και η έννοια Ελπίδα προσφέρεται για πολλά παιχνίδια με τις λέξεις, τις έννοιες και τις ταυτοσημίες). Για μένα, η υψηλή Ελπίδα (High Hope) είναι η ευγενέστερη έκφραση του πνεύματος, και μία ενθαρρυντική στάση για τη ζωή και την εξερεύνηση, πόσο μάλλον η ελπίδα για την ελευθερία...Π. Β. Γ.https://www.blogger.com/profile/14309553068602010675noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-4502861825418591900.post-67617895384905394642007-09-10T11:17:00.000+02:002007-09-10T11:17:00.000+02:00Φίλε Παντελή, ξεκινώ ευχαριστώντας σε για την προσ...Φίλε Παντελή, ξεκινώ ευχαριστώντας σε για την προσφορά σου, μοιράζοντας εμπειρίες και σκέψεις ως βιώματα, τα οποία μπορεί να είναι και αφορμή αλλαγής σκέψης ενός ανθρώπου.<BR/>Ήθελα να σταθώ στα λόγια του φίλου σου, Θόδωρου...Η Ελευθερία, η πραγματική ελευθερία είναι ανεξαρτησία, είναι αυτονομία, κανείς δεν είναι ελεύθερος αν εξαρτάται από οτιδήποτε, ακόμη και από γήινες αξίες. Τα λόγια σου αυτά μου θύμησαν τον μεγάλο δάσκαλο Νίκο Καζαντζάκη ο οποίος είχε φτάσει την έννοια ελευθερίας μέσα του στα ανώτατα πεδία λέγοντας και διδάσκοντας το "Δεν πιστεύω τίποτα, δεν ελπίζω τίποτα, είμαι λεύτερος". Δεν ελπίζει διότι δεν αφήνει κανέναν παράγοντα να διευθύνει και να κατευθύνει την πορεία του, ακόμα και τον ευγενή παράγοντα "Ελπίδα", δεν ελπίζει διότι ακόμα και την ελπίδα του την είχε αναλάβει στις πλάτες του, την μεταμόρφωνε και την μετουσίωνε βαδίζοντας στον δρόμο της αυτογνωσίας, και έχοντας πλήρη συνείδηση γι' αυτό που ήταν και που έκανε. Το αποτέλεσμα? Αφορίστηκε, αφορίστηκε γιατί ήταν ελεύθερος, αφορίστηκε γιατί ανέλαβε τις ευθύνες του εαυτού του, αφορίστηκε γιατί σήκωσε το κεφάλι ψηλά, και όταν είδε την αλήθεια, δεν μπορούσε να ξαναδεί κάτω. Άφησε όμως έργο, ένα έργο που είναι απαραίτητο σε κάθε ελεύθερο άνθρωπο να αφήσει, για να βοηθήσει κάθε συνάνθρωπο του. Δεν θέλω να φανώ απλώς θαυμάστρια του Καζαντζάκη, άλλωστε από κάθε άνθρωπο παίρνουμε ότι μας χρειάζεται, ότι θεωρούμε ότι μας ωφελεί και μας εξυψώνει ως ανθρώπους. Κι αν το παράδειγμα μου ήταν αυτό, είναι επειδή εκπροσωπεί και αποδεικνύει οτι η ελευθερία στην εποχή μας τιμωρείται, και τιμωρείται πολλές φορές με άσχημο κι εξευτελιστικό τρόπο, γιατί σίγουρα η δράση φέρνει και αντίδραση (οι νόμοι είναι νόμοι). Στο επίπεδο όμως της τέλειας απεξάρτησης νομίζω ότι δεν υπάρχει χώρος για λύπες και απογοητεύσεις.. Υπάρχει χώρος μόνο για την ανάγκη πραγματοποίησης έργου και φανέρωσης αυτού, υπάρχει χώρος μόνο για προσφορά..<BR/>Και πάλι σε ευχαριστώ επειδή μέσα από το κείμενο σου αυτό μου έδωσες την ευκαιρία να πω αυτά τα λίγα λόγια που πιστεύω.<BR/>Μαγδαληνή ΠαπαδοπούλουMagdalene Papadopoulouhttps://www.blogger.com/profile/11204483758585211154noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-4502861825418591900.post-54253246828834782942007-08-30T23:53:00.000+02:002007-08-30T23:53:00.000+02:00Αγαπητέ ΓιαννουλάκηΣε ευχαριστώ για το κείμενο σου...Αγαπητέ Γιαννουλάκη<BR/>Σε ευχαριστώ για το κείμενο σου γιατί συνειδητοποίησα πως από τότε που γεννήθηκα είμαι ελεύθερη!<BR/>Δεν μπορώ να πω υπήρξαν στιγμές που μόνη φυλάκισα τον εαυτό μου με το μυαλό μου, αλλά ήταν για λίγο.<BR/>Πάντα ήμουν και είμαι ελεύθερη και ευτυχισμένη...<BR/>Δεν χρειάζεσαι κάτι παρά μόνο τον εαυτό σου κ την ζωή σου, χωρίς προσκολλήσεις, χωρίς ανταμοιβές...<BR/><BR/>ο v μας μετέφερε έναν συλλογισμό και κόλλησα κατευθείαν στην 4η σειρά και γέλασα καλόκαρδα, γιατί να επιβραβευθεί κάποιος για τον μόχθο του; <BR/>τον ανάγκασε κάποιος; η κοινωνία θα μου απαντήσετε, όμως δεν είναι έτσι! μεγαλώνουμε πάμε στο σχολείο, μαθαίνουμε να σκεφτόμαστε, μαθαίνουμε τον κόσμο μας, και όταν μεγαλώσουμε αρκετά και έχουμε τον δικό μας χαρακτήρα ψάχνουμε να δούμε αν όλα όσα μάθαμε είναι αλήθεια! Μετά πάμε σε κάποια σχολή μαθαίνουμε κάποια τέχνη, αλλά γιατί το κάνουμε αυτό; Δεν μας αναγκάζει κάποιος, κάνουμε ότι θέλουμε...<BR/>Δουλεύουμε γιατί το θέλουμε, γιατί θέλουμε να προσφέρουμε στην οικογένεια μας και στον κόσμο...<BR/><BR/>Η φύση μας προσφέρει απλόχερα την ζωή και εμείς προσφέρουμε στους ανθρώπους ότι μπορούμε... <BR/>Αλλά σημασία έχει να το θέλουμε συνειδητά, εμείς από μέσα μας...και όχι κάποιος να μας έχει κάνει λοβοτομή...<BR/><BR/>Για να μην γράφω πολλά και γίνομαι κουραστική και κανείς δεν τα διαβάσει. να κλείσω λέγοντας πως έτσι βλέπω εγώ τα πράγματα, έτσι τα Ζω. Ίσως να είναι διαφορετικά, ίσως να κάνω λάθος, εξάλλου δεν είμαι κάποια και δεν γνωρίζω τίποτα...<BR/>Όμως ποτέ δεν ξέρεις τι κρύβεται πίσω από την πόρτα...;)<BR/><BR/>Φιλικά<BR/>ΆντηAntihttps://www.blogger.com/profile/12611278215248669353noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-4502861825418591900.post-70032838835675978152007-07-10T05:03:00.000+02:002007-07-10T05:03:00.000+02:00Εκπληκτικά όσα διαβάζω.Φίλε Θεόδωρε -EAMFOS-, αν θ...Εκπληκτικά όσα διαβάζω.<BR/><BR/>Φίλε Θεόδωρε -EAMFOS-, αν θέλεις την γνώμη μου πάντα :), αυτό που έζησες δεν ήταν η ελευθερία. Ήταν έρωτας! Ερωτεύτηκες μια στιγμή που μπορεί να σε έκανε να νιώσεις ερωτευμένος με την ζωή εξ ολοκλήρου. Ως γνωστόν ο έρωτας σε αποπροσανατολίζει και σε μπερδεύει γι' αυτό σε έκανε και να νιώσεις ελεύθερος :) Η αλλιώς, χεχ, απλά ένιωσες ελεύθερος γιατί σε επισκέυτηκε και είδες κάτι ελεύθερο. Η στιγμή... και ο έρωτας. Είναι ελεύθερα απ' τη φύση τους γι' αυτό δεν πρέπει να προσπαθούμε να τα κρατήσουμε και να τα φυλακίσουμε. Προσπαθούμε να γίνουμε τύρανοι αλλα ευτυχώς δεν τα καταφέρνουμε γιατί η στιγμή και ο έρωτας είναι ανυπότακτοι, άπιαστοι, ανέγγιχτοι! Μας το τραγουδάει κι ο Αλκίνοος Ιωαννίδης... {-κάποιος είπε πως ο έρωτας για μια στιγμή κρατά, αύριο βράδυ θα 'ναι αργά-}:) <BR/>Μόνο αυτοί αγγίζουν και αυτό που ένιωσες ήταν το άγγιγμα τους. Σου εύχομαι με όλη μου την καρδιά να ξαναζήσεις τέτοια συναισθήματα, τέτοιες καταστάσεις, και να τις ζεις απ' την όντως μαγική και "αλλόκοσμη" Σαμοθράκη εώς και την απρόσωπη Αθήνα γιατί όχι ακόμα και την "δολοφόνο" Νέα Υόρκη...<BR/>Γιατί στο δικό μου μικρό μυαλλό αυτό είναι η ελευθερία φίλε μου. Να μπορώ να ψάχνω το άγγιγμα της επόμενης στιγμής. Να ψάχνω τον επόμενό μου έρωτα χωρίς εσκεμμένα (άμεσα ή εμμεσα) να με εμποδίζουν.<BR/><BR/>Φιλικά {-The_Lone_Deranger-} Χρήστος...Anonymousnoreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-4502861825418591900.post-44245915180611760042007-06-14T09:11:00.000+02:002007-06-14T09:11:00.000+02:00Panteli geia sou....opote kapoios mila gia eleuthe...Panteli geia sou....<BR/>opote kapoios mila gia eleutheria thimamai tin upertati stigmi pou eniosa prin 4 xronia stin magiki samothraki.....<BR/>imoun monos kai amilitos gia 2 meres.To apogeuma tis deuteris meras mono ego kai ena zeugeri me to paidi tous imastan stin paralia.<BR/>Koitousa to paidi pou perpatouse mono tou stin akrogialia.Otan perase apo mprosta mou me koitaxe kai mou xamogelase ,ena xamogelo alithino......<BR/>Tote to mialo mou arxise na epikentronete stin parousa stigmi kai pouthena allou...<BR/>Imoun stin akri tou kosmou,i thalassa xanotan sto apeiro,piso mou ta vouna me krivane apo ton upoloipo kosmo,ekeini tin stigmi egina ena me ta panta,imoun i thalassa, to vouno ,ta dentra,i ammos kai o ouranos......<BR/>Xafnika, eniosa oti vriskomoun se allo epipedo kai me plimirise ena aisthima eleutherias kai APOLITIS eutixias....<BR/>Dakrisa apo xara kai eniosa tin poio omorfi stigmi tis zois mou....<BR/>Hmoun PRAGMATIKA ELEUTHEROS,eniosa auto to sinaisthima kai apo tote den eimai o idios......<BR/>Fetos autos einai o skopos mou.<BR/>Na xananioso to apolito.<BR/>An mporousa tha to moiraza se olous, alla oi perissoteroi viazonte kai den exoun xrono gia tetoia...<BR/>Oi filoi mou xethoriazoun mesa stin mizeri koini logiki....<BR/>Kai ta xronia pernoun kai ego meno poio monos....Isos auto einai i eleutheria...NA NIOTHEIS MONOS kai kaneis na min se periorizei.<BR/>Den exoume gnoristei alla se niotho filo mou pou epikinonoume mia fora ton mina...(suxna otan diavazo to editorial kathome meta kai to skeftome...kai kataligo sto editorial tou epomenou mina prin to grapseis).....<BR/>Euxaristo gia ton xrono sou...<BR/> Theodoros -EAMFOS- K.Anonymousnoreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-4502861825418591900.post-24785852816725816602007-06-13T15:38:00.000+02:002007-06-13T15:38:00.000+02:00Κάπου είχα διαβάσει αυτό τον όμορφο συλλογισμό και...Κάπου είχα διαβάσει αυτό τον όμορφο συλλογισμό και σας τον μεταφέρω..<BR/><BR/><I>Η μεγαλύτερη αδικία στη ζωή είναι το πώς τελειώνει: Μετά από χρόνια μόχθου και δουλειάς αντί να επιβραβευθείς... πεθαίνεις!<BR/>Πιστεύω ότι ο κύκλος της ζωής πρέπει να είναι ανάποδος. Πρώτα θα έπρεπε να πεθαίνεις (να φεύγει αυτό το κακό από την μέση). Μετά ζεις σε γηροκομείο.<BR/>Μόλις γίνεις αρκετά νέος σε διώχνουν κλωτσηδόν από το γηροκομείο και πηγαίνεις στο γραφείο, όπου αποκτάς αμέσως "Jaguar" και "χρυσό Cartier".<BR/>Εργάζεσαι για σαράντα χρόνια έως ότου γίνεις αρκετά νέος για να χαρείς την συνταξιοδότηση σου. Τότε το ρίχνεις στα πάρτι, το σεξ και το αλκοόλ, και είσαι έτοιμος πια για λύκειο. <BR/>Πας στο δημοτικό, γίνεσαι παιδί, παίζεις, δεν έχεις πια ευθύνες.<BR/>Γίνεσαι μωρό, όλοι σε φροντίζουν, επιστρέφεις στην μήτρα όπου περνάς τους τελευταίους εννέα μήνες σου επιπλέοντας ευχάριστα... <BR/>και ξαφνικά τελειώνεις την ύπαρξή σου με έναν.... οργασμό...</I><BR/><BR/><BR/><A>http://youtube.com/watch?v=InHfmO2pJ84</A>Anonymousnoreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-4502861825418591900.post-90853703914351216532007-06-04T12:54:00.000+02:002007-06-04T12:54:00.000+02:00Παντελήσχόλιο ...ουδέναπλά...Σε ευχαριστώ και για ...Παντελή<BR/>σχόλιο ...ουδέν<BR/>απλά...<BR/>Σε ευχαριστώ <BR/>και για το παρόν κείμενο μα και για όλα τα προηγούμενα που με "τσιμπούσαν" ενοχλητικά, τόσο που αναγκάστηκα να ξυπνήσω...και να δω τα πράγματα με τα δικά μου "μάτια"Anonymousnoreply@blogger.com