Με μεγάλη θλίψη γράφω αυτές τις αποχαιρετιστήριες γραμμές για τον αναπάντεχο χαμό ενός παλιού φίλου και ιδιαίτερου ανθρώπου, μιας σημαντικής μορφής για τον χώρο της ελληνικής πνευματικής αναζήτησης.
Στις 29 Ιανουαρίου 2016 εντελώς αναπάντεχα έφυγε από τον κόσμο ο Παύλος Βουδούρης.
Είναι αληθινά μία μεγάλη απώλεια για τους χώρους της εναλλακτικής πληροφόρησης και γνώσης, για την σύγχρονη ελληνική μεταφυσική φιλοσοφία, και για τον εκδοτικό κόσμο στη χώρα μας.
Ο Παύλος ήταν ο πρωτοπόρος συνεκδότης (μαζί με τον Στάμο Στίνη) του περιοδικού "Τρίτο Μάτι", του περιοδικού "Hellenic Nexus", και των εκδόσεων "Έσοπτρον", αλλά και ταγός ενός πλήθους εκδοτικών, ερευνητικών και φιλοσοφικών δραστηριοτήτων. Ήταν, δηλαδή, ένας από τους πρωτοπόρους ανθρώπους που καθιέρωσε τον όρο «πνευματική αναζήτηση» στην Ελλάδα... Άνδρας πολύ αξιόλογος, αγαπητός, με υψηλή ευφυία, ιδιαίτερη σοφία και καλοσύνη. Ένας από τους πιο ανοιχτόκαρδους και ανοιχτόμυαλους ανθρώπους που έχω γνωρίσει.
Η είδηση του ξαφνικού θανάτου του συντάραξε όλους τους ανθρώπους που τον γνώριζαν και τον αγαπούσαν, και συντάραξε πολύ κι εμένα.
Τον γνώριζα φιλικά επί 22 χρόνια, και είχα την τιμή να είναι ένας από τους πιο σημαντικούς δασκάλους μου, αφού αυτός ήταν που μού δίδαξε τα πάντα για τα περιοδικά (για το πώς φτιάχνεις ένα περιοδικό --την εποχή που τον συντρόφευα στο τιμόνι του "Τρίτο Μάτι") και για τις εκδόσεις, και ήταν για μένα ο άνθρωπος (μαζί με τον Στάμο Στίνη) που γενναιόδωρα μού άνοιξε όλες τις πόρτες στον επαγγελματικό ορίζοντα που τόσο πολύ με ενδιέφερε ως νεαρός ακόμη, γι' αυτό και ειλικρινά τού οφείλω πολλά (και, φυσικά, όχι μόνο εγώ, αλλά και πολλοί άλλοι συγγραφείς, δημοσιογράφοι, ερευνητές, εκδότες, κι επίσης τόσοι πολλοί ανήσυχοι άνθρωποι στην Ελλάδα, καθώς και πολλές χιλιάδες αναγνώστες).
Τον αποχαιρετώ με μεγάλη ευγνωμοσύνη.
Γνώρισα μερικούς από τους πιο σημαντικούς φίλους μου, μέσω του Παύλου.
Ήταν ένας ενεργός πνευματικός άνθρωπος, και ένα πρόσωπο που χαρακτήρισε την εποχή του.
Στην προσωπική μου σκέψη είναι πάντα χαμογελαστός, με το ασταμάτητο ιδιαίτερο χιούμορ του, και την καλοσύνη του. Είχε πάντα μια ωραία ιδέα να μου πει, κυνηγούσε τις ιδέες σαν ανιχνευτής, τις μοιραζόταν, και πάντα αγωνιζόταν να υλοποιήσει τη μία ή την άλλη ιδέα. Ήταν ιδεαλιστής, φιλοσοφούσε τα πάντα, ήταν βαθιά ένθεος, και είχε ένα πολύ ιδιαίτερο χάρισμα: είχε την ικανότητα να ανιχνεύει, να διερευνεί και να αναλύει τις δυσδιάκριτες τάσεις που υπήρχαν πίσω από τις υποθέσεις του κόσμου μας. Τις μυστικές τάσεις. Αλλά και το εύρος της μυστικής ιστορίας των ιδεών, και τα σημεία επαφής της με τον σύγχρονο κόσμο. Ήταν ο κατάλληλος άνθρωπος για να σού αναλύσει τι συμβαίνει στο εκάστοτε παρασκήνιο των πραγμάτων, των καταστάσεων, και των ιδεών. Και, φυσικά, ήταν ο κατάλληλος άνθρωπος για να τού προτείνεις μία νέα ιδέα, ή για να σου προτείνει μία νέα ιδέα --που ενίοτε θα είχε και τη διορατικότητα και τη δύναμη να την υλοποιήσει.
Και, πάνω απ' όλα, ήταν ένας ενθουσιώδης τύπος, ένας χαρούμενος άνθρωπος, με χαμόγελο και λαμπερό βλέμμα, ανοιχτόκαρδος, στοργικός, αλλά και ακούραστος στη δουλειά του και στο να μοιραστεί μαζί σου τις εμπνεύσεις του και τις γνώσεις του όταν ήσουν δίπλα του.
Κατά τα άλλα, είχε όλα τα χαρακτηριστικά ενός αιώνιου έφηβου, γι' αυτό και μού φαίνεται απίστευτο πού έφυγε από τη ζωή τόσο νέος, τόσο ξαφνικά. Πριν από λίγες μέρες μιλούσαμε στο τηλέφωνο, γελούσε, με πείραζε όπως πάντα, και μού μιλούσε με ενθουσιασμό για αυτό που συζητούσαμε. Είναι πολύ παράξενο πράγμα, να χάνεται ένας άνθρωπος από τη ζωή, χωρίς καμία πρότερη ένδειξη, από τη μία στιγμή στην άλλη. Το έχω ζήσει αρκετές φορές, αλλά πώς να το συνηθίσεις και πώς να το αποδεχθείς;; Και, είναι φανερό πως, ακριβώς λόγω της καλοσύνης του, το πιστεύω, ο Θεός δεν τον άφησε να ταλαιπωρηθεί, όλα έγιναν ξαφνικά και γρήγορα. Και τώρα η ψυχή του ταξιδεύει προς όλα εκείνα τα πεδία για τα οποία τόσο πολύ αναρωτιόταν και φιλοσοφούσε γι' αυτά.
Μου φαίνεται, μάλιστα, παράξενα συμβολικό το γεγονός ότι αυτό έγινε ακριβώς πάνω στις μέρες που κυκλοφόρησε το επετειακό τεύχος (για το οποίο συνεργαστήκαμε) του περιοδικού "Τρίτο Μάτι" γιορτάζοντας τα 25 χρόνια της έκδοσής του!
Μάλιστα, στο εξαιρετικό editorial του σ' αυτό το τελευταίο τεύχος, κατέληγε γράφοντας:
«Θεωρώ, λοιπόν, πως έδωσα, στο μέτρο των δυνατοτήτων μου, το στίγμα και την πορεία αυτού του περιοδικού για τα επόμενα χρόνια (αν θέλει ο Θεός και αν θελήσετε κι εσείς να κρατηθεί ζωντανή αυτή η σχέση μας...)...»
Παύλο, (αν με κάποιον μαγικό τρόπο διαβάζεις αυτές τις γραμμές), κάποτε μια προνοητική μοίρα σε έβγαλε στον δρόμο μου, κάποτε οι δρόμοι μας χώρισαν, μετά από χρόνια ξανασυναντήθηκαν, η περιπετειώδης σχέση μας ήταν ζωντανή μέσα στη μνήμη μου και στην καρδιά μου, και θα κρατηθεί ζωντανή μέσα μου για πάντα, σε ευχαριστώ που ήσουν εδώ και σου αποτείνω τον ύστατο χαιρετισμό. Καλό Ταξίδι!
Καταθέτω τα σέβη μου και τα ειλικρινά συλλυπητήρια μου στην οικογένεια του Παύλου Βουδούρη, στους φίλους του, στους συνεργάτες του, και στους ανθρώπους που τον αγαπούσαν.
Είναι μεγάλο το κενό που αφήνει πίσω του με την έξοδό του, αληθινά είχε πολλά να κάνει ακόμη --αλλά είμαι βέβαιος ότι θα συνεχίσει να τα κάνει με άλλους τρόπους, πιο μυστηριώδεις, αλλού...
Είναι μυστηριώδεις οι τρόποι και οι τόποι της ψυχής.
Η κηδεία του θα γίνει στο Α' Νεκροταφείο των Αθηνών, στις 12.00 την Τρίτη 2 Φεβρουαρίου.
Θα τον θυμόμαστε εν ζωή πάντα.
με τιμή
Παντελής Γιαννουλάκης
ΟΙ ΠΡΟΦΗΤΕΙΕΣ ΠΟΥ ΕΠΑΛΗΘΕΥΤΗΚΑΝ!
Και Παράξενες Εξωπραγματικές Προβλέψεις που Έγιναν...Πραγματικότητα
Το Μυστηριώδες Παρελθόν του Μέλλοντος
Στο πανηγυρικό τεύχος 237 (25 Χρόνια ΤΜ!) του περιοδικού "Τρίτο Μάτι" που κυκλοφορεί,
περιέχεται ειδικό 15σέλιδο άρθρο-αφιέρωμα του Παντελή Γιαννουλάκη, από την πλήρη λεπτομερή μελέτη του για τις αληθινές προφητείες και τις παράξενες προβλέψεις που έχουν πραγματοποιηθεί και επαληθευτεί, από ιδιαίτερους ανθρώπους, εντυπωσιακά και ανεξήγητα...
Μια κατάδυση στα παρασκήνια του αληθινού κόσμου των προ-γνώσεων...
Δύση Ηλίου 7.34. Βρήκα ένα μικρό παλιό μου σημειωματάριο, κρυμμένο μέσα στο βιβλίο Warnings from Flying Friends. Σε μια σελίδα σημειωμένη με βιολετί μελάνι μια σκέψη του Charles Fort:
«…Καμιά
υπόθεση δεν θα είναι τόσο τρελή, καμιά υπόθεση τόσο ανοιχτή: χρειαζόμαστε τον
ανέλπιστο πολιορκητικό κριό για να γκρεμίσουμε το κάστρο. Υπάρχουν ιπτάμενα
οχήματα και εξερευνητές στο διάστημα. Αν όμως παίρνουν μαζί τους κάποιους ζωντανούς
οργανισμούς από εδώ, για να τους εξετάσουν; Νομίζω πως μας ψαρεύουν! Ίσως να εκτιμηθούμε δεόντως από τους σούπερ γευσιγνώστες
της ανώτερης σφαίρας.
»Αισθάνομαι
υπέροχα όταν σκέφτομαι πως μπορώ να είμαι χρήσιμος σε κάτι. Είμαι σίγουρος πως
υπάρχουν πολλοί οργανισμοί στη δική μας ατμόσφαιρα, που συνταυτίστηκαν με τους
κυκλώνες και τις καταιγίδες, ακόμη και κάποιοι που κατάφεραν να ενωθούν με το
Αφηρημένο. Υπάρχουν και κάποιοι που κατάφεραν να ταυτιστούν με ολόκληρο τον
κόσμο. Που μέσα τους συμβαίνει ό,τι συμβαίνει στον κόσμο…»
Η σημείωση
τελειώνει κρυπτογραφικά, δεν θυμάμαι πια τι ακριβώς σημαίνει αυτό που σημείωσα:
«Ανατολή στο Cotopaxi, το βίντεο
με τα υπονοούμενα. Να θυμηθώ εκείνη τη φάση που ανησυχούσε τόσο πολύ την Marina Warner. Και τι έγινε με εκείνην την κάμερα
(ποιού;) μοντέλου παλιού κινητού που δεν είχε το φίλτρο και μπορούσε να
καταγράψει πέρα από το περιορισμένο φάσμα (όταν το ανακάλυψαν το αποσύρανε); Το
βρήκε ο Boris. Ηχογραφήσαμε
γρύλλους εκεί που δεν ήταν. Anadromia. Lincolnshire Poacher NS. le reddit armee. Search bar: 26, 319 then write
it like this : 263, 19. Amicizia….»
Ένα
δίκτυο Συγχρονικοτήτων. Cut-Up, Fold-In. Έκανα μία συζήτηση με
τον Stephen Mallinder. Διαδηλώσεις στην
τηλεόραση, ταραχές, συγκρούσεις. Νuit vs
Maat.
Το τηλεοπτικό γίνεται τηλεακουστικό και τελικά τηλαισθητικό: κλείνω τη φωνή στις δηλώσεις των πολιτικών, βλέπεις μόνο τις εκφράσεις του προσώπου, τα βλέματα, την κινητικότητα, τη γλώσσα του σώματος, την περιρέουσα ατμόσφαιρα, καταλαβαίνεις περισσότερα!
Το τηλεοπτικό γίνεται τηλεακουστικό και τελικά τηλαισθητικό: κλείνω τη φωνή στις δηλώσεις των πολιτικών, βλέπεις μόνο τις εκφράσεις του προσώπου, τα βλέματα, την κινητικότητα, τη γλώσσα του σώματος, την περιρέουσα ατμόσφαιρα, καταλαβαίνεις περισσότερα!
Σκέφτομαι
το γεγονός ότι ο μέσος άνθρωπος στον δυτικό κόσμο ξοδεύει 150 ώρες τον μήνα
βλέποντας τηλεόραση, που συνολικά ισοδυναμούν με έξι ολόκληρες μέρες τον μήνα
μπροστά σε μία οθόνη. Μου τηλεφώνησαν από μια στατιστική υπηρεσία και μου είπαν
ότι θέλουν «να κάνουν μία στατιστική», τους είπα κι εγώ θέλω να κάνω μία «επαναστατιστική»
στη στατιστική τους, αλλά η ανόητη φωνή δεν κατάλαβε τι της είπα και μου
έκλεισε το τηλέφωνο.
Όλοι
κοιμούνται, ακόμη γράφω, τσάι και μπισκότα, ημίφως. Ακούω το σκουπιδιάρικο κάτω
στον δρόμο, μέσα στη μαύρη νύχτα, να κάνει τόσο πολύ θόρυβο: προφανώς, όταν
μαζεύουν τα σκουπίδια πρέπει να ξυπνούν όλοι για να ενημερωθούν ότι τα
απομεινάρια της προηγούμενης ημέρας πηγαίνουν στον σκουπιδότοπο.
Ανακάλυψα
ότι μέσα στο κενό μιας καθοδικής λυχνίας (cathode
ray tube) υπάρχει ένα ή
περισσότερα «electron guns» (όπλα ηλεκτρονίων,
έτσι λέγονται) που πυροβολούν ηλεκτρόνια πάνω στη φωσφορούχα οθόνη, και γι’
αυτό παλιά κάποιοι εμπνευσμένοι άνθρωποι έλεγαν ότι «μας πυροβολεί η
τηλεόραση», δηλαδή είχαν κυριολεκτικά δίκαιο. Πλέον πρόκειται για το νέο ηλεκτρονικό
δίκαιο, σημείωσα. Χθες ένας φίλος μού έλεγε για τα παράξενα του «Δίκαιου της Θάλασσας».
Είναι ρεαλιστικό πλέον –όχι πια μεταφορικό ή ποιητικό– να σκεφτόμαστε για τη
θάλασσα της πληροφορίας.
* * * * * * * * * * * * * * *
Ένα από τα πιο συναρπαστικά συνθηματικά ποιήματα δύο στίχων που ξέρω: το «When All Else Fails,
Try Wales.»,
Try Wales.»,
του Christopher Logue (ο τίτλος του: To A Friend in Search of Rural Seclusion)
Ανακάλυψα το The Ultimate Machine τού (Information
Theory) Claude Shannon, και χάρηκα πάρα πολύ με αυτό το κουτί.
Απαγορευμένες λέξεις : Λέξεις που τις υπογραμμίζει με κόκκινο ο διορθωτής του Word.
Dance of the Inhabitants of the Invisible City of Bladensburg.
Σχεδόν κανείς σήμερα δεν συνειδητοποιεί αυτό το
συνταρακτικό γεγονός: Η Πληροφορία μπορεί να υπάρχει από μόνη της, έστω κι αν
δεν υπάρχει σε κάποιον νού, γιατί υπάρχει και λειτουργεί μέσα στο κομπιούτερ
και στο Δίκτυο. Η Πληροφορία δεν μάς χρειάζεται πλέον...
Φάντασμα είναι το προϊόν της Φαντασίας. Τα
όνειρά μας είναι φαντάσματα.
Όταν βλέπεις
έναν άνθρωπο να κοιμάται στο κρεβάτι ή στον καναπέ, είναι εκεί αποσυρμένος, αποσυντονισμένος
: βλέπει φαντάσματα.
Είναι το
εσωτερικό σινεμά (inner cinema). Cinema σημαίνει Κίνημα. Είναι οι κινούμενες εικόνες (movies). Δεν είναι η στάση, ούτε η
παρά-σταση. Είναι η αναπαράσταση της φαντασίας. Επίσης οι τηλεοπτικές εικόνες
είναι φαντάσματα ανθρώπων που περνούν γύρω μας χωρίς να τους βλέπουμε,
ταξιδεύοντας από τον πομπό μέχρι την αντένα και μέχρι τον δέκτη μας.
Τηλε-οπτικά πνεύματα (πνοές, αερικά). (Απομακρυσμένα οράματα, tele-visions, οράματα εξ αποστάσεως, “Remote Viewing”).
Όνειρo, όναρ, on air.
* * * * * * * * * * * * * * * *
Ο αινιγματικός Aleister Crowley έχει γράψει κάτι εξίσου αινιγματικό:
«Πέρα από ένα συγκεκριμένο σημείο, ολόκληρο το Σύμπαν γίνεται μια
συνεχής μύηση…» («Beyond a certain point, the whole universe
becomes a continuous initiation…»)
Το κλειδί
που παραβλέπεται σε όλα τα μυστήρια, είναι ο Νους. Δίνουμε υπόσταση στις πληροφορίες που μας τροφοδοτούνται κάνοντας τες τον
φαινομενικό κόσμο. Ο φαινομενικός κόσμος δεν υπάρχει στ’ αλήθεια. Είναι η
υπόσταση των πληροφοριών τις οποίες επεξεργάζεται ο Νους. Δίνουμε στις
πληροφορίες υπόσταση αντικειμένων. Η ανατακτοποίηση των αντικειμένων είναι
αλλαγή στο περιεχόμενο των πληροφοριών, το μήνυμα έχει αλλάξει. Ο κόσμος είναι
μια ανείπωτη γλώσσα που χάσαμε την ικανότητα να τη διαβάζουμε. Κι εμείς οι ίδιοι
είμαστε μέρος αυτής της γλώσσας, οι αλλαγές σ’ εμάς είναι αλλαγές στο
περιεχόμενο των πληροφοριών. Η μεταβαλλόμενη πληροφορία την οποία βιώνουμε σαν
κόσμο είναι μια αφήγηση.
* * * * * * * * * * * * * * * * *
Τρόμος. Ο
τρόμος είναι το τρέμουλο.
Είναι οι ακούσιες κινήσεις των μελών του
σώματος, δηλαδή κινήσεις που ένας ασθενής δεν μπορεί να τις σταματήσει με τη
θέλησή του. Τέτοιες κινήσεις είναι ο Tρόμος, η Xορεία
(σαν να χορεύει ο ασθενής), η Δυστονία, η Μυοκλονία, τα Τικς, κ.ά. (Επίσης, ακούσια
μορφή κίνησης είναι και οι επιληπτικές κρίσεις). Ο τρόμος (τρέμουλο) είναι μια
ακούσια κίνηση στα χέρια συνήθως, αλλά ίσως και σε άλλα σημεία του σώματος,
όπως στο κεφάλι. Ο τρόμος έχει ρυθμικό χαρακτήρα, αυξάνεται όταν υπάρχει stress,
ενώ εξαφανίζεται στον ύπνο. (Επίσης, η υπερβολική σωματική κόπωση ή η αϋπνία,
μπορεί να προκαλέσουν τρόμο). Με τη δημοφιλή έννοια, Τρόμος σημαίνει ότι έχω τρομάξει τόσο πολύ που τρέμω από τον φόβο
μου, με ασύστολες συσπάσεις του σώματος που δεν μπορώ να ελέγξω, τις λεγόμενες
και σπασμωδικές (σπασμούς). Στην αντίληψη
και στην ομιλία αντιστοιχεί με το «Τρομώδες Παραλήρημα» (delirium tremens). Το Τρομερό (Tremendous), εκείνο που
προκαλεί το ανεξέλεγκτο τρέμουλο. Shock (shake, τρέμω, ανακινώ).
Στα Ευαγγέλια
αναφέρεται ένας τόπος εξορίας της ψυχής όπου είναι «ο τρόμος, ο κλαυθμός
και ο τριγμός των οδόντων». («Ούτω θέλει είσθαι εν τη συντελεία
του αιώνος θέλουσιν εξέλθει οι άγγελοι και θέλουσιν απόχωρίσει τους πονηρούς εκ
μέσου των δικαίων και θέλουσι ρίψει αυτούς εις την κάμινον του πυρός. Εκεί
θέλει είσθαι τρόμος και ο κλαυθμός και ο τριγμός των οδόντων...» Ματθ.ιγ:49-50)
Horror
: Επίσης σημαίνει κυριολεκτικά το τρέμουλο (από το κρύο ή από τον φόβο), την
αναρρίγηση, ακόμη και την αναπήδηση από φόβο (τρόμαγμα). Και το δέος. Ως
ετικέτα έργων, προέρχεται από το “Chamber of
Horrors”, την αίθουσα των θρυλικών εγκληματιών στο
μουσείο των κέρινων ομοιωμάτων της Madame Tussaud.
Αρχικά από το γαλλικό Horror (πλέον Horreur),
ριζικά από το λατινικό Horrere (ριγώ ή τρέμω από
φόβο). Επίσης, σημειώνω ότι υπάρχει κάποια σχέση με την ελληνική λέξη «χορός»
και «χορωδία», «χωρέω», ίσως και «χειρ». Terror
: επίσης Τρόμος, από το λατινικό Terrorem, σημειώνω και μία
σχέση με το ελληνικό «Τέρας». Δέος που προκαλεί κίνδυνος και ο φόβος του
Αγνώστου. «Night Terror», ο νυχτερινός
τρόμος, το τρέμουλο στον ύπνο της νύχτας, που προκαλείται από κρύο ή από
εφιάλτη, και το δέος του σκότους...
* * * * * * * * * * * * * * * * *
Εφιάλτης
(Jumper) από το επί και το άλλομαι, που σημαίνει κάποιον ή κάτι
που πηδάει πάνω σε κάτι (βλ. και εφαλτήριο), ο άλτης επί κάποιου. Voladores.
Nightmare, η φοράδα (mare)
της νύχτας, η Πούκα (Pooka, στην Ιρλανδία,
άλογο φάντασμα που το καβαλάς και πηδάει στη θάλασσα και σε πνίγει), κι εκείνοι
οι δύο πίνακες του εφιάλτη από τον Henry Fuseli.
Η Μόρα (σχετικό με το mare, όπου mare
λατινικά
είναι η θάλασσα). Sleep Paralysis. Alien Abduction.
Το
τίναγμα του σώματος μέσα στον ύπνο, το απότομο ξύπνημα, όπου τινάζεσαι πάνω εξαιτίας
ενός τρομακτικού ονείρου. Αναπηδώ.
Πέφτεις
από το άλογο. Όταν «σκοντάφτουμε» μέσα στον ύπνο μας (στην αρχή του ύπνου), το
φαινόμενο της απότομης «πτώσης» του ονειρικού σώματος (καθώς «βγαίνουμε από το
σώμα μας») απότομα πίσω στο φυσικό σώμα.
Εφιαλτικό:
Παραμονεύω και εφορμώ, πηδώ για να αρπάξω. Οι «άρπαγες των ψυχών». (Επίσης,
ίσως incubus-succubus).
Το
νεκροταφείο: Kοιμητήριο. Cemetery. H
παρομοίωση
του θανάτου με τον ύπνο, οι νεκροί είναι κοιμώμενοι. Η ανάσταση ως αφύπνιση, η
αφύπνιση ως ανάσταση. Ύπνος, ο «μικρός θάνατος». («To die, to sleep, maybe to dream»). Κοιμώμενος, κατάσταση (κάτω στάση),
αφυπνισμένος, ανάσταση (άνω στάση). Upset.
Το όνειρο
είναι η πραγματική Μετάσταση.
Το τρομερό όνειρο, ο εφιάλτης, η απότομη
μετάσταση, ή η μεταστασιακή εισβολή από ένα πνευματικό αρπακτικό. (Χορευτής, horror, horror movie, τρομερή κίνηση. Άλτης,
alter, alter-native, εκείνος που αλλάζει τη φυσιολογία, ο αφύσικος. Shape-Shifter. Μεταμόρφωση. Ονειρική μορφοποίηση).
* * * * * * * * * * * * * * * * * *
"There's 70 billion people of Earth - Where are they hiding?"
Το καταπληκτικό Bradbury Building , που χρησιμοποιήθηκε
στο Demon With a
Glass Hand θρυλικό επεισόδιο του
Outer Limits, γραμμένο από τον Harlan
Ellison, ίσως χρησιμοποιημένο στο επεισόδιο ως μεταφορική
αρχιτεκτονική σημειολογία για τον Ray Bradbury,
χτίστηκε το 1893, βρίσκεται στο 304 South Broadway στο
Los Angeles, και χρησιμοποιήθηκε
αργότερα ως locale για το Blade
Runner (αλλά και για το Chinatown,
αλλά εκεί είναι και τα γραφεία της Marvel Comics),
αναφέρεται και από τον Borges, φυσικά (βλέπε και
τη Βιβλιοθήκη της Βαβέλ).
To
Demon With a
Glass Hand είναι ένα από τα πιο «ιδιαίτερα» τηλεοπτικά
επεισόδια που ξέρω. Μία υπόγεια ατμοσφαιρική σύνδεση υπάρχει με ένα άλλο
θρυλικό κτίριο, το Saltair, που δεσπόζει σε μία
από τις πιο «ιδιαίτερες» ταινίες που ξέρω, το Carnival of Souls.
A Force around the Building, invisible, impossible to break…
* * * * * * * * * * * * * * * * *
Τα ραδιογωνιόμετρα.
Ο ήχος του Σόναρ.
Οι απόκρυφες αντένες.
Το Άδυτο, η καταβύθιση των Δυτών.
Τα ασυνήθιστα παράσιτα στις συχνότητες.
Ο ήχος του Σόναρ.
Οι απόκρυφες αντένες.
Το Άδυτο, η καταβύθιση των Δυτών.
Τα ασυνήθιστα παράσιτα στις συχνότητες.
Οι γραφομηχανές.
Τα πτυσσόμενα τηλεσκόπια χειρός.
Ο τηλέγραφος.
Τα λακωνικά τελεσίγραφα.
Τα πτυσσόμενα τηλεσκόπια χειρός.
Ο τηλέγραφος.
Τα λακωνικά τελεσίγραφα.
Ο νοτιοδυτικός άνεμος στις ιτιές.
Τα υπονοούμενα στις υποσημειώσεις.
Τα υπονοούμενα στις υποσημειώσεις.
Οι μινιατούρες.
Η μουσική των γρύλλων.
Η μουσική των γρύλλων.
Τα συγκινητικά φινάλε των λεπτεπίλεπτων ιστοριών.
κ.ά.
* * *
Παντελής Γιαννουλάκης
