ΠΑΝΤΕΛΗΣ Β. ΓΙΑΝΝΟΥΛΑΚΗΣ
Ο συγγραφέας Παντελής Β. Γιαννουλάκης ζει και γράφει στην Θεσσαλονίκη, και σε πολλές εναλλακτικές πραγματικότητες που εξερευνεί με την ιδιαίτερη λογοτεχνία του και τις μελέτες του. Έχει συγγράψει και δημοσιεύσει ως τώρα 35 βιβλία, και πάνω από τρεις χιλιάδες άρθρα, δοκίμια και πρωτότυπα κείμενα και διηγήματα, σε περιοδικά, έντυπα, συλλογικά έργα, ειδικές θεματικές εκδόσεις και ανθολογίες. Έχει δημιουργήσει ή συντονίσει 12 περιοδικά και έντυπα, έχει ιδρύσει 4 εκδοτικούς οίκους. Έχει κάνει σπουδές Κινηματογράφου & Σκηνοθεσίας και Ιστορίας της Τέχνης, υπήρξε δημιουργός ραδιοφωνικών εκπομπών, τηλεοπτικών εκπομπών και ντοκιμαντέρ, έχει κάνει πολλές εξερευνήσεις και έρευνες στην Ελλάδα και σε αρκετά μέρη του κόσμου. Έχει κάνει μεταφράσεις έργων, υπήρξε editor πολλών ανθολογιών και επιμελητής εκδόσεων, μουσικός, περιηγητής, ξεναγός, συλλέκτης, αλληλογράφος, εισηγητής, διακεκριμένος ομιλητής με πολλές δεκάδες διαλέξεις σε μεγάλο κοινό, ειδικός γνωσιολόγος σε ποικίλα πεδία γνώσης. Είναι ο δημιουργός, εκδότης και διευθυντής του περιοδικού “Strange”, δημιουργός των εκδόσεων “Αόρατο Κολλέγιο” και “Άγνωστο” (επίσης, στο παρελθόν, των εκδόσεων “Terra Nova” και “Αρχέτυπο”), και έχει εκδόσει πάνω από διακόσια βιβλία... Είναι πατέρας δύο αγοριών, και έχει καθοδηγήσει και προωθήσει πάρα πολλούς συγγραφείς, ερευνητές και μελετητές. Ασχολείται ένθερμα με την Φανταστική Λογοτεχνία, την σημειολογία, την φιλοσοφία, την λογοτεχνία μυστηρίων, τις εναλλακτικές κοσμοθεωρίες, και τα μυστήρια του ανθρώπου και των κόσμων του.
ΑΡΧΕΙΟΘΗΚΗ
-
►
2022
(16)
- ► Δεκεμβρίου (3)
- ► Σεπτεμβρίου (1)
- ► Ιανουαρίου (2)
-
►
2021
(16)
- ► Δεκεμβρίου (4)
- ► Φεβρουαρίου (1)
- ► Ιανουαρίου (1)
-
►
2020
(12)
- ► Φεβρουαρίου (1)
- ► Ιανουαρίου (2)
-
►
2019
(13)
- ► Δεκεμβρίου (4)
- ► Ιανουαρίου (1)
-
►
2018
(16)
- ► Δεκεμβρίου (4)
- ► Ιανουαρίου (4)
-
►
2017
(14)
- ► Δεκεμβρίου (5)
- ► Ιανουαρίου (1)
-
►
2016
(35)
- ► Δεκεμβρίου (2)
- ► Σεπτεμβρίου (5)
- ► Φεβρουαρίου (7)
- ► Ιανουαρίου (3)
-
►
2015
(23)
- ► Δεκεμβρίου (4)
- ► Σεπτεμβρίου (1)
- ► Φεβρουαρίου (2)
- ► Ιανουαρίου (4)
-
►
2014
(7)
- ► Δεκεμβρίου (1)
-
►
2013
(11)
- ► Δεκεμβρίου (1)
- ► Σεπτεμβρίου (1)
- ► Φεβρουαρίου (2)
-
►
2012
(18)
- ► Δεκεμβρίου (3)
- ► Σεπτεμβρίου (1)
- ► Φεβρουαρίου (1)
- ► Ιανουαρίου (1)
-
►
2011
(10)
- ► Δεκεμβρίου (1)
- ► Σεπτεμβρίου (1)
- ► Ιανουαρίου (1)
-
►
2010
(14)
- ► Δεκεμβρίου (2)
- ► Σεπτεμβρίου (1)
- ► Ιανουαρίου (1)
-
▼
2009
(10)
- ► Δεκεμβρίου (2)
- ► Σεπτεμβρίου (1)
- ► Φεβρουαρίου (1)
-
►
2008
(7)
- ► Σεπτεμβρίου (1)
Αγωνιζομαστε για την προεκταση της πραγματικοτητας
Χρειαζόμαστε ένα παραμέρισμα της κουρτίνας, που ο συμβατικός κόσμος έχει τραβήξει μπροστά στα μάτια μας, μια νέα και μεγάλη προέκταση του οπτικού μας πεδίου, του πεδίου παρατήρησης.
Χρειαζόμαστε νέους τρόπους αντίληψης και κατανόησης, και νέους τρόπους μετάδοσης των πραγμάτων που θα αντιληφθούμε και θα κατανοήσουμε.
Αυτό θα σημαίνει μια ριζική αναθεώρηση ενός μεγάλου μέρους των γνώσεων μας και των πραγμάτων που θεωρούμε δεδομένα.
Μια τέτοια αναθεώρηση δεν συμφέρει κανέναν από αυτούς που χειρίζονται τις λειτουργίες των καθημερινών συστημάτων, και, επιπλέον, οι περισσότεροι άνθρωποι δεν είναι διατεθειμένοι να εγκαταλείψουν το μικρό, σίγουρο και ασφαλές νησί τους, για να εξερευνήσουν τα αβέβαια νερά ενός νέου και παράξενου ωκεανού...
Η πραγματικότητα είναι τελείως σχετική, κι αυτό αποδεικνύεται από το αγωνιώδες πείσμα της να μην αναιρεθεί, και από την αδυναμία της να σε τιμωρήσει μόλις την αναιρέσεις…
Ο Κοσμος εναντια στον Μυθο του
Ζούμε σε εποχές κατοχής και αντίστασης. Ο κόσμος επιζητά να παγιώσει τελείως την εικόνα του, και όλοι ανεξαιρέτως να υπηρετούν το τεχνητό κοσμικό είδωλο που ο κόσμος έφτιαξε για τον εαυτό του. Οι άνθρωποι που διαχώρισαν τον εαυτό τους από αυτόν τον κόσμο, αποσυρόμενοι στο ιδιωτικό τους σύμπαν, αντιστέκονται εστιαζόμενοι στον αέναα κρυφώς εξελισσόμενο μύθο του κόσμου, που η παγιωμένη εικόνα προσπαθεί να εξαφανίσει.
Οι άνθρωποι που προσπαθούν ν’ αποδράσουν από τις υποθέσεις αυτού του απογοητευτικού κόσμου, σπιθαμή με σπιθαμή φτιάχνουν μυστικά το Παραμύθι του Κόσμου. Το διηγείται ο ένας στον άλλον ψιθυριστά κι αν κάποιος είναι χωρίς συντρόφους, το διηγείται στον εαυτό του. Υπενθυμίζει συνέχεια την ιστορία, αποστηθίζει τους χάρτες και τα σημάδια, κάνει εξάσκηση τις νύχτες όταν όλοι κοιμούνται, απαγγέλλει το ποίημα, γράφει το μήνυμα, κουρδίζει τα ρολόγια και τα βιολιά, κοιμάται με το ξίφος κάτω απ’ το μαξιλάρι -μην έρθει η ώρα και δεν είναι έτοιμος για την ηρωική έξοδο…
Κάποιος που μπορεί να κοιτάξει γύρω του με τα σωστά μάτια, θα αντικρίσει παντού ολόγυρα το Παραμύθι του Κόσμου. Είναι τόσο μεγάλο και τόσο υπέροχο, γενιές ολόκληρες συνωμοτών το έφτιαχναν, το έγνεθαν, το έπλεκαν, το έχτιζαν, το χρωμάτιζαν. Στέκει εκεί (πού;) και διηγείται την πιο παράξενη ιστορία που ειπώθηκε ποτέ. Την ιστορία ενός άλλου κόσμου, κάπου πέρα, μακριά απ’ αυτόν εδώ τον κόσμο, κι ακόμη πιο μακριά, στα βάθη του νου και της καρδιάς μας.
Τα μηνύματα από αυτόν τον κρυφό κόσμο, αναπόφευκτα, είναι πολεμικές ανταποκρίσεις, ενός πολέμου μυστικού, ανάμεσα στους υπηρέτες της κατοχής του κόσμου και στους παρτιζάνους του Αντίκοσμου...
Life is Stranger than Fiction.
«Η ζωή είναι πιο παράξενη από τα μυθιστορήματα».
Το πιο ουσιαστικό επίτευγμα της Λογοτεχνίας μέχρι σήμερα, είναι ότι κατέληξε σ’ αυτό το συμπέρασμα. Αυτό δεν έγινε, βέβαια, για να απορρίψει τον εαυτό της, αλλά για να δώσει μια νέα σημασία στο ατέρμονο νόημα της ζωής.
Η ζωή καθορίστηκε από τη Λογοτεχνία.
Δεκάδες αιώνες χρειάστηκαν για να μετατρέψει ο άνθρωπος τα πάντα σε Λογοτεχνία. Ζούσε καταγράφοντας τα πάντα γύρω του, όλες τις πληροφορίες, όλες τις εμπειρίες, όλες τις ανακαλύψεις, όλα τα όνειρα, όλα τα συναισθήματα, όλα τα φαινόμενα, όλες τις ιδέες, όλες τις υποθέσεις… Και τα καταχωρούσε στην αιώνια βιβλιοθήκη.
Κάποτε η ζωή ξεπερνούσε τη Λογοτεχνία. Τώρα πια η βιβλιοθήκη είναι τόσο τεράστια, που η Λογοτεχνία ξεπερνά τη ζωή.
Οτιδήποτε ζω, μέχρι και η τελευταία εμπειρία και σκέψη μου, έχει ήδη προβλεφθεί από πριν μέσα στη Λογοτεχνία. Οι επιρροές της Λογοτεχνίας πάνω στη ζωή είναι τόσο πολυσύνθετες και εξαπλωμένες σε κάθε στοιχείο με όλους τους πιθανούς τρόπους, κρύβονται τόσο καλά μέσα στην ίδια τη ζωή, που σχεδόν κανείς δεν υποπτεύεται πως η κάθε στιγμή της ζωής του έχει ήδη πρωταγωνιστήσει στις σελίδες κάποιου βιβλίου, κάποτε.
Η ίδια η Λογοτεχνία άρχισε κάποτε να παρατηρεί τον εαυτό της, και ανακάλυψε μια συγκλονιστική παραδοξολογία. Αφού η ζωή και η σκέψη καθοριζόταν πλέον από τη Λογοτεχνία, τότε η κύρια αποστολή της Λογοτεχνίας, που ήταν να εξερευνήσει τη ζωή και τη σκέψη, είχε μετασχηματιστεί σε κάτι τελείως νέο και παράξενο: η Λογοτεχνία εξερευνούσε πια τη Λογοτεχνία.
Έτσι, μπορούσες πια να αφιερώσεις όλη σου τη ζωή στην εξερεύνηση της λογοτεχνίας, που εξερευνεί τον εαυτό της, και να εξερευνήσεις τη ζωή σου...
Ο Συγγραφεας ειναι ενα ιδιαιτερο ειδος ανθρωπου
Αυτό που κάνει τους συγγραφείς να ξεχωρίζουν από τους υπόλοιπους ανθρώπους, είναι κυρίως το γεγονός ότι οι συγγραφείς παρατηρούν πράγματα που οι υπόλοιποι άνθρωποι δεν τα παρατηρούν, δεν τα προσέχουν, δεν τους δίνουν σημασία. Κι επιπλέον, οι συγγραφείς τα θυμούνται, τα καταγράφουν, συγκεντρώνουν αυτές τις αξιομνημόνευτες λεπτομερείς παρατηρήσεις τους ως οπλοστάσιο, ως θησαυροφυλάκιο λεπτομερειών, που κάπου θα χρησιμοποιηθούν κάποτε.
Ο συγγραφέας έχει πάντα ένα σημειωματάριο γενικών καταγραφών, και πολλά άλλα σημειωματάρια και σημειώσεις που σχετίζονται με τα διάφορα σχέδια του, με συνεχείς σημειώσεις που αντίστοιχα τα αφορούν, χωρίς ακόμη τα έργα να έχουν αρχίσει να γράφονται, αλλά και κατά τη διάρκεια της συγγραφής τους. Στο γενικό σημειωματάριο, σημειώνει συνεχώς τα πάντα, οτιδήποτε ενδιαφέρον παρατηρεί γύρω του, ακούει, διαβάζει, βλέπει, μαθαίνει, εμπνέεται, ονειρεύεται, θυμάται, κλπ. Δεν αφήνει καμιά καλή και «ενδιαφέρουσα» σκέψη, ιδέα, έμπνευση, πληροφορία, σημειολογία, σύνδεση, αλληγορία, μεταφορά, απόσπασμα, παραδοξολογία, οξύμωρο, λέξη, μυστικό, παρατήρηση, επισήμανση, ανάμνηση, αφορισμό, απόφθεγμα, σύλληψη, να του ξεφύγει. Όταν οτιδήποτε από αυτά βγαίνει στον δρόμο του, το καταγράφει, για να το χρησιμοποιήσει, κάπου, κάπως, αργότερα. Είναι συλλέκτης ιδεών, σκέψεων, λέξεων, πληροφοριών, ενδιαφερόντων ζητημάτων και παρατηρήσεων. Διαθέτει μια ολόκληρη αόρατη βιβλιοθήκη από αυτά.
Ο συγγραφέας που δεν το κάνει συνειδητά και αφοσιωμένα και συνεχώς αυτό το πράγμα, που δεν παρατηρεί τις φευγαλέες λεπτομέρειες του κόσμου, δεν είναι συγγραφέας.
Αυτό, σταδιακά, του δίνει μια εποπτεία πάνω στην καθημερινή πραγματικότητα που οι άλλοι άνθρωποι ούτε που την έχουν ονειρευτεί ποτέ τους. Και, σιγά-σιγά, αρχίζει να ξεχωρίζει αμέσως το συγγραφικό ίχνος όταν εμφανίζεται οπουδήποτε για να του προσφερθεί από τη συγχρονικότητα. Μόλις παρατηρεί αυτό που πρέπει, ένα καμπανάκι χτυπάει στο κεφάλι του, κι εκείνος περισυλλέγει την παρατήρηση. Κι έπειτα την αντιμετωπίζει σαν πολύτιμη πληροφορία, σαν εύθραυστο μυστικό.
Μέσα από διεργασίες όπως αυτή και πολλές άλλες, ο συγγραφέας δεν περιμένει την έμπνευση, είναι ο Κυνηγός της Έμπνευσης, εκπαιδεύεται να την αναγνωρίζει παντού γύρω του, να την παραμονεύει και να την αρπάζει με λεπτεπίλεπτο τρόπο. Δεν είναι ποτέ απροετοίμαστος για αυτό.
Έτσι, παντού και πάντα, ο συγγραφέας καταστρατηγεί μια οικειότητα με το Παράξενο. Οι αληθινοί συγγραφείς είναι ερωτευμένοι με το Παράξενο. Είναι το παρασκήνιο του κόσμου μας.
Συμφωνώ με τον J. K. Chesterton, που γράφει:
«Το ότι υπάρχει ένας κόσμος πίσω από τον κόσμο, δεν το γνωρίζουν πολλοί άνθρωποι. Βέβαια, υπάρχει και ένας άλλος άνθρωπος πίσω από κάθε άνθρωπο, αλλά κι αυτό ακόμη συχνά ο ίδιος ο άνθρωπος δεν το γνωρίζει. Υπάρχει ένα παρασκήνιο στα πάντα, ένα σκοτεινό παρασκήνιο, πολλές φορές πέρα από κάθε φαντασία. Στο παρασκήνιο αυτό, πίσω από την αυλαία του κόσμου, δεν πηγαίνει κανείς, εκτός από τους συγγραφείς…»
Η αληθινά μεγάλη ευχαρίστηση που αντλώ από τον κόσμο, προέρχεται από τα βιβλία. Ίσως γιατί ο ίδιος ο κόσμος είναι ένα ανεξάντλητο βιβλίο. Ίσως γιατί ο κάθε άνθρωπος δεν είναι παρά ακόμη ένα βιβλίο. Παραμένει ακόμη άγνωστος ο συγγραφέας του κόσμου μας. Υπάρχουν νύχτες που το μόνο που θέλω είναι να τον γνωρίσω, και να μου επιτρέψει να περιπλανηθώ στην απέραντη βιβλιοθήκη του. Έχω πολλές όμορφες ερωτήσεις να του κάνω, δίπλα από το τζάκι, πίνοντας λίγο κονιάκ…
Μια Δευτερη Ζωη
Όταν ονειρευόμαστε, ο εγκέφαλός μας λειτουργεί κανονικότατα σαν να δέχεται αληθινά ερεθίσματα, και δίνει στους επιστήμονες την εικόνα ενός εγκεφάλου που βλέπει, ακούει, οσμίζεται, γεύεται, πιάνει, κινείται, κλπ, και επεξεργάζεται πληροφορίες σαν να τις δέχεται από το εξωτερικό περιβάλλον, με τη διαφορά ότι το σώμα κοιμάται και τίποτε από όλα αυτά δεν παρατηρείται να συμβαίνει σε αυτήν την πραγματικότητα...
Έχουμε έναν δεύτερο μυστηριώδη εαυτό, ο οποίος ζει κανονικά σε έναν παράλληλο κόσμο, τον κόσμο των ονείρων: ένα ολόκληρο εναλλακτικό σύμπαν. Μια μυστηριώδης ονειρική γεωγραφία που το πανόραμά της ξανοίγεται μέσα μας. Την εξερευνούμε ασυνείδητα μέσα από αινιγματικές εμπειρίες και βιώματα που καταγράφονται από τον εγκέφαλό μας ως αληθινά, για τον οποίο έχει αποδειχθεί επιστημονικά ότι ενώ ονειρευόμαστε συνεχίζει να λειτουργεί κανονικά σαν να βιώνει πραγματικές καταστάσεις.
Ζούμε μέσα στα όνειρα…μια δεύτερη ζωή.
Το μάτι. Αυτό το οπτικό πεδίο συναλλαγής του εσωτερικού κόσμου με τον εξωτερικό κόσμο, το μάτι, είναι το μόνο όργανό μας που ζει από το φως ενώ το υπόλοιπο σώμα μας είναι βουτηγμένο στη λάσπη, στην ύλη. Το μάτι έχει τη μορφή του σύμπαντος. Τρεις ομόκεντροι κύκλοι το περιγράφουν, η σφαίρα, η ίριδα και η κόρη: Ο εξωτερικός κύκλος του υπεργαλαξιακού κόσμου, ο εσωτερικός κύκλος του γαλαξιακού κόσμου, ο εσώτατος κύκλος του υποσελήνιου κόσμου. Κοιτώντας κανείς (με το μάτι του) το ανθρώπινο μάτι, είναι σαν να παρατηρεί το σχέδιο του Σύμπαντος. Το μαγικό σημείο όπου ενώνεται ο άνθρωπος με τον Θεό. Τα άστρα του ουρανού εκπροσωπούνται από το άστρο του ματιού. Η ίδια η κόρη του ματιού είναι μια άβυσσος, εκεί απ’ όπου μπορεί κανείς να ατενίσει με ίλιγγο τα βάθη της ανθρώπινης ψυχής, αστρική στη φύση της και αόρατη. Κατοπτρισμένη πάνω στην κόρη είναι εκείνη η ανταύγεια ενός φωτεινού γαλαξία, το ίχνος του θεϊκού φωτός, το σπερματικό φως του κόσμου, του εσωτερικού κόσμου...
Όταν υπάρχει κάτι που δεν το ξέρεις
Πώς ξέρεις ότι δεν υπάρχει;
Ξέρουμε ότι πολλά από τα όνειρά μας δεν θα γίνουν αληθινά. Ίσως να μη γίνουν ποτέ αληθινά. Κι όμως, συνεχίζουμε να ονειρευόμαστε.
Αυτό λέει πολλά, και δεν είναι τόσο παράδοξο όσο ακούγεται.
Έχουμε μάθει ότι τα όνειρά μας είναι σημαντικά όχι γιατί γίνονται αληθινά, αλλά γιατί μας οδηγούν σε μέρη που ποτέ δεν θα πηγαίναμε αλλιώς, και μας διδάσκουν πράγματα που ποτέ δεν ξέραμε ότι μπορούσαμε να μάθουμε…
Ο κόσμος που παρακολουθούμε, εκείνος ο κόσμος της καθημερινής μας πραγματικότητας, δεν είναι ο αληθινός κόσμος, είναι μία περιγραφή του.
Τα βιβλία είναι συχνά πολύ καλός τρόπος για να βλέπεις τον κόσμο με άλλα μάτια.
Και τα βιβλία είναι παράθυρα.
Είναι σαν κιάλια που βλέπουν αλλού. Η αριστερή σελίδα για το αριστερό σου μάτι και η δεξιά σελίδα για το δεξί σου μάτι. Βάζεις μπροστά στο πρόσωπό σου ένα βιβλίο και αντικρίζεις το πανόραμα της ανάγνωσης. Το πεδίο της γνώσης από αλλού. Είναι μία τηλε-όραση. Βλέπεις μακριά, σε άλλους τόπους, σε άλλες ζωές, σε άλλα μυαλά, σε άλλους χρόνους.
Και, όταν γράφεις ένα βιβλίο, είσαι κάτι σαν οπτικός. Ρυθμίζεις έντεχνα την όραση του φίλου σου, του αναγνώστη σου, έτσι ώστε να μπορέσει να δει αλλού, να αλλάξει για λίγο την οπτική του κόσμου του και να παρακολουθήσει έναν απόκρυφο μικρόκοσμο, χαρτογραφημένο μέσα στις σελίδες…
Η Μεση Οδος
Η πεζοπορία, η οδοιπορία, η περιπλάνηση, το ταξίδι, η περιπέτεια, η περιπολία, η πρωτοπορία, η ανίχνευση, η εξερεύνηση...
Οι περισσότεροι άνθρωποι, δυστυχώς ή ευτυχώς, δεν καταλαβαίνουν πόσο σημαντικά είναι όλα αυτά: Σχετίζονται με την πλοήγηση στον υλικό κόσμο.
Η τέχνη της πλοήγησης στον υλικό κόσμο είναι τόσο σημαντική όσο και η τέχνη της αναπνοής. Παραδόξως, για τους περισσότερους ανθρώπους, και οι δύο αυτές τέχνες είναι αυτοματικές συνήθειες και τίποτε παραπάνω.
Αλλά υπάρχει και η τέχνη της πλοήγησης στον πνευματικό κόσμο...
Εξασκούμε την πλοήγηση στον υλικό κόσμο χρησιμοποιώντας -διανύοντας- τις διαδρομές, και –από την άλλη– εξασκούμε την πλοήγηση στον πνευματικό κόσμο με τη φαντασία μας.
Όμως, αν συνδυάσουμε αυτά τα δύο, τις διαδρομές και τη φαντασία, έχουμε ένα νέο είδος πλοήγησης. Και πρόκειται για πλοήγηση σε ένα νέο πεδίο, ούτε πραγματικό ούτε φανταστικό, σε εκείνο το συνδετικό πεδίο μεταξύ πνεύματος και ύλης, που είναι ένα κρυφό ενδιάμεσο πεδίο, μυστικό και απαγορευμένο, για το οποίο δεν συζητά κανείς...
Αυτή είναι η λεγόμενη «αόρατη πλευρά του κόσμου», και αυτήν εννοούσε ο παππούλης μου ο Τσαρλς Φορτ όταν έλεγε ότι ανακάλυψε μία «πυξίδα για τη ναυσιπλοΐα της αόρατης πλευράς του κόσμου...»
Λοιπόν, αυτή η νέα πλοήγηση σ’ αυτό το μυστικό ενδιάμεσο πεδίο, βασίζεται –στο πρώτο στάδιο εξάσκησής της– σε μία σχετικά απλή τεχνική: να κάνεις μία πλοήγηση στο υλικό πεδίο με πνευματικό τρόπο (ή, αν το προτιμάτε έτσι, στο πνευματικό πεδίο με υλικό τρόπο).
Μία περιπλάνηση στις διαδρομές του υλικού κόσμου με πνευματικό τρόπο. Πρόκειται για ένα λειτουργικό συνδυασμό της περιπλάνησης στους δρόμους και της περιπλάνησης στη φαντασία. Κι αυτό κάνει εκείνο το ενδιάμεσο πεδίο να αρχίσει να διακρίνεται αδιόρατα. (Και διακρίνεται γιατί «ανταποκρίνεται» στην περιπλάνησή σου).
Μία αφηρημένη περιπλάνηση μέσα στον τρισδιάστατο χάρτη της πόλης, αφήνοντας τον εαυτό μας να παρασυρθεί από τη φαντασία, αλλά ταυτόχρονα και να παρασυρθεί από τους δρόμους. Δηλαδή, να παρασυρθεί στις διαδρομές της φαντασίας, και ταυτόχρονα να παρασυρθεί από τις διαδρομές της πόλης. Να παρασυρθεί από τη ροή των συλλογισμών, και ταυτόχρονα να παρασυρθεί στη ροή των δρόμων. Από τα «μονοπάτια της σκέψης» και από τα μονοπάτια του κόσμου. Να «αποπροσανατολιστεί» κάποιος από τον εαυτό του, και ταυτόχρονα να αποπροσανατολιστεί μέσα στην πόλη. Να «περι-πλανηθεί»…
Μ’ αυτόν τον τρόπο, ο εσωτερικός κόσμος μεταμορφώνεται σε εξωτερικό και μπορείς να περιπλανηθείς κανονικά μέσα του: να τον περπατήσεις.
Αν προτιμάτε, ο εξωτερικός κόσμος μεταμορφώνεται σε εσωτερικό και μπορείς να περιπλανηθείς σ’ αυτόν με τη σκέψη σου.
Το ίδιο είναι, απλά εξαρτάται από την οπτική γωνία από την οποία το βλέπεις…
Κατά τη διάρκεια αυτής της περιπλάνησης, που σε πρώτη φάση γίνεται χωρίς νόημα, ο περιπλανώμενος είναι βυθισμένος σε μια επιλεγμένη φαντασίωση, (αλλά και στους αυθόρμητους συλλογισμούς του, ακολουθώντας με τον νου του ελεύθερα τη ροή τους, παρατηρώντας πως αυτή αρχίζει να σχετίζεται με τα ερεθίσματα που λαμβάνει από ολόγυρά του), και καθώς ακολουθεί τελείως αυθόρμητες διαδρομές, σταδιακά αρχίζει να συμβαίνει το εξής:
Η περιπλάνησή του αρχίζει να αποκτά νόημα, είναι σαν να βαδίζει πάνω σε υπονοούμενα, σαν να γράφει ή να διαβάζει ένα κείμενο, τα πάντα γύρω του αποκτούν ένα ιδιόμορφο νόημα, ή ένα πλέγμα από κρυφά νοήματα, που του αποκαλύπτονται, που συνδέονται όλο και περισσότερο με τους συλλογισμούς του. Φτάνει σε ένα σημείο που αυτό το φαινόμενο γίνεται τόσο έντονο, που ο περιπλανώμενος θεωρεί ότι μπορεί να κοντρολάρει το ίδιο το τοπίο, και όχι μόνο τις σκέψεις του. Η Πλοήγηση έχει ξεκινήσει…
Για τον Πλοηγό που θα το κάνει αυτό, οι συνηθισμένοι υλικοί δρόμοι του κόσμου χάνουν κάθε συμβατική σημασία. Οι διαδρομές αποκτούν ένα τελείως διαφορετικό νόημα γι’ αυτόν, η πόλη η ίδια μεταλλάσσεται μυστικά, οι δρόμοι της οδηγούν «αλλού»…
Τί να συμβαίνει στα ερημικά μέρη της εξοχής, τη νύχτα, όταν δεν είναι κανείς εκεί για να το δει;...
Χωρις Εμενα
Ο κόσμος που ζούμε, είναι ένα πάρα πολύ παράξενο μέρος! Αλλά, εγκλωβισμένοι μέσα στις υποθέσεις της καθημερινότητάς μας, έχουμε την τάση να το ξεχνάμε αυτό ή να το αγνοούμε. Εμείς οι ίδιοι που βαδίζουμε σ’ αυτό το παράξενο μέρος, είμαστε πάρα πολύ παράξενα όντα…
Είναι τόσα πολλά τα πράγματα που δεν ξέρουμε για τους μηχανισμούς του κόσμου και του εαυτού μας, που φοβόμαστε να παραδεχτούμε αυτή την μεγάλη αλήθεια. Θέλουμε τον κόσμο και τον εαυτό μας να είναι μικροί, συγκεκριμένοι και περιορισμένοι, για να μπορούμε να τους ελέγχουμε και να νιώθουμε ασφαλείς. Αλλά τον κόσμο και τον εαυτό μας, τους διατρέχουν δυνάμεις ανεξιχνίαστες. Βιαστήκαμε να τους δώσουμε ονόματα, περιγραφές, επιστήμες, για να μπορούμε να έχουμε έναν υποτυπώδη έλεγχο πάνω στην αχαλίνωτη πραγματικότητα. Κι όμως, τα πράγματα δεν τελειώνουν στα όρια που έχουν θέσει αυτές οι εξηγήσεις. Τα πράγματα είναι ατέλειωτα .
Αυτή τη βροχερή νύχτα, μέσα στη μοναξιά μου, καθώς γράφω, έχω δίπλα μου ένα βιβλίο κιτρινισμένο από το χρόνο, το Pensees του Blaise Pascal. Ανοίγω μια σελίδα στην τύχη και διαβάζω:
«Όταν ατενίζω μπροστά μου τον ορίζοντα με το περιορισμένο βλέμμα μου… τί αχανές διάστημα είναι αυτό μέσα στο οποίο εγώ δεν υπάρχω! Κι αν κοιτάξω πίσω μου… τί φρικτή δίνη ατέλειωτων χρόνων που εγώ δεν υπήρξα! Όταν βυθίζομαι στον κόσμο της γνώσης… τί απύθμενες θάλασσες γνώσεων που εγώ δε γνωρίζω και ίσως ούτε θα γνωρίσω ποτέ! Πόσα πράγματα συμβαίνουν συνεχώς, χωρίς εμένα! Και… πόσο λίγο χώρο καταλαμβάνω εγώ σ’ αυτή την ατέρμονη άβυσσο του Χρόνου…»
Είδα το σπίτι που μένει ο Θεός.
Η ΨΥΧΗ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ
Οι αληθινοί Συγγραφείς, οι εξερευνητές των ανθρώπινων ονείρων, οι πολεμιστές των ιδεών και των λέξεων, οι ονειροπόλοι που οραματίζονται νέους κόσμους στο σύμπαν μιας σελίδας, που δημιουργούν την ζωντανή φαντασία της ανθρωπότητας, οι αληθινοί Συγγραφείς, επιζητούν να μιλήσουν για το ανείπωτο, να βάλουν σε λόγια το ανήκουστο, να φωτίσουν το Άγνωστο, να διασώσουν το χαμένο, να περιγράψουν το απερίγραπτο, να διηγηθούν όλες τις ιστορίες που δεν διηγήθηκε ποτέ κανείς. Η λογοτεχνία τους είναι η ίδια η οικουμενική μνήμη των περίτεχνων ονείρων του κόσμου μας, η κιβωτός της ιστορίας της ανθρώπινης θέλησης, της δραματικής προσπάθειας να προσεγγιστεί το άφταστο άστρο, της συγκλονιστικής ανθρώπινης περιπέτειας που διαρκεί όσο θα διαρκεί η καταγραφή της. Η μνήμη των βάρδων είναι η μνήμη του κόσμου. Η μνήμη των εξερευνητών είναι οι χάρτες του κόσμου.
. . . . .
Όλα τα πράγματα συνδέονται. Οι αληθινοί Συγγραφείς γνωρίζουν αυτό το μυστικό, και εφαρμόζουν την τέχνη του για να αποκαλύψουν την κρυφή δομή του κόσμου. Οι ατμόσφαιρες, τα μηνύματα, η τέχνη, οι ιστορίες, οι ιδέες, οι ήρωες, οι μνήμες, είναι αιθέρια εργαλεία που χρησιμοποιούνται για να αποκαλύψουν το αραβούργημα των δικτύων που ενώνουν τα πάντα, σε ένα βαθύτερο επίπεδο που κανείς δεν παρατηρεί εκτός από τους Συγγραφείς.
Όλα τα πράγματα συνδέονται. Οι αληθινοί Συγγραφείς γνωρίζουν αυτό το μυστικό, και εφαρμόζουν την τέχνη του για να αποκαλύψουν την κρυφή δομή του κόσμου. Οι ατμόσφαιρες, τα μηνύματα, η τέχνη, οι ιστορίες, οι ιδέες, οι ήρωες, οι μνήμες, είναι αιθέρια εργαλεία που χρησιμοποιούνται για να αποκαλύψουν το αραβούργημα των δικτύων που ενώνουν τα πάντα, σε ένα βαθύτερο επίπεδο που κανείς δεν παρατηρεί εκτός από τους Συγγραφείς.
. . . . .
Οι εικόνες, οι εμπνεύσεις, οι γνώσεις και οι πληροφορίες, ταξιδεύουν στον χώρο και στον χρόνο σταλμένες από τους Συγγραφείς. Είναι ο καθρέφτης του κόσμου. Του αληθινού κόσμου. Εκείνου που βρίσκεται μέσα μας. Του κόσμου της φαντασίας μας. Που δημιούργησε το Σύμπαν. Το αληθινό δικό μας Σύμπαν. Της ανθρώπινης ψυχής.
Οι εικόνες, οι εμπνεύσεις, οι γνώσεις και οι πληροφορίες, ταξιδεύουν στον χώρο και στον χρόνο σταλμένες από τους Συγγραφείς. Είναι ο καθρέφτης του κόσμου. Του αληθινού κόσμου. Εκείνου που βρίσκεται μέσα μας. Του κόσμου της φαντασίας μας. Που δημιούργησε το Σύμπαν. Το αληθινό δικό μας Σύμπαν. Της ανθρώπινης ψυχής.
V
Ο Παντελής Β. Γιαννουλάκης
εκπέμπει από τον
ΜΥΣΤΙΚΟ ΔΙΑΣΤΗΜΙΚΟ ΣΤΑΘΜΟ
ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑ
ΑΝΑΖΗΤΗΣΗ
ΕΠΙΣΚΕΦΤΕΙΤΕ
Copyright ©
Παντελής Β. Γιαννουλάκης
35 comments:
Kε Γιαννουλακη καποια φορα ελατε και στα Χανια .Εχετε πολλους θαυμαστες και εδω.Εξαλλου τα ψαρια που βρισκονται εδω ,θελουν να μαθουν οτι εξω βρεχει.
Ανυπομονούμε να σε ακούσουμε !!!
ΘΑ ΕΙΝΑΙ ΜΙΑ ΩΡΑΙΑ ΒΡΑΔΙΑ..και όλοι οι παράξενοι, όλοι οι ονειροπόλοι..να περιπλανηθούμε μαζί, και να συναντηθούμε στην ατέρμονη χώρα του φανταστικού..βγάζουμε χάρτες και η εξερεύνηση αρχίζει!
Η έν-πνευση δεν είναι ποτέ μόνη της, ακολουθεί και ακολουθείται από πλήθος εμπνευσμένες εμπνεύσεις.
Κάθε μία από αυτές έχει την αξία της άσχετα από την όποια δημοφιλία-αναγνωρισιμότητά της.
Σου εύχομαι, φίλε Παντελή, ούριους και γεμάτους 'πνοή' ανέμους στο ταξίδι σου/μας.
Σ' εκείνο το... ηλιοβασίλεμα, εύχομαι να περιέχονται όλα μα όλα τα ανατέλλοντα ηλιοβασιλέματα.
θα ειμαι εκει σιγουρα !!
eimai 8aumasths sas kai diavazw osa mporw apo auta pou ekdidetai.
1.8a h8ela na mou sthlete to proswpiko sas e-mail wste na antallaksoumai orismenes apopseis ean to 8elete kai eseis bebaia kai
2.8a h8ela na me enhmerwsete pou mporw na brw sto internet ta biblia tou k.Fourakh ton opoio 8aumazw opws kai esas allwste kai apo oti exw katalabei kai eseis ton ekthmate kai antallasete apopseis kai na mou peite ean einai dunato ean uparxei tropos epikoinonias mazi tou mesw hlektrwnikwn mhnumatwn..duskolo mou fenete..!!
Anupomonw na dw tis kinseis ths omadas E ston elladiko xoro kai genika sto pagkosmio stereoma giati o kosmos paei apo to kako sto xeirotero.
Kai teleiwnontas 8a h8ela na sas parakalesw na me ''odhghsete'' sthn ereuna pou kanw opws mporw kai egw gia thn eksakribosh ths uparkshs ekswgihnhs zwhs oxi se opoiodipote hliako susthma alla sto diko mas kai konta sth gh mas.
...Ού μετανοείν αλλά προνοείν χρή τόν άνδρα τόν σοφόν... ΕΠΙΧΑΡΜΟΣ
Αυτό για ορισμένους ΑΝΩΝΥΜΟΥΣ..
Συνεχήστε το έργο σας με την ίδια αφοσίοση που επιδικνίετε τόσα χρόνια.
Κύριε Γιαννουλάκη με μεγάλη χαρά σας περιμένουμε στην Αθήνα για την ομιλία σας - όλοι οι συνταξιδιώτες σας. Ολες οι ομιλίες σας που έχω παρακολουθήσει ειναι πάντα ένα ταξίδι γνώσεων και εμπνεύσεων, φιλικής ατμόσφαιρας και ευρυμάθειας - ναι κυριολεκτικά μας ταξιδεύετε σε έναν άλλο κόσμο, που τοσο πολύ διψάμε και εγώ και όλοι οι φίλοι μου να ταξιδέψουμε και σας ευχαριστούμε που πάντα είστε για όποιον σας ακούει τόσο καλός πλοηγός.
Σας εύχομαι να είσαστε πάντα καλά και ανυπομονώ να σας απολαύσουμε σε ακόμα ένα ταξίδι πέρα από τα συνηθισμένα. Ο κόσμος του παράξενου είναι παντού γύρω μας και μέσα μας και ευλογεί τους εξερευνητές του με τα δώρα των υπερβάσεων. Που τόσο πολύ τα χρειαζόμαστε σε αυτές τις εποχές.
(Τελικά υπάρχουν και Ψάρια που Ξέρουν ότι Βρέχει)
Με εκτίμηση
Έλσα Π.
«Ανώνυμε», ΟΚ, κατανοητόν.
Φίλοι μου, λαμβάνω δεκάδες και συχνά εκατοντάδες e-mails και επιστολές κάθε μήνα, όπως καταλαβαίνετε, και στα πλαίσια των περιοδικών και των βιβλίων, αλλά και πάνω σε ένα σωρό ζητήματα κάθε είδους, και δυστυχώς είναι ανθρωπίνως αδύνατον να απαντώ ο ίδιος σε όλα (ή και να τα δημοσιεύουμε όλα), αν και το προσπαθώ μέχρις ενός σημείου. Αλλά, όσο μπορώ, τα διαβάζω όλα, τουλάχιστον όσα έρχονται στην αντίληψή μου. Και μερικές φορές κάποια, όπως είναι αναπόφευκτο, δεν φτάνουν σε εμένα.
Αυτήν την εποχή δεν έχω διαθέσιμο «προσωπικό» e-mail, αλλά για όποια επικοινωνία κάποιος μπορεί να χρησιμοποιεί το e-mail του περιοδικού Strange
strange@agnosto.gr
(με τη σημείωση: «Υπ' όψιν Παντελή Γιαννουλάκη»)
και φυσικά πάντα χαίρομαι για τα μηνύματά σας σε αυτό το ταπεινό blog.
Ζητώ συγγνώμη για την καθυστέρηση της φετινής μου ομιλίας στην Αθήνα, που έγινε εξαιτίας αδυναμίας έγκαιρης εύρεσης κατάλληλου θεάτρου.
Σε όλες μου τις ομιλίες, ανέκαθεν, οι παρευρισκόμενοι είναι πάντοτε το καλύτερο ακρωατήριο και οι καλύτεροι συζητητές που θα μπορούσε ένας συγγραφέας να έχει σε δημόσια εκδήλωση, και είστε πάντα πολύ υπομονετικοί και ευγενικοί μαζί μου και σας ευχαριστώ εκ καρδίας για τον χρόνο σας και την καλοσύνη σας.
Πρόκειται απλά για συνευρέσεις μεταξύ ανθρώπων με κοινά ενδιαφέροντα, που κι εγώ αγαπώ όσο εσείς και μού αρέσει πολύ να μιλώ για αυτά.
Υπόσχομαι ότι, όσο περνάει από το χέρι μου, θα είναι μια ενδιαφέρουσα και ατμοσφαιρική βραδιά, και ελπίζω ότι θα αξίζει τον χρόνο σας.
Θα με συνοδεύουν ο Γιώργος Στάμκος (που θα προλογίσει και τη βραδιά αυτήν τη φορά), ο Νίκος Φερεσιάδης, και άλλοι φίλοι, συνεργάτες και συνταξιδιώτες. Νομίζω θα περάσουμε ωραία, και, όπως πάντα, έχουμε να πούμε πολλά.
Σας ευχαριστώ πολύ για το ένθερμο ενδιαφέρον σας.
«geroscthulhu», μπορείς να επικοινωνήσεις με τον κ. Φουράκη, αν συνδεθείς με το site των εκδόσεων «Τάλως», www.talosf.gr όπου θα βρεις τον τρόπο, αλλά και για βιβλία του κλπ, και επίσης αν συνδεθείς με το forum της «Δημοθοινίας», www.fourakis.gr και www.fourakis-kea.com
Για την εξωγήινη ζωή στο ηλιακό μας σύστημα, αν παρακολουθείς τις σχετικές δημοσιεύσεις, συνεντεύξεις και άρθρα, στο περιοδικό Strange, θα βρεις ό,τι χρειάζεσαι για να το ψάξεις και περισσότερο. (Αν χρειαστεί γράψε μας στο περιοδικό να σε καθοδηγήσουμε σχετικώς στα τεύχη και σε ό,τι άλλο)
«prasino liker» (αυτό που άρεσε και στον Oscar Wilde), αγαπώ πολύ την Κρήτη, απ' όπου είναι και η μακρινή καταγωγή μου, την έχω επισκεφτεί πολλές φορές, και, έχεις δίκιο, κι εγώ θα ήθελα πολύ να έρθω στα Χανιά για να συνευρεθούμε με τους συνταξιδιώτες μας εκεί, κάτι το οποίο θα κάνω το συντομότερο δυνατόν.
Σας ευχαριστώ για τα μηνύματά σας και θα χαρώ για όποιο άλλο μήνυμά σας.
Καλή δύναμη να έχετε σε ό,τι κάνετε!
Π. Γ.
κ. Γιαννουλάκη στέλνω τους χαιρετισμούς μου από την Κύπρο. Θα ήθελα να σας ρωτήσω αν ύπάρχει η δυνατότητα να βιντεοσκοπήσετε την ομιλία σας και να την ανεβάσετε στο blog σας ή να την μοιράσετε σε DVD μέσω του Strange.
Ελπίζω να τα καταφέρω να έρθω και φέτος στην Αθήνα να σας παρακολουθήσω αλλά αν δεν έρθω (όπως και άλλοι πολλοί) θα ήθελα να την έβλεπα με κάποιο τρόπο.
Είμαι σίγουρος ότι θα είναι μία συναρπαστική βραδιά και μακάρι να την μοιραστούμε με κάποιο τρόπο.
Να 'σαι πάντα καλά συνταξιδιώτη Παντελή
Φιλικά,
Κώστας
Kε Γιαννουλάκη και φίλοι γεια σας.Θα έχω την ευκαιρεία να σας ακούσω από κοντά για πρώτη φορά.Σας είχα αποστείλει κάποιες ιδέες μου πριν καιρό απλά δεν ήταν ολοκληρωμένες και θα σας αποστείλω και άλλες μιας και μια ιστορία καμια φορά είναι εικόνες και είναι ατέρμονες.ένας φίλος μου είπε οτι μου απαντήσατε σε ένα τεύχος strange kai χάρηκα πολύ.Και αυτά για τον φίλο τον ανώνυμο.Μη βιάζεστε να κρίνετε βρε παιδιά ANATOΛΙΚΑ FORSAKEN ISLANDS...EXOYME ANAΓΚΗ ΑΠΟ ΤΕΧΝΗ ΠΟΥ ΜΑΣ ΠΑΕΙ ΑΛΛΟΥ..
ΦΙΛΙΚΑ Babis
silver man wrap us its about time its about drawnin' near
blue skies bring tears
Κε Γιαννουλάκη σας περιμένουμε στην Αθήνα με νοσταλγία από τις προηγούμενες φοβερές ομιλίες σας.
Ο Κόσμος του Παραξενου.
Σαυτόν θα διηγηθείτε άραγε ιστορίες παράξενες από ταξίδια σας; πάντα έχουν ενδιαφέρον κ ίσως τώρα να έχετε το θέμα να πειτε περισότερες.
Να μη μας αφήσετε ανικανοποίητους ούτε από Αστυμαγεία Megapolisomansy, ούτε από Ουφολογία αλλά και ούτε από "Έψιλον".
Είναι τόσο μεγάλος κ ανεξερεύνητος ο κόσμος του παράξενου θα μου πείτε, τι να προλάβει κανείς σε μια ομιλία, αλλά έχουμε κ τη συζήτηση μετά και τα "πηγαδάκια", άρα εντάξει κάποιο χρόνο έχουμε.
Καλώς να έρθετε .
Μετά χαράς
Κώστας - Ελένη Κ.
Θα ερθουμε στην Αθηνα να σας δουμε . Οπωσδηποτε . Αλλα δε νομιζετε οτι ηρθε ο καιρος να κανετε και μια ομιλια στη θεσσαλονικη που εχετε χρονια να κανετε ;
απο αγαπη σας το λεμε, χωρις παρεξηγηση
Πάντα μεγάλο ενδιαφέρον έχει.
Θα είμαι εκεί σίγουρα
Αλλά παρακαλώ αν γίνεται, να φροντίσετε να κλείνετε μεγάλη αίθουσα για να μη ταλεπωρείται κάποιος κόσμος όρθιος.
Κι έτσι ακόμα όμως πάλι ωραία είναι.
δε γίνονται τέτοιες εκδηλώσεις κάθε μέρα.
Σας ευχαριστώ για τα απίθανα γραπτά σας
Θα χαρώ αν έχετε το χρόνο να μιλήσουμε για τα έργα σας
φιλικά
Αποστόλης Μανωλιός
Έριχνα μία ματιά στο Cosmopolis Project και αναρωτιόμουν αν θα συνεχιστεί, και αν όντως έχει συνέχεια, αν κάποια στιγμή παρουσιαστεί ολοκληρωμένο σε βάθος χρόνου σε μορφή βιβλίου ή άλμπουμ...Επίσης αν και οι φωτογραφίες είναι πολύ καλές και ατμοσφαιρικές θα προτιμούσα (κατά τη γνώμη μου) τα κείμενα, που περιγράφουν τις περιπέτειες του πληρώματος να συνοδεύονταν από κάτι λιγότερο συγκεκριμένο (για παράδειγμα τα πρόσωπα, που παίρνουν μέρος να ήταν στο στυλ της ζωγραφιάς στη σελίδα 68)...νομίζω πως θα έκανε την ανάγνωση πιο εύκολη (κατά τη γνώμη μου πάντα)... Ελπίζω να έχετε μία υπέροχη βραδιά...
Kε Γιαννουλάκη
είχα παλιά παρακολουθήσει τις ομιλίες σας για την "Πραγματικότητα του Φανταστικού", για τα "Ιδιωτικά Σύμπαντα", για την "Εξερεύνηση του Αγνώστου", για την "Νεομυθολογία" και για την "Ουτοπία"
Εγώ πάντα εντυπωσιάζομαι
Και ομολογουμένως ήταν κάτι παραπάνω από εξαιρετικές
Όλες αυτές οι ομιλίες αλλά κι όλες εκείνες που έχασα και δεν ήμουν, θα έπρεπε να συγκεντρωθούνε σε ένα μεγάλο βιβλίο και αυτό θα άξιζε τον κόπο νομίζω
Λυπήθηκα που δε μπόρεσα να είμαι πέρυσι στην ομιλία σας "Ο Μυστικός Κόσμος των Βιβλίων"
αλλά φέτος θα είμαι σίγουρα εκεί για τον "Κόσμο του Παράξενου"
που και μοιάζει σαν επιτομή όλων αυτών των παραπάνω.
Σκεφτήτε την ιδέα μου αυτή
για το βιβλίο με τις ομιλίες
γιατί όχι ;
Αν και βλέπω πάντοτε ότι κάνετε τις ομιλίες σας "απ έξω", ελεύθερα, χωρίς να τις διαβάζετε από χαρτί (με εντυπωσιακή ροή για τόση ώρα!)
βλέπω ότι πάντα έχετε μαζί σας σημειώσεις για την ομιλία & σίγουρα κάνετε μια προετοιμασία
άρα έχετε τη βάση, ίσως και τα βίντε, για να γράψετε τα κείμενά τους και να προσθέσετε και όλα εκείνα που πάντα μας λέτε ότι θέλατε επιπλέον να πειτε αλλά δεν προλάβατε.
Νομίζω πρέπει να γίνετε
κι εγώ και πολλοί άλλοι θα το θέλαμε πολύ
οι ομιλίες σας θα έλεγα είναι μοναδικές
γιατί να χάνονται ;
Σκεφτείτε το κι ευχαριστώ
Σας περιμένουμε στην Αθήνα με το καλό
Πέτρος Γ.
Οι ομιλίες του Παντελή έχουν κάτι απο την ατμόσφαιρα που μονάχα οι αληθινοί βάρδοι μπορούν πραγματικά να σου μεταφέρουν και προσφέρουν. Άν και αναχρονιστικό, πιστεύω ότι είναι ένας μεταμοντέρνος σύγχρονος Βάρδος.
Είμαι πεπεισμένος ότι Θα είναι άλλη μία μαγευτική ομιλία απο "αλλού".
Να σε καλά Παντελή.
May the Force be with you.
Αγαπητοί Συνταξιδιώτες,
ευχαριστώ πολύ για τα μηνύματά σας
και για τις ιδέες και τις σκέψεις σας,
που θα τις συμπεριλάβω στις σκέψεις μου -και θα επανέλθω.
Για όσους βρουν τον χρόνο για να μάς επισκεφτούν στη βραδιά της ομιλίας μου για τον Κόσμο του Παράξενου: Καλή Αντάμωση.
Π. Γ.
Έμεινα στην ομιλία σας μέχρι το τέλος, δυστυχώς όμως είχα μόνο 10€ πάνω μου για ταξί και έπρεπε να προλάβω μετρό και λεωφορείο. Έτσι πρόλαβα μόνο το πρώτο μέρος της συζήτησης, που ακολούθησε και όταν γύρισα σπίτι έψαξα το Disney's Mars & Beyond για να προσπαθήσω να 'μείνω' πίσω κατά κάποιο τρόπο. Νομίζω πως το σχόλιο του κ. Γούδη για τον Κολόμβο και του κ. Τσακαλία για το ότι τα παιδιά στο σχολείο δεν αντέχουν 45’ ενώ υπήρχαν άτομα, που έκατσαν 4 ώρες όρθιοι για να ακούσουν αποτέλεσαν το καλύτερο κλείσιμο. Θα σας ήταν να δύσκολο να ξαναέρθετε σύντομα; Μέσα στην άνοιξη ας πούμε ή το καλοκαίρι και όχι του χρόνου πάλι. Θα μπορούσαν να μιλήσουν και άλλα άτομα, όπως ο κ.Γούδης, ο κ.Φουράκης και όποιος άλλος. Όπως και να έχει, όταν βγαίνει κανείς έξω από ένα χώρο ομιλίας σας όλα φαίνονται διαφορετικά (έστω και για λίγο) οπότε αυτό σας κάνει και illusionist εκτός από συγγραφέα...
Άγγελος Π.
Ήταν μια αναμενόμενη υπέροχη βραδιά.Το κοινό και η όλη ατμόσφαιρα συνέθεσαν ένα μουσικό παζλ του παράξενου με κύριο ενορχηστρωτή και καθοδηγητή τον Παντελή.Φανταστείτε να είχαμε την δυνατότητα για συχνές τέτοιες παράδοξες συνευρέσεις, τόσοι φίλοι μαζί που αγαπούν το παράξενο.Ωραίο clue της βραδιάς ήταν η ατάκα δύο άγνωστων φίλων.Από μία παρόρμηση, ενστικτωδώς λόγω του ενθουσιώδους κλίματος της βραδιάς ρώτησα 2 άτομα: παιδιά είστε συνεργάτες του strange?όχι,αποκρίθηκαν αλλά..είμαστε strange.
μέχρι την επόμενη εξερεύνηση..
Κύριε Γιαννουλάκη,
πραγματικά παρατηρώ τους εντατικούς ρυθμούς γαι την αλλαγή συνειδητότητας του κόσμου..
Ασχολούμαι με ενεργειακές εναλλακτικές θεραπείες και παρακολουθώντας το τμήμα Ανάληψης μπήκα σε έναν κόσμο που δε στηρίζεται μόνο σε όσα ακούει και βλέπει αλλά πατώντας στη γή μπορεί να κοιτάζει στον ουρανό.Να βρεί την αφετηρίας του...
Έχοντας ολοκληρώσει τις σπουδές μου δημοσιογραφίας ήθελα να πιστεύω ότι θα μπορούσα αυτό να αποτελέσει ένα βήμα στο να κοινωνήσω όλα αυτά που βιωματικά ανακαλύπτω....Παρατηρώντας λοιπόν τις εσωτερικές σας αναζητήσεις και την ανταπόκριση που προκαλείτε γνωρίζω πια ότι το έργο εξελίσσεται..
Μπορεί κάποιος/κάποια που έχει πάει στην ομιλία, να μας δώσει μια εικόνα για εμάς που δεν πήγαμε, για το τι (από τα άπειρα) έχει λεχθεί;
Η ομιλία ήταν καταπληκτική το ίδιο και η όλη εκδήλωση
Μπορεί και να ήταν και η καλύτερη ομιλία σας κ. Γιαννουλάκη
η ανταπόκριση του κόσμου εντυπωσιακή
δημιουργήθηκε μοναδική ατμόσφαιρα
και θαυμαστή η μαγευτική ροή του λόγου σας για ώρες
ενώ δε σας πείραζε να σας διακόπτουν οσο μιλούσατε
κι ενσοματώνατε τα σχόλια των ακροατών σε όσα λέγατε
και η συζήτηση στο τέλος θα μπορούσε να διαρκεί μέχρι το πρωί χωρίς να φύγει κανένας
τι να πω, μ' αρεσε πολύ και εξέπληξε παρόλο που το περιμέναμε
Αληθινά ανοίξατε εκείνο το βράδι τη πύλη για τον "κόσμο του Παράξενου"
Σημείωσα μερικά από αυτά που ειπώθηκαν. Ήταν τόσα πολλά που δε μπόρεσα να τα σημειώσω όλα
μα αντιγράφω πιο κάτω από τις σημειώσεις επιγραματικά λίγα γι αυτους που δεν ήταν και θα θέλουν να έχουν μια εικονα : :
Το Παράξενο είναι παρά-ξενο, δηλ δίπλα(παρα) στο ξένο, είναι η ενδιάμεση ζώνη ανάμεσα στο ξένο και στο οικείο.
η ρήξη με το οικείο
το Εξωτικό είναι εξω-τικό, είναι εκείνο που έρχεται από έξω, το ξωτικό, ο "έξω απεδώ", που έρχεται από έξω από το γνωστό και οικείο.
Το ασυνήθιστο, το παράδοξο, το εκεντρικό, που προκαλει την αποκλίνουσα σκέψη
Το Παράξενο είναι εισβολή στη πραγματικότητα
Οι άνθρωποι ξοδεύουν τη μισή ζωή τους σε αυτοματισμούς
Τρεις εβδομάδες συνολικά ο μέσος άνθρωπος περνάει στη ζωή του περιμένοντας στα κόκινα φανάρια ν' αναψει το πράσινο - κι αν προσθέσουμε κι άλλα σαν αυτό έχουμε τη μισή ζωή χαμένη
που θα μπορούσαμε να την αφιερώσουμε στη μελέτη και τη γνώση του Παράξενου και του αγνώστου και τα λοιπα
Για να εξηγηθεί το παράξενο επιστρατεύονται δύο : η ψυχολογία και το τυχαίο. Και είναι και τα δύο επινοήσεις ανίκανες.
Το τυχαίο δεν υπάρχει, έψαχνε ο Π. πολλά χρόνια για κάποιον να του εξηγήσει τι σημαίνει τυχαίο, τι ενοούμε ακριβώς όταν το λέμε, δε βρήκε κανέναν μέχρι τώρα, κανείς δε μπορεί να πει ένα ορισμό του τυχαίου σαν ένοια.
Προκάλεσε το κοινό να του το εξηγήσει, μα όντως δε τα κατάφερε κανείς, περιγράφανε άλλες ένοιες όπως το απρόβλεπτο η το ανεξήγητο αλλά όχι το τυχαίο.
Είπε ότι όλα αυτά που λέμε τυχαία γίνονται διαμέσω αλυσιδοτών αντιδράσεων, που πάνω τους δεν έχουμε "εποπτεία".
Είπε ότι μόνο πολύ σπάνια έχει ακούσει κάποιον να λέει Δεν Ξέρω, όλοι τα ξέρουν όλα.
Το τυχαίο δικαιολογεί αυτή την άγνοια.
Το ασυνήθιστο και το συνηθισμένο, τελικά αφομοιόνονται το ένα στο άλλο. Όλοι πια δε θεωρούν απίστευτο να ειδοθεί ένα Ούφο στον ουρανό, αυτό ήταν κάποτε παράξενο αλλά σιγά σιγά δεν είναι, αλλά αν κάποιος πει ότι μπήκε μέσα σε ένα Ούφο είναι απίστευτο και χλευάζεται. Αφού τα βλέπουμε να πετάνε, κι αυτό δεν είναι πια τόσο παράξενο σα γεγονός, γιατί είναι παράξενο να προσγειοθεί ένα απ αυτά και να μπει κάποιος μέσα;
Μίλησε για το όρια του αποδεκτού και για την εξερεύνηση πέρα από τα όρια του απαράδεκτου.
Υποτιμούμε αυτό με το οποίο δεν έχουμε ασχοληθεί, όταν ασχολείσαι με κάτι το εκτιμάς. Το παράξενο είναι υποτιμιμένο κανείς δεν ασχολείται με παράξενα πράγματα και γι αυτό δε τους δίνει εκτίμηση.
Το κλειδί είναι η αγάπη που έρχεται με την ασχολία και την κατανόηση. Θωμάς Ακινάτης, αγάπη ίσον κατανόηση ίσον γνώση.
Νικ. Ορφανουδάκης που πρότεινε την ίδρυση ενός συλόγου για τη μετανάστευση σε άλλους πλανήτες.
Ντοκιμαντέρ κινούμενων σχεδίων του Ντίσνεη Mars and Beyond του 1957 μαζί με τον Βέρνερ Φον μπράουν, που έχει πολλά για τον πλανήτη Αρη που τα μάθαμε σήμερα, παράδοξο, glass tubes και άλλα, να το δούμε στο youtube.
Σαν παραβολή, η ανακάλυψη της αμερικής για το tera incognita - tera nova, με το παράξενο άγνωστο, λέμε ότι την ανακάλυψε ο Κολόμβος αλλά την ανακάλυψαν χιλιάδες πριν από αυτόν από πάντα, το λέμε αυτό επειδή του κολόμβου ήταν η πρώτη "επίσημη" ανακάλυψη επειδή είχε τους βασιλιάδες της Ισπανίας, η ένοια του επίσημου.
Χωριά πιονιέρων που εξαφανίζονταν.
Ο Κορτέζ εναντίον των ψαρανθρώπων με τα ψαροτόμαρα, ο Βιρακότσα που ξαναγύρισε, ποιος ήταν; Δε ξέρανε τα άλογα και περνούσανε τους καβαλάριδες για κένταυρους.
Ιστορίες με γκρίζους ανακάλυψαν οι κοκισταδόρες στη Β. Αμερική, εγχειρίσεις στους ιθαγενείς και λοιπά. Σενιόρ Μαλακόσα από το βιβλίο του Π. Είσοδος στη Κούφια Γη,"οι άλλοι".
Άλλη παραβολή για τον κόσμο του παράξενου η Οίτη, παράξενα περιστατικά εκεί (Ταξιάρχες, Απουλήιος, μικρή καπαδοκία, υπάτη, ο γιατρός και οι νάνοι και τα πτώματα στραγκισμένα από το αίμα τους, ο βοσκός που του επιτέθηκαν οι γκρίζοι και του τα κάψανε όλα και τον βασανίσανε, οι κοποτάδες, μεγάλα ποσοστά ψυχασθενιών, οι στοές των μεταλείων που έκανε παγωνιά στο καλοκαίρι). Αν πας με τη πρόθεση να ψάξεις τα ανακαλύπτεις και περιειγείσαι στον κόσμο του παράξενου, αν πας για φαγιτό και βόλτα είσαι σε άλλο κόσμο.
Ανακαλύψανε μέλι στους αιγυπτιακούς
τάφους, που ήταν φρέσκο και το φάγανε. Το μέλι είναι η μόνη τροφή που δε χαλάει ποτέ. Κάνανε εξαγωγή χιλιάδες μούμιες στην αγγλία, τις βάζανε για καύσιμο στα τραίνα αντι για κάρβουνο, καίγανε μούμιες.
Οι αστρονόμοι στη τηλεόραση που λένε ότι δεν έχουνε δει ποτέ Ούφο, γιατί να δούνε; Κοιτούν τα άστρα, όχι τον ουρανό, κι αυτοί που είναι να τα δουν τα βλέπουν : οι ελεγκτές εναερίου κυκλοφορίας οι μετερεολόγοι και λοιπα. Του Ζακ Βαλέ του σβήσανε τις καταγραφές στο αστεροσκοπείο στη Γαλλία. Το σκιάχτρο που στη τηλεόραση λέει ότι το Ούφο ήταν η Αφροδίτη, κανένας δε του απαντάει στις εκπομπές να του δείξει ένα βίντεο με την Αφροδίτη να κάνει βόλτες με τις φίλες της στο τοπικό ουρανό.
Ο συλέκτης πεταλούδων που είχε όλα τα γράματα του αλφάβιτου πάνω στα φτερά πεταλούδων. Ο σουρεαλιστής Πένροουζ που είχε το ερμάριο αξιοπερίεργων αντικειμένων που είδε ο Π. στη Σκοτία. Cabinets of Curiosities. Ο κόσμος όλος είναι σαν ένα Wunderkammer. Ρούντολφ ο Δεύτερος, Κίρχερ, Ολάους Βόρμιους, Φ. Μπάρνουμ, Ρίπλεη (απίστευτο κι όμως αληθινό) , Τσαρλς Φορτ, φορτεανά, τα Χ Files είναι από τον Φορτ, τα βιβλία του Χ και Y, το Βιβλίο των Καταραμένων.
Έλλις, οι στοές στην Αριζόνα με τον μικρόκοσμο που έφτιαξε. Τλον, διήγημα του Μπόρχες, Orbis Tertius, η αδελφότητα που κατασκεύασε ένα φανταστικό πλανήτη με όλες τις λεπτομέριες.
Δόκτορ Ραματσάντραν και η έρευνα του εγκεφάλου, (φαντάσματα στον εγκέφαλο, εκδόσεις πανεπιστ.κρήτης) όλα τα βγάζουν από τραυματιολογία. Η γυναίκα που έβλεπε καρτούνς γύρω της, το phantom limp, η λοβοτομή που δε ξέρανε ότι στερεί τη φαντασία επειδή κανείς δε φανταζόταν για να δει την έλειψη. Η μνήμη και ο ασθενής που δε θυμόταν μόνο τα καινούργια data.
Το κόλπο με τους τίτλους της εφημερίδας από τον Ρόμπερτ Άντον Γουίλσον.
Ο "ξανθός μάγος" και οι εμπειρίες του Π. με τα ιλούζιονς του.
Μύηση, ψυχεδέλεια, "εποπτεία", εξοσομάτωση, δεξαμενές απομόνοσης, ψυχοτροπικά ναρκωτικά.
Όντα απο άλλες διαστάσεις, δεν είναι αόρατα, περνάνε για κάτι άλλο, τα βλέπουμε γιατί έχουν τις τρεις διαστάσεις κι απλά έχουν και περισότερες, θα μπορούσε να φαίνονται σαν ένα δέντρο. Η επιπεδοχώρα του Άμποτ. Η τέταρτη κατεύθυνση που οδηγεί στο δωμάτιο που δεν υπάρχει. Άλλες διαστάσεις και η εξερεύνησή τους αρχής γενομένης από αυτή τη διάσταση. Θα μετακινούσαν τον κρόκο ενός αυγού χωρίς να σπάσουν το αυγό.
Δε μπορούσα να τα σημειώνω όλα, νομίζω αυτά είναι λίγο πάνω από τα μισά.
Αν θυμάται κανείς ή σημείωσε κι άλλα, ας γράψει κι αυτός για να συγκεντροθεί συνολική εικόνα της αληθινά εκπληκτικής ομιλίας.
Κ. Γιαννουλάκη συγχαρητήρια για τις γνώσεις και τις ιδέες σας και τη φιλικότητα που τις παρουσιάσατε και την αγάπη που δείχνετε σε όλα αυτά που ασχολήστε.
Σκεφτήτε παρακαλώ ξανά την ιδέα μου για βιβλία από τις ομιλίες σας.
Μη κάνετε πάλι ομιλία του χρόνου, ελάτε πιο σύντομα, τόσοι πολοί το θέλουν αυτό. Ανταποκριθήτε.
Ήταν εκεί στην ομιλία πολλοί γνωστοί: ο Φουράκης, ο Αργύρης Τσακαλίας, ο καθηγητής Χρήστος Γούδης, ο Δημήτρης Κούγκουλος, ο Γιώργος Στάμκος, ο Νίκος Φερεσιάδης, ο Γιάννης Μούτσος, ο Οικονομίδης, ο Δ. Τσουμάνης, ο Βασίλης Τσαφάλιας, και άλλοι και μέχρι και ο Πάλμος ήταν...
Συγνώμη που έγραψα πολλά. Είναι μια εικόνα.
Πέτρος Γ.
Δυστυχώς δέν μπόρεσα να παρευρεθώ λόγο κάποιων επαγγελματικών υποχρεώσεων.
Θα έπρεπε να είχα παρατήσει την δουλειά μου...χεχε
Άν κάποιος έχει βιντεοσκοπήσει την ομιλία άς επικοινωνήσει παρακαλώ μαζί μου μέσο του μπλόκ μου.
Παντελή, θα ήταν καλή ιδέα νομίζω άν εμπεριέχονταν κάποιες ομιλίες σου μαζί με κάποιο προσεχές τεύχος του Strange σε ψηφιακή μορφή(cd ή Dvd μαζί με το περιοδικό) ώστε να τίς παρακολουθήσουν και όσοι θέλανε άλλα για διάφορους λόγους δέν μπόρεσαν να παρευρεθούν, άν και σίγουρα η μαγεία και η ζωντάνια μιας ομιλίας δέν μπορεί να μεταφερθεί σε cd.
Ευχαριστώ.
Κ. Γιαννουλακη μηπως μπορουμε με καποιο τροπο να βρουμε την περσινη ομιλια σας ? Με ενδιαφερει ιδιαιτερα το θεμα των βιβλιων και θα ηθελα να την ακουσω.Εστω σε μορφη audio..
Euxaristoume para para poly Fra Mauro !!!!
Ευχαριστούμε πάρα πολύ. Αυτό είναι καταπληκτικό.
Παρακαλείται όποιος έχει και παλιότερες ομιλίες του κ. Γιαννουλάκη ας τις μοιραστεί μαζί μας.
Ευχαριστώ εκ καρδίας όλους τους περίπου 450-500 Συνταξιδιώτες που με τίμησαν και παρευρέθηκαν στην ομιλία μου στην Αθήνα για τον Κόσμο του Παράξενου. Ήταν αξιομνημόηνευτη η βραδιά, και ήσασταν ένα υπέροχο ακρωατήριο!
Θα προσπαθήσω να το επαναλάβουμε νωρίτερα, όπως μού το ζήτησαν πολλοί φίλοι, ίσως το φθινόπωρο.
Εύχομαι σε όλους σας Καλή Ανάσταση.
Π. Γ.
Καλησπέρα,καλή ανάσταση σε όλους.
Ανέβασα με βίντεο και εικόνα την ομιλία του Παντελή: O Μυστικός Κόσμος Των Βιβλίων.(H εικόνα δέν είναι και τέλεια αλλά έκανα ότι καλύτερο μπορούσα δεδομένου και του μεγέθους της ομιλίας)
Το Μέρος 1ο: http://video.google.com/videoplay?docid=-7382245658210824540
Το Mέρος 2ο: http://video.google.com/videoplay?docid=1178130900546039361
Συνταξιδιωτες ας κανει καποιος upload ξανα τις ομιλιες του κυριου Γιαννουλακη η ας τα βαλει σε torrent για να τα βρουμε και εμεις γιατι μονο με 10 download δεν γινεται δουλεια...
Ανέβασα την ομιλία για τον Μυστικό Κόσμο των Βιβλίων στο παρακάτω...
Μολις βρω λίγο χρόνο θα ανεβάσω και την επόμενη...
http://www.zshare.net/audio/60055625983a713d/
.parallax
Έτοιμη κι η επόμενη!
Ο Κόσμος του Παράξενου (6-4-2009):
http://www.zshare.net/audio/60075339e2f337f4/
Είναι ακριβώς τα ίδια αρχεία που ανέβασε νωρίτερα ο Fra Mauro στο rapidshare...
Καλή ακρόαση!
θα καταβαλλω μεγιστη προσπαθεια για να μη λαβεις το σχολιο μου ως κολακευτικο.πως μπορω ομως να μη σου πω οτι εισαι ο μοναδικος ανθρωπος που παρ'ολο που δεν εχουμε γνωριστει-απο κοντα,&για τουτη τη διασταση παντα μιλωντας-κατορθωνει παντα, μα παντα με τα γραπτα του να στοχευει στο κεντρο της καρδιας μου?παρακολουθω το star-gen απο το 1ο του τευχος (η μαλλον εκεινο με παρακολουθει,αφου εκεινο με εντοπισε πρωτο).Σε καθε editorial σου μενω με το στομα ανοιχτο& το βλεμμα απλανες,συνηθως μουρμουριζοντας φρασεις οπως π.χ"καλα,ουτε απαντηση στις σκεψεις που με απασχολουν αυτο τον καιρο να εστελνε",χαμογελωντας πονηρα.δε λεω,ειναι πολλοι οι συγγραφεις στων οποιοιων τα γραπτα εντοπιζω κομματια του εσωτερικου μου παζλ,αλλα κωδικοποιημενες απαντησεις σε editorial...εισαι ο πρωτος&μοναδικος! πιανεις πολλους απο τους παλμους μας εκει εξω η εδω μεσα...η ισως ανταλλασουμε ολοι μεταξυ μας δονησεις&εμπειριες στα ονειρεματα μας...το πιθανοτερο.οσο για τη συγκεκριμενη αναρτηση θελω απλα να σου πω ενα απειρο ευχαριστω που μπορεσες να χωρεσεις ολες τις πεποιθησεις μου,τα πιστευω μου&τα βιωματα μου σε αυτες τις πολυτιμες γραμμες!καθε μερα,καθε ωρα,καθε στιγμη,νιωθω την ανασα της πολυδιαστασιακης υπεροντοτητας.νιωθω να εισπνει&να εκπνεει ανακυκλωνοντας τα παντα,εμπεριεχοντας ακομα&αυτα που δεν υπαρχουν(?).παρατηρω θαυμαστες, ασυλληπτες&απεριγραπτες οντοτητες να αλληλεπιδρουν στον κοσμο μας (ποιανου?)&αυτο το αρθρο ειναι μια υπενθυμιση πως δεν ειμαι μονη.σε ευχαριστω που μου δινεις το κουραγιο να συνεχιζω να ονειρευομαι, ξυπνωντας μεσα στο μεγαλο αυτο ονειρο που ονομαζουμε "πραγματικοτητα".
ΜΗΠΩΣ ΘΑ ΜΠΟΡΟΥΣΕ ΚΑΠΟΙΟΣ ΦΙΛΟΣ ΝΑ ΞΑΝΑΝΕΒΑΣΕΙ ΤΗΝ ΟΜΙΛΙΑ ΣΕ ΗΧΗΤΙΚΟ ΑΡΧΕΙΟ "Ο Κόσμος του Παράξενου"(6-4-2009)???
Ειδα την ομιλια του κ.Γιαννουλακη "O Μυστικός Κόσμος Των Βιβλίων" στο googlevideo και ηταν φανταστικη!!!
Θα προσπαθησω πραγματικα αν και μενω επαρχια να περευρεθω σε καποια επομενη ομιλα του.
θενξ!
Παιδια ξέρει κανεις που-στο-ιντερνετ μπορουμε να βρουμε σε audio ή βίντεο την ομιλία του παντελή 'Ο κόσμος του παράξενου?"
Ομιλία "Ο Κόσμος του Παράξενου" (audio)
>>>
https://www.youtube.com/watch?v=QX9OMSHB3vA
Δημοσίευση σχολίου