Διακόπτουν και τo “Rock Zone”, την ιστορικότερη σειρά εκπομπών της σύγχρονης Ελλάδας για το Ροκ...
Όλος ο μουσικόφιλος κόσμος της “σύγχρονης” Ελλάδας (εν έτει 2021 μ.Χ.) έχει ξεσηκωθεί, αν κρίνω από τα μηνύματα που συνεχώς δέχομαι, καθώς διαδίδεται η είδηση που σε κάνει να μην πιστεύεις στα μάτια σου :
--- «. . . . .Τέλος τα ροκ! Το Κανάλι Ένα του Πειραιά «απαγορεύει» κάθε είδους ξένη μουσική.
Την απαγόρευση κάθε είδους ξένης μουσικής αποφάσισαν οι υπεύθυνοι του σταθμού Κανάλι Ένα 90,4 του δήμου Πειραιά, σύμφωνα με την καταγγελία του ραδιοφωνικού παραγωγού Τάσου Πάλλα.
«Τραγωδία και κωμωδία μαζί!», αναφέρει o Tάσος Πάλλας σε ανάρτηση στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης και συμπληρώνει: «Το πρόβλημα, όχι μόνο για τον σταθμό, αλλά για την ίδια την ποιότητα της δημοκρατίας μας είναι, όταν η εκάστοτε (και εξ ορισμού προσωρινή) διοίκηση ενός εκ του νόμου πολυφωνικού και πολυσυλλεκτικού δημόσιου οργανισμού, θέλει να επιβάλει στους δημότες τα προσωπικά της γούστα και απόψεις».
Ο παραγωγός, ο οποίος έκανε την πρώτη εκπομπή της «Ροκ ζώνης» στις 9 Απριλίου του 1994, καταγγέλλει ότι η ιστορική ζώνη δεν υπάρχει πια επειδή «οι υπεύθυνοι του σταθμού αποφάσισαν ξαφνικά ότι η μετάδοση κάθε είδους ξένης μουσικής απαγορεύεται. ΡΟΚ ΖΩΝΗ ΤΕΛΟΣ!!!. . . . . .» (από το koutipandoras.gr) ---
!!!!!!!!!
Απορρημένος και θλιμμένος, αναλογίστηκα τον φίλο μου Δημήτρη Αντωνόπουλο, αυτήν την ιστορική μορφή για το ροκ στην Ελλάδα, που κάνει την φημισμένη ραδιοφωνική εκπομπή του στην «Ροκ Ζώνη» του Πειραιά, την πιο αξιόλογη και φημισμένη ροκ εκπομπή στην σύγχρονη Ελλάδα, εδώ και πάνω από είκοσι χρόνια.
Και, με περιέργεια περιμένω να δω ποια θα μπορούσε να είναι η αντίδραση ανθρώπων όπως ο πρωτοπόρος βετεράνος στο μουσικό ραδιόφωνο Γιάννης Πετρίδης. Ήδη, όλοι οι μουσικόφιλοι και οι Ροκ μουσικοί και ραδιοφωνικοί παραγωγοί αυτήν την στιγμή έχουν ξεσηκωθεί.
Αυτό, όπως και αν προσπαθήσει να το δει κανείς, είναι ένα παράλογο πλήγμα για την Τέχνη, για τον κόσμο της διανόησης, για την μουσική, για την ποίηση, ένα παράλογο πλήγμα προς την νεολαία, μα και προς όλους εμάς που μεγαλώσαμε με το Ροκ, και με εκπομπές όπως το Rock Zone και την εκπομπή του Δημήτρη Αντωνόπουλου.
Είναι δηλαδή πλέον το Ροκ εδώ ένα απαγορευμένο είδος;;
Επιστρέφουμε πίσω στην αστεία αντίληψη της δεκαετίας του 1970, τότε που, όπως θυμάμαι, ο απλοϊκός Έλληνας χώριζε την μουσική σε «λαϊκή» και «ξένη» μουσική;
ΥΠΑΡΧΕΙ ΞΕΝΗ ΜΟΥΣΙΚΗ; ΔΗΛΑΔΗ, ΣΑΝ ΝΑ ΛΕΜΕ, ΥΠΑΡΧΕΙ ΞΕΝΗ ΖΩΓΡΑΦΙΚΗ;
Και, έστω ακόμη κι έτσι, εκεί που θα έπρεπε να μιλήσουμε για ξένους στην Ελλάδα, και τι θα γίνει με αυτό το πρόβλημα των συνόρων μας, κάτι που όλοι Φοβούνται να το συζητήσουν καν, εμείς αντ’ αυτού ξαφνικά μιλάμε για....ξένη μουσική; Απαγορευμένη Μουσική;
«Αρκετά! Τέρμα με το Ροκ, τα κεφάλια μέσα, τα κουβαδάκια σας και στα σκυλάδικα»!...;; (Αυτό είναι;)...
Μετά την τεράστια λογοκρισία που συμβαίνει παντού, μετά την απώλεια της ελευθερίας του λόγου, τώρα θα μας απαγορεύσουν και την μουσική; Θα μας επιβάλλουν τι μουσική θα ακούμε;
...Ποιος το κάνει αυτό; Για ποιον λόγο; Πού να το καταγγείλουμε, και ποιος θα μας το εξηγήσει; Μας απαγορεύουν το Ροκ; Και...τι άλλο περιμένουμε τώρα πλέον; Να μας απαγορεύσουν και να ζωγραφίζουμε; Να μας απαγορεύσουν και την «ξένη» ποίηση;
(Άλλωστε, το Ροκ Είναι Ποίηση! Π.χ: Μιλάμε για το πρόσφατο Νόμπελ Λογοτεχνίας στον Bob Dylan, ενώ ταυτόχρονα στην Σοβιετική Ελλάδα τον απαγορεύουν στα ραδιόφωνα;;...)
Πώς μεταφράζεται αυτή η –μεσαιωνικού τύπου– απαράδεκτη και παράλογη κίνηση; Τί σημαίνει; Τι υπάρχει πίσω από αυτό; Για ποιον λόγο γίνεται; Ποια είναι η ατζέντα δηλαδή;
Και, όλα τα πράγματα του κόσμου, καλά και κακά, έχουν το ξεκίνημα τους. Ξεκινάει αυτό τώρα από ένα μεγάλο ιστορικό ραδιόφωνο, και...πού θα καταλήξει; Και: Γιατί;
Δηλαδή, σε λίγο θα βγει π.χ. η ΕΡΤ και θα απαγορεύσει το...«ξένο Σινεμά»; Θα απαγορεύσουν κάποιοι και την…«ξένη ζωγραφική»;
Ή, μήπως, όταν θέλουμε να ακούσουμε –ή να παίξουμε– Ροκ, θα πρέπει να στέλνουμε SMS να μας δοθεί η άδεια;
Αυτό το πράγμα που συμβαίνει αυτήν την στιγμή στον Πειραιά (που αρχίζει από εκεί, δηλαδή), ΔΕΝ έχει ξαναγίνει πουθενά στον κόσμο σε όλη την σύγχρονη Ιστορία, σας διαβεβαιώνω.
Μόνο μία φορά έχει γίνει : στην Σοβιετική Ένωση, που απαγόρευσε το Ροκ, πίσω από το Σιδηρούν Παραπέτασμα, (και ενέπνευσε τον Neil Young να τραγουδήσει το Keep On Rockin’ in the Free World, ή μετά τους Scorpions να παίξουν The Wind of Change, κ.ά.).
Δηλαδή, κάτι ανάλογο συμβαίνει τώρα εδώ στο σοβιετικό τσίρκο που έχουμε για χώρα;...
Συγχωρείστε και την ευαισθησία μου στο ζήτημα.
Αν μου επιτρέπεται να το πω αυτό, είναι η άποψη μου, μα και όχι μόνο δική μου, φυσικά : Είναι και εντελώς παράλογη και άστοχη κίνηση, προφανώς κοντόφθαλμων ζαλισμένων ανθρώπων. Ο μόνος λόγος, εννοώ ο μόνος λόγος, που θα είχε κάποιος για να ακούει το Κανάλι Ένα του Πειραιά, (πέρα δηλαδή τυπικά από τους δημότες του), είναι το Rock Zone! Και, οι άνθρωποι που διευθύνουν τον Δήμο ή το Ραδιόφωνο, σταματάνε το Rock Zone και την Ροκ Μουσική, την «ξένη μουσική»; Σοβαρολογούμε; (Είναι σαν να κόβει το NBC το Saturday Night Live, που ήταν ο μόνος λόγος για να βλέπει ένας νέος άνθρωπος το NBC). (Φαντάζεστε το BBC να κόβει τον John Peel, και μαζί του όλο το Ροκ; Την ίδια εκείνη μέρα, δε θα ήταν η Αγγλία μία τριτοκοσμική χώρα, από αυτό και μόνο;...)
Πριν λίγο καιρό, άκουγα τον Δημήτρη Αντωνόπουλο να μιλάει με τον Peter Hammill μέσα από Ελληνικό κανάλι, μέσα στις δεκαετίες έχει παρελάσει από την εκπομπή του (δηλαδή, έχει παρελάσει...στον Πειραιά!) όλο το μουσικό στερέωμα του κόσμου, με συνεντεύξεις όλων των φημισμένων μουσικών του κόσμου από τον Αντωνόπουλο στο Rock Zone, που δεν θα περίμενες να ακούσεις την φωνή τους στα Ελληνικά Hertz, (πόσο μάλλον από ένα Πειραιώτικο δημοτικό κανάλι) –κι εμείς λέμε στον Αντωνόπουλο ότι είναι....«ξένος»; Ο μουσικός μας πρεσβευτής; (Γιατί, τι άλλο είναι, άνθρωποι σαν τον Αντωνόπουλο ή τον Πετρίδη;)
Είχαμε την Λογοκρισία, τώρα θα έχουμε την...Μουσικοκρισία;
Με την ευκαιρία αυτή, αναλογίζομαι τι θα ήμασταν, τι θα ήμουν, τώρα, χωρίς την Μουσική στην ζωή. Χωρίς το Ροκ’ν’ρολλ! Τού οφείλουμε τα πάντα! Άνθρωποι σαν κι εμένα, τουλάχιστον... Τουλάχιστον! Εμένα, μού δίδαξε τα πάντα. Δεν θα ήμουν τίποτε, κυριολεκτικά τίποτε, χωρίς την μουσική και τα βιβλία, αυτά μου δώσανε την ζωή μου.
Η Μουσική είναι χαρά, είναι έμπνευση, είναι το στυλ, είναι γνώση και πληροφορία, είναι καλλιέργεια, είναι αισθήματα, είναι φαντασία, είναι το μάτι μας που κοιτάει παντού στον κόσμο, είναι μηνύματα, είναι κώδικες, είναι έκφραση, είναι λόγος, ενίοτε είναι η αντίσταση, είναι η πιο προσιτή τέχνη, είναι η παρηγορία, είναι η συντροφιά της καρδιάς των ανθρώπων...
Απαγορεύουν την Μουσική;; Το Ροκ από το ραδιόφωνο;; Να πάμε να πεθάνουμε όλοι μαζί τότε, να τελειώνουμε. Τί άλλο έχουμε πια δηλαδή; Μια μουσική μάς είχε μείνει!...
Αγαπημένοι μουσικόφιλοι όλου του Ελεύθερου Κόσμου, εκεί έξω, αγαπημένοι μας μουσικοί, εσείς παντού στον θλιμμένο αυτόν τυραννισμένο κόσμο μας, ακούστε μια φωνή από την σκλαβωμένη Ελλάδα, που, όπως παλιά, έτσι και τώρα, σάς λέει: KEEP ON ROCKIN’ IN THE FREE WORLD.
0 comments:
Δημοσίευση σχολίου