ΠΑΝΤΕΛΗΣ Β. ΓΙΑΝΝΟΥΛΑΚΗΣ
Ο συγγραφέας Παντελής Β. Γιαννουλάκης ζει και γράφει στην Θεσσαλονίκη, και σε πολλές εναλλακτικές πραγματικότητες που εξερευνεί με την ιδιαίτερη λογοτεχνία του και τις μελέτες του. Έχει συγγράψει και δημοσιεύσει ως τώρα 35 βιβλία, και πάνω από τρεις χιλιάδες άρθρα, δοκίμια και πρωτότυπα κείμενα και διηγήματα, σε περιοδικά, έντυπα, συλλογικά έργα, ειδικές θεματικές εκδόσεις και ανθολογίες. Έχει δημιουργήσει ή συντονίσει 12 περιοδικά και έντυπα, έχει ιδρύσει 4 εκδοτικούς οίκους. Έχει κάνει σπουδές Κινηματογράφου & Σκηνοθεσίας και Ιστορίας της Τέχνης, υπήρξε δημιουργός ραδιοφωνικών εκπομπών, τηλεοπτικών εκπομπών και ντοκιμαντέρ, έχει κάνει πολλές εξερευνήσεις και έρευνες στην Ελλάδα και σε αρκετά μέρη του κόσμου. Έχει κάνει μεταφράσεις έργων, υπήρξε editor πολλών ανθολογιών και επιμελητής εκδόσεων, μουσικός, περιηγητής, ξεναγός, συλλέκτης, αλληλογράφος, εισηγητής, διακεκριμένος ομιλητής με πολλές δεκάδες διαλέξεις σε μεγάλο κοινό, ειδικός γνωσιολόγος σε ποικίλα πεδία γνώσης. Είναι ο δημιουργός, εκδότης και διευθυντής του περιοδικού “Strange”, δημιουργός των εκδόσεων “Αόρατο Κολλέγιο” και “Άγνωστο” (επίσης, στο παρελθόν, των εκδόσεων “Terra Nova” και “Αρχέτυπο”), και έχει εκδόσει πάνω από διακόσια βιβλία... Είναι πατέρας δύο αγοριών, και έχει καθοδηγήσει και προωθήσει πάρα πολλούς συγγραφείς, ερευνητές και μελετητές. Ασχολείται ένθερμα με την Φανταστική Λογοτεχνία, την σημειολογία, την φιλοσοφία, την λογοτεχνία μυστηρίων, τις εναλλακτικές κοσμοθεωρίες, και τα μυστήρια του ανθρώπου και των κόσμων του.
Χρειαζόμαστε ένα παραμέρισμα της κουρτίνας, που ο συμβατικός κόσμος έχει τραβήξει μπροστά στα μάτια μας, μια νέα και μεγάλη προέκταση του οπτικού μας πεδίου, του πεδίου παρατήρησης.
Χρειαζόμαστε νέους τρόπους αντίληψης και κατανόησης, και νέους τρόπους μετάδοσης των πραγμάτων που θα αντιληφθούμε και θα κατανοήσουμε.
Αυτό θα σημαίνει μια ριζική αναθεώρηση ενός μεγάλου μέρους των γνώσεων μας και των πραγμάτων που θεωρούμε δεδομένα.
Μια τέτοια αναθεώρηση δεν συμφέρει κανέναν από αυτούς που χειρίζονται τις λειτουργίες των καθημερινών συστημάτων, και, επιπλέον, οι περισσότεροι άνθρωποι δεν είναι διατεθειμένοι να εγκαταλείψουν το μικρό, σίγουρο και ασφαλές νησί τους, για να εξερευνήσουν τα αβέβαια νερά ενός νέου και παράξενου ωκεανού...
Η πραγματικότητα είναι τελείως σχετική, κι αυτό αποδεικνύεται από το αγωνιώδες πείσμα της να μην αναιρεθεί, και από την αδυναμία της να σε τιμωρήσει μόλις την αναιρέσεις…
Ζούμε σε εποχές κατοχής και αντίστασης. Ο κόσμος επιζητά να παγιώσει τελείως την εικόνα του, και όλοι ανεξαιρέτως να υπηρετούν το τεχνητό κοσμικό είδωλο που ο κόσμος έφτιαξε για τον εαυτό του. Οι άνθρωποι που διαχώρισαν τον εαυτό τους από αυτόν τον κόσμο, αποσυρόμενοι στο ιδιωτικό τους σύμπαν, αντιστέκονται εστιαζόμενοι στον αέναα κρυφώς εξελισσόμενο μύθο του κόσμου, που η παγιωμένη εικόνα προσπαθεί να εξαφανίσει.
Οι άνθρωποι που προσπαθούν ν’ αποδράσουν από τις υποθέσεις αυτού του απογοητευτικού κόσμου, σπιθαμή με σπιθαμή φτιάχνουν μυστικά το Παραμύθι του Κόσμου. Το διηγείται ο ένας στον άλλον ψιθυριστά κι αν κάποιος είναι χωρίς συντρόφους, το διηγείται στον εαυτό του. Υπενθυμίζει συνέχεια την ιστορία, αποστηθίζει τους χάρτες και τα σημάδια, κάνει εξάσκηση τις νύχτες όταν όλοι κοιμούνται, απαγγέλλει το ποίημα, γράφει το μήνυμα, κουρδίζει τα ρολόγια και τα βιολιά, κοιμάται με το ξίφος κάτω απ’ το μαξιλάρι -μην έρθει η ώρα και δεν είναι έτοιμος για την ηρωική έξοδο…
Κάποιος που μπορεί να κοιτάξει γύρω του με τα σωστά μάτια, θα αντικρίσει παντού ολόγυρα το Παραμύθι του Κόσμου. Είναι τόσο μεγάλο και τόσο υπέροχο, γενιές ολόκληρες συνωμοτών το έφτιαχναν, το έγνεθαν, το έπλεκαν, το έχτιζαν, το χρωμάτιζαν. Στέκει εκεί (πού;) και διηγείται την πιο παράξενη ιστορία που ειπώθηκε ποτέ. Την ιστορία ενός άλλου κόσμου, κάπου πέρα, μακριά απ’ αυτόν εδώ τον κόσμο, κι ακόμη πιο μακριά, στα βάθη του νου και της καρδιάς μας.
Τα μηνύματα από αυτόν τον κρυφό κόσμο, αναπόφευκτα, είναι πολεμικές ανταποκρίσεις, ενός πολέμου μυστικού, ανάμεσα στους υπηρέτες της κατοχής του κόσμου και στους παρτιζάνους του Αντίκοσμου...
«Η ζωή είναι πιο παράξενη από τα μυθιστορήματα».
Το πιο ουσιαστικό επίτευγμα της Λογοτεχνίας μέχρι σήμερα, είναι ότι κατέληξε σ’ αυτό το συμπέρασμα. Αυτό δεν έγινε, βέβαια, για να απορρίψει τον εαυτό της, αλλά για να δώσει μια νέα σημασία στο ατέρμονο νόημα της ζωής.
Η ζωή καθορίστηκε από τη Λογοτεχνία.
Δεκάδες αιώνες χρειάστηκαν για να μετατρέψει ο άνθρωπος τα πάντα σε Λογοτεχνία. Ζούσε καταγράφοντας τα πάντα γύρω του, όλες τις πληροφορίες, όλες τις εμπειρίες, όλες τις ανακαλύψεις, όλα τα όνειρα, όλα τα συναισθήματα, όλα τα φαινόμενα, όλες τις ιδέες, όλες τις υποθέσεις… Και τα καταχωρούσε στην αιώνια βιβλιοθήκη.
Κάποτε η ζωή ξεπερνούσε τη Λογοτεχνία. Τώρα πια η βιβλιοθήκη είναι τόσο τεράστια, που η Λογοτεχνία ξεπερνά τη ζωή.
Οτιδήποτε ζω, μέχρι και η τελευταία εμπειρία και σκέψη μου, έχει ήδη προβλεφθεί από πριν μέσα στη Λογοτεχνία. Οι επιρροές της Λογοτεχνίας πάνω στη ζωή είναι τόσο πολυσύνθετες και εξαπλωμένες σε κάθε στοιχείο με όλους τους πιθανούς τρόπους, κρύβονται τόσο καλά μέσα στην ίδια τη ζωή, που σχεδόν κανείς δεν υποπτεύεται πως η κάθε στιγμή της ζωής του έχει ήδη πρωταγωνιστήσει στις σελίδες κάποιου βιβλίου, κάποτε.
Η ίδια η Λογοτεχνία άρχισε κάποτε να παρατηρεί τον εαυτό της, και ανακάλυψε μια συγκλονιστική παραδοξολογία. Αφού η ζωή και η σκέψη καθοριζόταν πλέον από τη Λογοτεχνία, τότε η κύρια αποστολή της Λογοτεχνίας, που ήταν να εξερευνήσει τη ζωή και τη σκέψη, είχε μετασχηματιστεί σε κάτι τελείως νέο και παράξενο: η Λογοτεχνία εξερευνούσε πια τη Λογοτεχνία.
Έτσι, μπορούσες πια να αφιερώσεις όλη σου τη ζωή στην εξερεύνηση της λογοτεχνίας, που εξερευνεί τον εαυτό της, και να εξερευνήσεις τη ζωή σου...
Αυτό που κάνει τους συγγραφείς να ξεχωρίζουν από τους υπόλοιπους ανθρώπους, είναι κυρίως το γεγονός ότι οι συγγραφείς παρατηρούν πράγματα που οι υπόλοιποι άνθρωποι δεν τα παρατηρούν, δεν τα προσέχουν, δεν τους δίνουν σημασία. Κι επιπλέον, οι συγγραφείς τα θυμούνται, τα καταγράφουν, συγκεντρώνουν αυτές τις αξιομνημόνευτες λεπτομερείς παρατηρήσεις τους ως οπλοστάσιο, ως θησαυροφυλάκιο λεπτομερειών, που κάπου θα χρησιμοποιηθούν κάποτε.
Ο συγγραφέας έχει πάντα ένα σημειωματάριο γενικών καταγραφών, και πολλά άλλα σημειωματάρια και σημειώσεις που σχετίζονται με τα διάφορα σχέδια του, με συνεχείς σημειώσεις που αντίστοιχα τα αφορούν, χωρίς ακόμη τα έργα να έχουν αρχίσει να γράφονται, αλλά και κατά τη διάρκεια της συγγραφής τους. Στο γενικό σημειωματάριο, σημειώνει συνεχώς τα πάντα, οτιδήποτε ενδιαφέρον παρατηρεί γύρω του, ακούει, διαβάζει, βλέπει, μαθαίνει, εμπνέεται, ονειρεύεται, θυμάται, κλπ. Δεν αφήνει καμιά καλή και «ενδιαφέρουσα» σκέψη, ιδέα, έμπνευση, πληροφορία, σημειολογία, σύνδεση, αλληγορία, μεταφορά, απόσπασμα, παραδοξολογία, οξύμωρο, λέξη, μυστικό, παρατήρηση, επισήμανση, ανάμνηση, αφορισμό, απόφθεγμα, σύλληψη, να του ξεφύγει. Όταν οτιδήποτε από αυτά βγαίνει στον δρόμο του, το καταγράφει, για να το χρησιμοποιήσει, κάπου, κάπως, αργότερα. Είναι συλλέκτης ιδεών, σκέψεων, λέξεων, πληροφοριών, ενδιαφερόντων ζητημάτων και παρατηρήσεων. Διαθέτει μια ολόκληρη αόρατη βιβλιοθήκη από αυτά.
Ο συγγραφέας που δεν το κάνει συνειδητά και αφοσιωμένα και συνεχώς αυτό το πράγμα, που δεν παρατηρεί τις φευγαλέες λεπτομέρειες του κόσμου, δεν είναι συγγραφέας.
Αυτό, σταδιακά, του δίνει μια εποπτεία πάνω στην καθημερινή πραγματικότητα που οι άλλοι άνθρωποι ούτε που την έχουν ονειρευτεί ποτέ τους. Και, σιγά-σιγά, αρχίζει να ξεχωρίζει αμέσως το συγγραφικό ίχνος όταν εμφανίζεται οπουδήποτε για να του προσφερθεί από τη συγχρονικότητα. Μόλις παρατηρεί αυτό που πρέπει, ένα καμπανάκι χτυπάει στο κεφάλι του, κι εκείνος περισυλλέγει την παρατήρηση. Κι έπειτα την αντιμετωπίζει σαν πολύτιμη πληροφορία, σαν εύθραυστο μυστικό.
Μέσα από διεργασίες όπως αυτή και πολλές άλλες, ο συγγραφέας δεν περιμένει την έμπνευση, είναι ο Κυνηγός της Έμπνευσης, εκπαιδεύεται να την αναγνωρίζει παντού γύρω του, να την παραμονεύει και να την αρπάζει με λεπτεπίλεπτο τρόπο. Δεν είναι ποτέ απροετοίμαστος για αυτό.
Έτσι, παντού και πάντα, ο συγγραφέας καταστρατηγεί μια οικειότητα με το Παράξενο. Οι αληθινοί συγγραφείς είναι ερωτευμένοι με το Παράξενο. Είναι το παρασκήνιο του κόσμου μας.
Συμφωνώ με τον J. K. Chesterton, που γράφει:
«Το ότι υπάρχει ένας κόσμος πίσω από τον κόσμο, δεν το γνωρίζουν πολλοί άνθρωποι. Βέβαια, υπάρχει και ένας άλλος άνθρωπος πίσω από κάθε άνθρωπο, αλλά κι αυτό ακόμη συχνά ο ίδιος ο άνθρωπος δεν το γνωρίζει. Υπάρχει ένα παρασκήνιο στα πάντα, ένα σκοτεινό παρασκήνιο, πολλές φορές πέρα από κάθε φαντασία. Στο παρασκήνιο αυτό, πίσω από την αυλαία του κόσμου, δεν πηγαίνει κανείς, εκτός από τους συγγραφείς…»
Η αληθινά μεγάλη ευχαρίστηση που αντλώ από τον κόσμο, προέρχεται από τα βιβλία. Ίσως γιατί ο ίδιος ο κόσμος είναι ένα ανεξάντλητο βιβλίο. Ίσως γιατί ο κάθε άνθρωπος δεν είναι παρά ακόμη ένα βιβλίο. Παραμένει ακόμη άγνωστος ο συγγραφέας του κόσμου μας. Υπάρχουν νύχτες που το μόνο που θέλω είναι να τον γνωρίσω, και να μου επιτρέψει να περιπλανηθώ στην απέραντη βιβλιοθήκη του. Έχω πολλές όμορφες ερωτήσεις να του κάνω, δίπλα από το τζάκι, πίνοντας λίγο κονιάκ…
Όταν ονειρευόμαστε, ο εγκέφαλός μας λειτουργεί κανονικότατα σαν να δέχεται αληθινά ερεθίσματα, και δίνει στους επιστήμονες την εικόνα ενός εγκεφάλου που βλέπει, ακούει, οσμίζεται, γεύεται, πιάνει, κινείται, κλπ, και επεξεργάζεται πληροφορίες σαν να τις δέχεται από το εξωτερικό περιβάλλον, με τη διαφορά ότι το σώμα κοιμάται και τίποτε από όλα αυτά δεν παρατηρείται να συμβαίνει σε αυτήν την πραγματικότητα...
Έχουμε έναν δεύτερο μυστηριώδη εαυτό, ο οποίος ζει κανονικά σε έναν παράλληλο κόσμο, τον κόσμο των ονείρων: ένα ολόκληρο εναλλακτικό σύμπαν. Μια μυστηριώδης ονειρική γεωγραφία που το πανόραμά της ξανοίγεται μέσα μας. Την εξερευνούμε ασυνείδητα μέσα από αινιγματικές εμπειρίες και βιώματα που καταγράφονται από τον εγκέφαλό μας ως αληθινά, για τον οποίο έχει αποδειχθεί επιστημονικά ότι ενώ ονειρευόμαστε συνεχίζει να λειτουργεί κανονικά σαν να βιώνει πραγματικές καταστάσεις.
Ζούμε μέσα στα όνειρα…μια δεύτερη ζωή.
Το μάτι. Αυτό το οπτικό πεδίο συναλλαγής του εσωτερικού κόσμου με τον εξωτερικό κόσμο, το μάτι, είναι το μόνο όργανό μας που ζει από το φως ενώ το υπόλοιπο σώμα μας είναι βουτηγμένο στη λάσπη, στην ύλη. Το μάτι έχει τη μορφή του σύμπαντος. Τρεις ομόκεντροι κύκλοι το περιγράφουν, η σφαίρα, η ίριδα και η κόρη: Ο εξωτερικός κύκλος του υπεργαλαξιακού κόσμου, ο εσωτερικός κύκλος του γαλαξιακού κόσμου, ο εσώτατος κύκλος του υποσελήνιου κόσμου. Κοιτώντας κανείς (με το μάτι του) το ανθρώπινο μάτι, είναι σαν να παρατηρεί το σχέδιο του Σύμπαντος. Το μαγικό σημείο όπου ενώνεται ο άνθρωπος με τον Θεό. Τα άστρα του ουρανού εκπροσωπούνται από το άστρο του ματιού. Η ίδια η κόρη του ματιού είναι μια άβυσσος, εκεί απ’ όπου μπορεί κανείς να ατενίσει με ίλιγγο τα βάθη της ανθρώπινης ψυχής, αστρική στη φύση της και αόρατη. Κατοπτρισμένη πάνω στην κόρη είναι εκείνη η ανταύγεια ενός φωτεινού γαλαξία, το ίχνος του θεϊκού φωτός, το σπερματικό φως του κόσμου, του εσωτερικού κόσμου...
Όταν υπάρχει κάτι που δεν το ξέρεις
Πώς ξέρεις ότι δεν υπάρχει;
Ξέρουμε ότι πολλά από τα όνειρά μας δεν θα γίνουν αληθινά. Ίσως να μη γίνουν ποτέ αληθινά. Κι όμως, συνεχίζουμε να ονειρευόμαστε.
Αυτό λέει πολλά, και δεν είναι τόσο παράδοξο όσο ακούγεται.
Έχουμε μάθει ότι τα όνειρά μας είναι σημαντικά όχι γιατί γίνονται αληθινά, αλλά γιατί μας οδηγούν σε μέρη που ποτέ δεν θα πηγαίναμε αλλιώς, και μας διδάσκουν πράγματα που ποτέ δεν ξέραμε ότι μπορούσαμε να μάθουμε…
Ο κόσμος που παρακολουθούμε, εκείνος ο κόσμος της καθημερινής μας πραγματικότητας, δεν είναι ο αληθινός κόσμος, είναι μία περιγραφή του.
Τα βιβλία είναι συχνά πολύ καλός τρόπος για να βλέπεις τον κόσμο με άλλα μάτια.
Και τα βιβλία είναι παράθυρα.
Είναι σαν κιάλια που βλέπουν αλλού. Η αριστερή σελίδα για το αριστερό σου μάτι και η δεξιά σελίδα για το δεξί σου μάτι. Βάζεις μπροστά στο πρόσωπό σου ένα βιβλίο και αντικρίζεις το πανόραμα της ανάγνωσης. Το πεδίο της γνώσης από αλλού. Είναι μία τηλε-όραση. Βλέπεις μακριά, σε άλλους τόπους, σε άλλες ζωές, σε άλλα μυαλά, σε άλλους χρόνους.
Και, όταν γράφεις ένα βιβλίο, είσαι κάτι σαν οπτικός. Ρυθμίζεις έντεχνα την όραση του φίλου σου, του αναγνώστη σου, έτσι ώστε να μπορέσει να δει αλλού, να αλλάξει για λίγο την οπτική του κόσμου του και να παρακολουθήσει έναν απόκρυφο μικρόκοσμο, χαρτογραφημένο μέσα στις σελίδες…
Η πεζοπορία, η οδοιπορία, η περιπλάνηση, το ταξίδι, η περιπέτεια, η περιπολία, η πρωτοπορία, η ανίχνευση, η εξερεύνηση...
Οι περισσότεροι άνθρωποι, δυστυχώς ή ευτυχώς, δεν καταλαβαίνουν πόσο σημαντικά είναι όλα αυτά: Σχετίζονται με την πλοήγηση στον υλικό κόσμο.
Η τέχνη της πλοήγησης στον υλικό κόσμο είναι τόσο σημαντική όσο και η τέχνη της αναπνοής. Παραδόξως, για τους περισσότερους ανθρώπους, και οι δύο αυτές τέχνες είναι αυτοματικές συνήθειες και τίποτε παραπάνω.
Αλλά υπάρχει και η τέχνη της πλοήγησης στον πνευματικό κόσμο...
Εξασκούμε την πλοήγηση στον υλικό κόσμο χρησιμοποιώντας -διανύοντας- τις διαδρομές, και –από την άλλη– εξασκούμε την πλοήγηση στον πνευματικό κόσμο με τη φαντασία μας.
Όμως, αν συνδυάσουμε αυτά τα δύο, τις διαδρομές και τη φαντασία, έχουμε ένα νέο είδος πλοήγησης. Και πρόκειται για πλοήγηση σε ένα νέο πεδίο, ούτε πραγματικό ούτε φανταστικό, σε εκείνο το συνδετικό πεδίο μεταξύ πνεύματος και ύλης, που είναι ένα κρυφό ενδιάμεσο πεδίο, μυστικό και απαγορευμένο, για το οποίο δεν συζητά κανείς...
Αυτή είναι η λεγόμενη «αόρατη πλευρά του κόσμου», και αυτήν εννοούσε ο παππούλης μου ο Τσαρλς Φορτ όταν έλεγε ότι ανακάλυψε μία «πυξίδα για τη ναυσιπλοΐα της αόρατης πλευράς του κόσμου...»
Λοιπόν, αυτή η νέα πλοήγηση σ’ αυτό το μυστικό ενδιάμεσο πεδίο, βασίζεται –στο πρώτο στάδιο εξάσκησής της– σε μία σχετικά απλή τεχνική: να κάνεις μία πλοήγηση στο υλικό πεδίο με πνευματικό τρόπο (ή, αν το προτιμάτε έτσι, στο πνευματικό πεδίο με υλικό τρόπο).
Μία περιπλάνηση στις διαδρομές του υλικού κόσμου με πνευματικό τρόπο. Πρόκειται για ένα λειτουργικό συνδυασμό της περιπλάνησης στους δρόμους και της περιπλάνησης στη φαντασία. Κι αυτό κάνει εκείνο το ενδιάμεσο πεδίο να αρχίσει να διακρίνεται αδιόρατα. (Και διακρίνεται γιατί «ανταποκρίνεται» στην περιπλάνησή σου).
Μία αφηρημένη περιπλάνηση μέσα στον τρισδιάστατο χάρτη της πόλης, αφήνοντας τον εαυτό μας να παρασυρθεί από τη φαντασία, αλλά ταυτόχρονα και να παρασυρθεί από τους δρόμους. Δηλαδή, να παρασυρθεί στις διαδρομές της φαντασίας, και ταυτόχρονα να παρασυρθεί από τις διαδρομές της πόλης. Να παρασυρθεί από τη ροή των συλλογισμών, και ταυτόχρονα να παρασυρθεί στη ροή των δρόμων. Από τα «μονοπάτια της σκέψης» και από τα μονοπάτια του κόσμου. Να «αποπροσανατολιστεί» κάποιος από τον εαυτό του, και ταυτόχρονα να αποπροσανατολιστεί μέσα στην πόλη. Να «περι-πλανηθεί»…
Μ’ αυτόν τον τρόπο, ο εσωτερικός κόσμος μεταμορφώνεται σε εξωτερικό και μπορείς να περιπλανηθείς κανονικά μέσα του: να τον περπατήσεις.
Αν προτιμάτε, ο εξωτερικός κόσμος μεταμορφώνεται σε εσωτερικό και μπορείς να περιπλανηθείς σ’ αυτόν με τη σκέψη σου.
Το ίδιο είναι, απλά εξαρτάται από την οπτική γωνία από την οποία το βλέπεις…
Κατά τη διάρκεια αυτής της περιπλάνησης, που σε πρώτη φάση γίνεται χωρίς νόημα, ο περιπλανώμενος είναι βυθισμένος σε μια επιλεγμένη φαντασίωση, (αλλά και στους αυθόρμητους συλλογισμούς του, ακολουθώντας με τον νου του ελεύθερα τη ροή τους, παρατηρώντας πως αυτή αρχίζει να σχετίζεται με τα ερεθίσματα που λαμβάνει από ολόγυρά του), και καθώς ακολουθεί τελείως αυθόρμητες διαδρομές, σταδιακά αρχίζει να συμβαίνει το εξής:
Η περιπλάνησή του αρχίζει να αποκτά νόημα, είναι σαν να βαδίζει πάνω σε υπονοούμενα, σαν να γράφει ή να διαβάζει ένα κείμενο, τα πάντα γύρω του αποκτούν ένα ιδιόμορφο νόημα, ή ένα πλέγμα από κρυφά νοήματα, που του αποκαλύπτονται, που συνδέονται όλο και περισσότερο με τους συλλογισμούς του. Φτάνει σε ένα σημείο που αυτό το φαινόμενο γίνεται τόσο έντονο, που ο περιπλανώμενος θεωρεί ότι μπορεί να κοντρολάρει το ίδιο το τοπίο, και όχι μόνο τις σκέψεις του. Η Πλοήγηση έχει ξεκινήσει…
Για τον Πλοηγό που θα το κάνει αυτό, οι συνηθισμένοι υλικοί δρόμοι του κόσμου χάνουν κάθε συμβατική σημασία. Οι διαδρομές αποκτούν ένα τελείως διαφορετικό νόημα γι’ αυτόν, η πόλη η ίδια μεταλλάσσεται μυστικά, οι δρόμοι της οδηγούν «αλλού»…
Ο κόσμος που ζούμε, είναι ένα πάρα πολύ παράξενο μέρος! Αλλά, εγκλωβισμένοι μέσα στις υποθέσεις της καθημερινότητάς μας, έχουμε την τάση να το ξεχνάμε αυτό ή να το αγνοούμε. Εμείς οι ίδιοι που βαδίζουμε σ’ αυτό το παράξενο μέρος, είμαστε πάρα πολύ παράξενα όντα…
Είναι τόσα πολλά τα πράγματα που δεν ξέρουμε για τους μηχανισμούς του κόσμου και του εαυτού μας, που φοβόμαστε να παραδεχτούμε αυτή την μεγάλη αλήθεια. Θέλουμε τον κόσμο και τον εαυτό μας να είναι μικροί, συγκεκριμένοι και περιορισμένοι, για να μπορούμε να τους ελέγχουμε και να νιώθουμε ασφαλείς. Αλλά τον κόσμο και τον εαυτό μας, τους διατρέχουν δυνάμεις ανεξιχνίαστες. Βιαστήκαμε να τους δώσουμε ονόματα, περιγραφές, επιστήμες, για να μπορούμε να έχουμε έναν υποτυπώδη έλεγχο πάνω στην αχαλίνωτη πραγματικότητα. Κι όμως, τα πράγματα δεν τελειώνουν στα όρια που έχουν θέσει αυτές οι εξηγήσεις. Τα πράγματα είναι ατέλειωτα .
Αυτή τη βροχερή νύχτα, μέσα στη μοναξιά μου, καθώς γράφω, έχω δίπλα μου ένα βιβλίο κιτρινισμένο από το χρόνο, το Pensees του Blaise Pascal. Ανοίγω μια σελίδα στην τύχη και διαβάζω:
«Όταν ατενίζω μπροστά μου τον ορίζοντα με το περιορισμένο βλέμμα μου… τί αχανές διάστημα είναι αυτό μέσα στο οποίο εγώ δεν υπάρχω! Κι αν κοιτάξω πίσω μου… τί φρικτή δίνη ατέλειωτων χρόνων που εγώ δεν υπήρξα! Όταν βυθίζομαι στον κόσμο της γνώσης… τί απύθμενες θάλασσες γνώσεων που εγώ δε γνωρίζω και ίσως ούτε θα γνωρίσω ποτέ! Πόσα πράγματα συμβαίνουν συνεχώς, χωρίς εμένα! Και… πόσο λίγο χώρο καταλαμβάνω εγώ σ’ αυτή την ατέρμονη άβυσσο του Χρόνου…»
Είδα το σπίτι που μένει ο Θεός.
ΜΥΣΤΙΚΟ ΔΙΑΣΤΗΜΙΚΟ ΣΤΑΘΜΟ
42 comments:
παω να το παρω τωρα...κυριολεκτικα τωρα.
Κε. Γιαννουλάκη καλησπέρα. Η κοσμική τριλογία του C.S.Lewis έχει εκδοθεί στα ελληνικά?
Παντελη ωραιο το θεμα σου με τον πλανητη φυλακη,επισης πολυ καλο κ το θεμα με τον ιο Η1Ν1.
Να ευχηθω σε σας και την οικογενεια σας οτι πιο ομορφο και χαρουμενο για τις ημερες αυτες.Το 2010 γεματο απο γλυκα ονειρα που θα ταξιδεψουν μεσα απο την ψυχη σας.Την δικη σας αληθινη ψυχη με το οχημα της φαντασιας.Να δημιουργειτε ,να γραφετε και να ανακαλυπτετε ολους τους κοσμους γνωστους και αγνωστους.
Να ειστε παντα καλα.
Χρόνια πολλά και ότι επιθυμείτε για εσάς και την οικογένειά σας!
Κύριε Γιαννουλάκη σας έυχομαι για την καινούρια χρονιά υγεία αγάπη και καλοσύνη σε σας και την οικογένεια σας. Να συνεχίσετε να μας ταξιδέυεται με τα άρθρα σας και τις σκέψεις σας γιατί όπως και εσείς έχετε πεί ένα βιβλίο ταξιδεύει. Σας διαβάζω χρόνια και από τα βιβλία σας και από τα άρθρα σας στο strange. Θεωρώ τον εαυτό μου αναζητητή της αλήθειας και της απαγορευμένης ροής πληροφοριών. Επίσης είμαι ερασιτέχνης συγγραφέας (αποτυχημένος μάλλον) μιάς και καταγράφω οτιδήποτε μου κινεί το ενδιαφέρων σε αυτήν τη ζωή και στη δική μου οπτική της πραγματικότητας. Το άγνωστο είναι παντού τριγύρω. Σας καλώ να επισκευθείτε το blog μου που καταγράφω οτιδήποτε ενδιαφέρων βρίσκω στο νετ και μπορεί
(κάποια στιγμή) να αρχίσω να καταθέτω και τις σκέψεις μου. otimasxalaei.blogspot.com
Καλή χρονιά και πάλι.
Παντελη γεια σου.Απο καιρο ηθελα να επικοινωνησω μαζι σου αλλα ολο το ανεβαλα.Συγχαρητηρια για το αρθρο σου ΦΥΛΑΚΗ ΠΛΑΝΗΤΗΣ ΓΗ,περιμενουμε τη συνεχεια του γιατι δεν τελειωνει μεχρι να σπασει το ματριξ που μας εχουν βαλει,αρα πλησιαζει η ωρα...2012?Παιρνω το strange απο το πρωτο τευχος, τεραστιες ο ογκος με τα ερωτηματα που ολο μεγαλωνουν,ισως αυτη να ειναι η ομορφια του ταξιδιου.Ηθελα να σε ρωτησω ποτε θα κυκλοφορησει το βιβλιο του κΑριβανη που το περιμενουμε με αγωνια,οπως θα θελαμε να βλεπουμε αρθρα του πιο συχνα αφου υπαρχουν οπως μας ειπες στο τευχος με τη τελευταια συνεντευξη του.Θεματα οπως αορατος πολεμος,ενεργειακες οντοτητες(οντοτητες 300.000ετωνζωης οπως ειχε αναφερειπαλιοτερα στο stranger)και πιστευω οτι εχουν σχεσει με το τελευταιο αρθρο σου.Ακομη θα ετοιμασεις βιβλιο για τον Καστανεντα?Και τελος θα ηθελα να σε ρωτησω τι εγιναν τα παιδια απο τη στηλη υδραργυρου,γιατι δεν γραφουν?Συγνωμη για το μεγαλο email αλλα 10 χρονια ειναι αυτα.Σε ευχαριστω για αυτα που μας δινεις μεσα απο τα γραπτα σου μαζι με τους συνεργατες σου.Να εισαι καλα.Τα λεμε λιαν συντομως.ΥΓ.Το ματριξ ραγιζει οταν σε κοτουν τα αστρα.
Υ.Γ.2 ΚΑΛΗ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΗ ΧΡΟΝΙΑ εξω απο το ματριξ και μεσα στο ΦΩΣ.
Γεια σας και Καλή Χρονιά,
Θα ήθελα να σας ρωτήσω αν σας αρέσουν οι Mogwai και αν ξέρετε παρόμοια συγκροτήματα, που θα μπορούσα να ψάξω. Μου έκαναν ιδιαίτερη εντύπωση τα τραγούδια "Friend of the Night" και "I'm Jim Morrison I'm Dead", που μπορεί να ακούσει κανείς και στο YouTube.
Επίσης έψαξα για το βιβλίο "Αλλού και Κάπως" και μου έκανε εντύπωση, που δεν μπόρεσα να το βρω μέσω βιβλιοπωλείου (ακόμα και μεγάλων στο κέντρο της Αθήνας) και έπρεπε να το παραγγείλω μέσω internet. Δεν θα έπρεπε να κυκλοφορεί πιο ανοιχτά; Το βρίσκω καλό όσο το έχω διαβάσει μέχρις στιγμής (ειδικά το αφιέρωμα στον Κόρτο Μαλτέζε) εκτός από το βαθμό συμπάθειας, που μάλλον δείχνει προς το παραδοσιακό σύστημα της Ιαπωνείας (σαμουράι, καμικάζι)...
Καλή συνέχεια,
Ευχαριστώ
pote 8a sas dume pali stin a8ina kyrie giannoulaki?
κ Γιαννουλακη ειχα κανει την ερωτηση για τον zecharia sitchin,μετα την κατατοπιστικοτατη απαντηση σας ηρθε και το αφιερωμα ΦΥΛΑΚΗ ΠΛΑΝΗΤΗΣ ΓΗ.Μου κανει εντυπωση πως ενα θεμα οι ανθρωποι το ειδαν απο τοσες πολλες διαφορετικες πλευρες,αν και ειμαι λατρης της εξωγηινης αρχαιολογιας κατα την ταπεινη μου γνωμη η ναυαρχιδα του θεματος ειναι ο Γνωστικισμος(ο ιδιος θελει πολυ μελετη απο μονος του).Εχω ομως και αυτη τη φορα μια ερωτηση(ασχετη με το θεμα):θα γραψεται καποιο αρθρο για τον χαρτη του Piri Rei?
Yπαρχει καποια προταση για τα βιβλια του Χαξλευ;εχω διαβασει μονο το Brave New World.
exo xasei ti seira tou periodikou pou kai pos mporo na bro afta pou thelo;
@Σύλλα Κων/νος:
Καλησπέρα. Όχι το Cosmic Trilogy του C. S. Lewis δεν έχει εκδοθεί στα ελληνικά (αν και το πρώτο βιβλίο κάποτε εκδόθηκε περικομμένο σε κάκιστο βίπερ, στα τέλη της δεκαετίας του 1970 ή αρχές '80, αν θυμάμαι καλά).
Ένα από τα όνειρά μου είναι να τη μεταφράσω στα ελληνικά ο ίδιος και να την εκδόσω. Είναι πολύ δύσκολο εγχείρημα μεταφραστικά, αλλά και εκδοτικά, διότι και τα τρία βιβλία είναι πάνω από οκτακόσιες σελίδες (και η παράδοση είναι πλέον να βγαίνουν σε έναν τόμο). Κάποτε, θα το προσπαθήσω, ίσως.
Φυσικά, πάντα υποστηρίζω ότι τα βιβλία θα πρέπει να διαβάζονται στο πρωτότυπο.
@Πάνος (Λάρισα)
Ευχαριστούμε Συνταξιδιώτη. Ναι, και για εμένα είναι ένα από τα αγαπημένα μου θέματα, το μελετώ εδώ και πολλά χρόνια.
Όσο για τη μεγάλη φασαρία με τον Η1Ν1, σε παραπέμπω σε σχετικό δημοσίευμα στο επόμενο Strange, όπου θα διαπιστώσεις ότι έχει ήδη γίνει επίσημη ανακοίνωση ότι επρόκειτο σε μεγάλο βαθμό για απάτη, αλλά αποκρύπτεται από τα μέσα ενημέρωσης.
@Prasino Liker:
Να είστε κι εσείς πάντα καλά, οικογενειακώς, και στο 2010 να πραγματοποιηθούν όσα περισσότερα όνειρά σας μπορείτε να αντέξετε. Τους χαιρετισμούς μου στα όμορφα Χανιά (αν θυμάμαι σωστά) όπου επιθυμώ να βρεθώ ξανά το συντομότερο.
@Ανώνυμος:
Σας ευχαριστώ θερμά για τις ευχές. Χρόνια πολλά και καλή χρονιά και για εσάς και την οικογένειά σας.
(συνέχεια)
@Kostas:
Αγαπητέ Συνταξιδιώτη, εύχομαι υγεία αγάπη και καλοσύνη και σ' εσένα και στην οικογένειά σου, και σ' ευχαριστώ.
Θα συνεχίσουμε να ταξιδεύουμε όσο μακρύτερα μπορούμε (to the stars and beyond!!), μακάρι πάντα να ταξιδεύεις μαζί μας.
Λες ότι θεωρείς τον εαυτό σου
«αναζητητή της αλήθειας και της απαγορευμένης ροής πληροφοριών». Η γνώμη μου είναι ότι την αλήθεια δεν χρειάζεται να την αναζητήσουμε ιδιαίτερα, την ξέρουμε ήδη (αυτό είναι άλλωστε που την κάνει αλήθεια), μπορούμε, όμως, φαντάζομαι, να τη διευρύνουμε... Απαγορευμένη ροή πληροφοριών δεν θα μπορούσε να υπάρχει κυριολεκτικά, ούτε απαγορευμένες πληροφορίες, αλλά...απαγορευμένη γνώση. Γενικά, κατά τη γνώμη μου, η γνώση απαγορεύεται ή παρεμποδίζεται, και ιδιαίτερα τα πιο ενδιαφέροντα και σημαντικά πεδία της. Από την άλλη, βέβαια, είναι και άχρηστη, αν δεν γνωρίζεις σε τι να τη χρησιμοποιήσεις. Έτσι, κάθε γνώση θα πρέπει να έρχεται και με ένα manual (οδηγίες χρήσης). Κάτι που είναι το πιο απαγορευμένο από όλα, για όλες τις γνώσεις...
Σε παρακαλώ να μη δηλώνεις ερασιτέχνης αποτυχημένος συγγραφέας. Αν σε προσδιορίζει αυτό, να δηλώνεις συγγραφέας και να προσπαθείς να είσαι όλο και καλύτερος (που σημαίνει να το ψάξεις πολύ και να βρεις τους τρόπους για αυτό το πράγμα).
Το blog σου otimasxalaei.blogspot.com, είναι πολύ ωραίο, σαν το Strange Cosmos μας, και εύχομαι καλή συνέχεια. Αλλά δεν κατάλαβα γιατί είναι ό,τι μάς χαλάει όλο αυτό...
@Giorgos:
Και σ' εμένα συμβαίνει αυτό: και εγώ από καιρό θέλω να επικοινωνήσω μαζί μου και όλο το αναβάλλω!
Το κείμενό μου για τον Πλανήτη Φυλακή μας στο Strange, έχει πολλές και μεγάλες προεκτάσεις, και ευελπιστώ να τις εξερευνήσουμε όλοι μαζί.
Το βιβλίο του κ. Αριβάνη το συνθέτουμε αυτήν την εποχή και ελπίζω ότι θα κυκλοφορήσει σύντομα. Το ίδιο ισχύει και για τα άρθρα του που έχουμε στα χέρια μας, θα τα δημοσιεύσουμε με την πρώτη καλή ευκαιρία (είναι πολύ ειδικά και παρουσιάζουν κάποιες δυσκολίες).
Όχι, δεν νομίζω ότι θα γράψω κι άλλο βιβλίο για τον Καστανέντα (αν και ποτέ μη λες ποτέ). Ίσως όμως μεταφράσω και διασκευάσω ένα παλαιότερο που είχα γράψει στα αγγλικά.
Η Στήλη Υδραργύρου επιστρέφει δρυμύτερη στο επόμενο Strange. Ο »...« γράφει όποτε θέλει, απλά...
Και τα άστρα ραγίζουν όταν τα κοιτά το Matrix (μέσα από τα μάτια μας. Να τα αλλάξουμε...) Ευχαριστώ για την επικοινωνία.
@Ανώνυμος-2:
Συνταξιδιώτη, δεν ήξερα τους Mogwai, αλλά τους άκουσα τώρα στο youtube με την προτροπή σου. Ναι, καλούτσικοι είναι. Ίσως θα προτιμούσες, όπως εγώ, να ψάξεις και να ακούσεις πολλά από τους Cul De Sac, που κρίνω ότι θα σου αρέσουν.
Επίσης, τελευταία, σ' εμένα και σε φίλους μου, μάς αρέσουν πολύ οι DeadBolt. Ρίξε π.χ. μια ματιά (κι ένα αυτί) στο Ghost Riders in the Sky: http://www.youtube.com/watch?v=hDa9HGYgrjE
και στο One Day I Will Kill you:
http://www.youtube.com/watch?v=0B4L8C3oxQs
Επίσης, δοκίμασε να βρεις και να ακούσεις διάφορα από Savage Republic.
Αυτά προς το παρόν, κρίνοντας από τους Μοgwai που σου άρεσαν.
To Αλλού και Κάπως είναι για τους Αλλού και Κάπως, οπότε...
(Ωραίοι οι Σαμουράι)
@Ανώνυμος-3: Σύντομα στην ΑΘήνα, φίλε...
@Μr. Alobar:
Δεν νομίζω ότι απαιτείται άρθρο για τον χάρτη του Πίρι Ρέις, είναι γνωστά αυτά τα πράγματα. Το συγκεκριμένο θέμα, άλλωστε, είναι ένα μικρό υποκεφάλαιο στο πιο μεγάλο θέμα που υπάρχει: το μυστήριο του κόσμου μας... (και της Ιστορίας του παρελθόντος του).
Συμφωνώ για τον Γνωστικισμό που αναφέρεις. Χαίρε.
Για τον Χάξλευ: Εμένα μου αρέσει το Eyeless In Gaza, και το The Doors of Perception.
@Ανώνυμος-4:
Συνταξιδιώτη, για τα τεύχη του Strange που έχεις χάσει, μπορείς να απευθυνθείς στο τηλ 2310-886.480, εκδόσεις Άγνωστο, και να ενημερωθείς περί αυτών για ό,τι θέλεις, και να τα παραγγείλεις να σου τα στείλουμε (με έκπτωση). Ευχαριστούμε.
Εύχομαι καλή και δημιουργική χρονιά σε όλους, με υγεία, χαρά, γνώση, ελπίδα και γενναιότητα.
Π. Γ.
Χρόνια πολλά και καλή χρονιά για όλους μας Παντελή .
Περιμένουμε με ανυπομονησία την επίσκεψή σου στη Νότια συμπρωτεύουσα .
Κριτική για το περιοδικό δεν κάνω , θα φανώ κοινότυπος .
Εκείνο όμως που μου κάνει μεγάλη εντύπωση είναι τα editorials σου και σε πληροφορώ πως όσα γράφεις είναι πάντα κάποιες απο τις ενδόμυχες σκέψεις και προβληματισμούς μας . Το καταπληκτικό δέ είναι οτι είσαι πάντα (μα πάντα) επίκαιρος σε όσα σκεφτόμαστε ! Αυτό όμως σίγουρα θα το έχεις ξανακροαστεί ... γι αυτό σου μεταφέρω κάτι ακόμα πιο καταπληκτικό .
Υπάρχει κάπου , κάπως , μια παρέα ανθρώπων που εκδηλώνουν προβληματισμούς και διαλογίζονται πάνω σε διάφορα θέματα αξιοπερίεργα αλλά και καθημερινά όπως τα θέματα που συζητάμε όλοι εμείς οι παράξενοι καθημερινοί άνθρωποι .
Ο τρόπος λοιπόν που διατυπώνεις απόψεις (άλλοτε οργισμένα , άλλοτε μελαγχολικά , άλλοτε δυναμικά) συνάδει ακριβώς με όσα ενίοτε συζητάμε με την παρέα μας !
Το απίθανο (για την κοινή διανόηση) είναι πως αυτές οι συζητήσεις γίνονται άλλοτε σε φιλικό περιβάλλον , άλλοτε στη δουλειά , άλλοτε τροχάδην , άλλοτε τηλεφωνικά ... ανεξάρτητα τόπου και χρόνου , αλλά πάντα στο μεσοδιάστημα απο το ένα τεύχος στο άλλο . Και σε αυτό το μεσοδιάστημα έχουν δημιουργηθεί ήδη προβληματισμοί για το επόμενο θέμα ... και τότε "ως εκ θαύματος" να και ο Παντελής , πάντα επίκαιρος , να καταθέσει την γνώμη του σε όσα συζητάμε !
Δηλαδή , σαν να είσαι κι εσύ μέλος της παρέας μας , να παρακολουθείς τις συζητήσεις μας , να έχεις την επόπτεία μας και να εκδηλώνεις τις θέσεις σου βάσει της εκάστοτε συζήτησης (μέσω του editorial) με μια μικρή καθυστέρηση (ανάλογα με την ημερομηνία έκδοσης του περιοδικού) . Δεν ξέρω πως το κάνεις αυτό , αλλά αυτό που ξέρω σίγουρα είναι πως επαναλαμβάνεται πάρα πολύ καιρό για να το θεωρήσω "τυχαίο" (για τους πιστούς της εν λόγω θεάς) .
Γι αυτό θα σου μεταφέρω αυτό ακριβώς που παρατηρώ αρκετό καιρό τώρα . Οι θέσεις που εκφράζεις στα editorials έχουν ακριβώς τους ίδιους πρόλογους , θεματολογία , κατεύθυνση και σκελετό με όσα συμμετέχουν και οι υπόλοιποι της παρέας αλλά ... εσύ σταματάς σε κάποια σημεία κομβικά και νευραλγικά ! Ενώ εμείς τα προχωράμε , εσύ μένεις σε κάποιες σκέψεις , σαν να φοβάσαι τις ίδιες τις μετέπειτα σκέψεις ! Δεν ξέρω για ποιό λόγο το κάνεις αυτό αλλά , να ξέρεις πως είναι κουραστικό . Κάποιες στιγμές κατανοούμε πως θα σκέφτεσαι οτι ίσως δεν θές να τρομάξεις τους άλλους ή εκείνες οι μικρές πυγολαμπίδες του μυαλού σου είναι μόνο δικές σου και θεωρείς πως καλό είναι να τις εκθρέψεις μόνος σου .
Σε πληροφορώ λοιπόν πως αν αυτές οι πυγολαμπίδες είναι οικόσιτες και τις θεωρείς μόνο δικές σου , κάνεις λάθος . Υπάρχουν κι άλλοι που έχουν τέτοια οικόσιτα ! και καλό θα ήταν να τις ενώσουμε για την διαιώνισή τους .
Σου γράφω όλα αυτά γιατί άσχετα απο τις θεματολογίες που αναλύετε εσύ και η ομάδα των υπόλοιπων παιδιών στο περιοδικό , έχεις το πλεονέκτημα μέσω της γωνίτσας του editorial να βγάζεις σκέψεις ατόφιες και ανόθευτες , χωρίς επεξεργασία και επιμέλεια .
Τώρα γνωρίζεις πως έχεις πολλούς (ίσως ακόμα περισσότερους) που είναι λάτρεις της γωνίτσας σου . Και κάνουν μαζί σου πολύ επικοδομοιτητικές συζητήσεις , άσχετα αν μας ακούς ή όχι . Εμείς σε διαβάζουμε . Και είμαι σίγουρος πλέον πως κι εσύ μας "ακούς" κάπως , διαφορετικά δεν θα είμασταν συνδαιτήμονες σε αυτό το τραπέζωμα σκέψεων .
Αυτά είχα να σου μεταφέρω , σίγουρα θα θελαν πολλοί να το πιστοποιήσουν , κάποιοι ίσως το σκέφτονται ήδη απο καιρό , κάποιοι άλλοι ίσως το ξέχασαν μέσα απο την απόλαυση της "συζήτησης" με το editorial .
Πάντως όλο αυτό είναι πολύ μαγικό για να είναι αληθινό και πολύ πραγματικό για να ναι ψεύτικο .
Καλή χρονιά (μια ακόμα) σε σένα και σε όλους τους αφανείς ήρωες των σκέψεών μας .
Κύριε Γιαννουλάκη ευχαριστώ για την απάντηση σας και φυσικά ξαναεύχομαι τα καλύτερα. Το όνομα του ιστολογίου μου είναι otimasxalaei διότι ξεκίνησα να γράφω για ότι είναι στραβό και ανάποδο στον κόσμο μας. Μετά βέβαια κατάλαβα ότι δεν υπάρχει λόγος να ξανααναφέρω ότι δεν μας αρέσει γιατί άθελα μου το αναπαράγω και ήταν κάτι που με ενοχλούσε και μένα ιδιαίτερα. Έτσι, δεν σας κρύβω ότι σαν πρότυπο είχα το strange cosmos (αλλά αύτο βέβαια το είχατε καταλάβει) και μίας και μου αρέσει να ψάχνω για ιδιαίτερα πράγματα στο νετ σκέφτηκα να υλοποιήσω αυτήν την ιδέα. Το όνομα έμεινε το ίδιο προς στιγμήν αλλά έχω υπόψην μου ένα κατάλληλο για την περίσταση. Συνεχίστε την καλή δουλεία σας και να ξέρετε ότι περιμένουμε με αγωνία το cosmopolis project 2.
Ένας συγγραφέας.
Movement, είναι όντως μαγικό αυτό που συμβαίνει! Εξω-πραγματικό θα συμπλήρωνα..
Βέβαια, δεν ξέρω αν ο Παντελής ακούει εμάς ή αν εμείς έχουμε αποκτήσει κάποια κρυφή πρόσβαση στο Φανταστικό Κόσμο του Παντελή, ή ότι άλλο θα μπορούσε να συμβαίνει.
Πάντως αυτή η μυστηριώδης επικοινωνία δεν περιορίζεται μόνο στα editorial, ενίοτε επεκτείνεται και στα άρθρα του περιοδικού.
Και όταν βέβαια αρχίζεις να σκέφτεσαι ότι όλες αυτές οι συμπτώσεις είναι πάρα πολλές για να είναι απλά συμπτώσεις και τυχαία γεγονότα.. τότε να 'σου ως δια μαγείας το editorial για τις συγχρονικότητες και τα σχετικά!! (χε.. παλαβό τελείως)
Παντελή, τι πιστεύεις οτι συμβαίνει εδω; Μήπως οι τηλεπαθητικές μας ικανότητες έχουν οξυνθεί στο έπακρο;
BIG BRATHER = PANTELIS .XM ton nou sas mas akouei
επιτελους επανακυκλοφορειστε το Megapolisomancy.ποσο ακομη θα περιμενουμε?επισης το ταξιδι στη μοναξια του χρονου.ελεος!!!
Όλα αυτά -που θα έπρεπε να σας προβληματίσουν ακόμη περισσότερο- προφανώς σημαίνουν ότι εσείς δεν είστε μόνο εσείς, ή εγώ δεν είμαι μόνο εγώ...
Κάτι πολύ παράξενο συμβαίνει με τον εαυτό μας, και μερικοί άνθρωποι μέσα από κάποιες διαρροές ή ρήγματα το αντιλαμβάνονται, μερικές φορές...
Π. Γ.
Interesting site.
We provide office and retail cleaning carried out by specialist trained cleaners.
Our cleaning technicians are experienced and reliable.
Discover more about our [url=http://www.cleanerlondon.com/domestic-cleaning-london.php]carpet cleaning[/url] technicians.
Παντελή θα μπορούσες να αναλύσεις λίγο περισσότερο αυτό που έγραψες περί εαυτών, διαρροών κτλ.; (Ο προβληματισμός υπάρχει, αλλά πως προχωράμε πέρα από αυτόν..; πως τον προεκτείνουμε; )
Τώρα που το ξανασκέφτομαι -και αν έχω κατανοήσει ορθά το συλλογισμό σου- μήπως αυτό όλο, που θολά ακόμα αντιλαμβάνομαι, θα μπορούσε να αποτελέσει ένα καλό όπλο στα χέρια μας, ενάντια στον μεγάλο μυστικό πόλεμο που διαδραματίζεται; ...
Για τα πράγματα που παρατηρώ ότι απασχολούν πολλούς Συνταξιδιώτες, για τα οποία συχνά δεν μπορούμε να συζητήσουμε εύκολα, διότι δεν μπαίνουν εύκολα σε λόγια, και αν μπαίνουν δεν είναι πάντα για όλα τα αυτιά, υπάρχει ένα μήνυμα, ένα παλιό ροκ'ν΄ρολ τραγούδι, το οποίο το καταθέτω:
WHITE LIGHTNING
(Το έχει γράψει ο Big Bopper, το έχει πρώτος ηχογραφήσει ο George Jones, το έχουν παίξει πάρα πολλοί -αγαπημένη μου εκτέλεση αυτή του Waylon Jennings).
Βρες το, άκουσε το, και διάβασε τους στίχους του (π.χ. ψάξε τα lyrics στο google), αποκωδικοποίησέ τους.
Κατά την ταπεινή γνώμη μου, αυτό το κομμάτι τα λέει όλα, όσα μπορούν να ειπωθούν, με τον τρόπο που μπορούν να ειπωθούν.
White Lightning
(lyrics):
http://www.lyricstime.com/big-bopper-white-lightning-lyrics.html
White Lightning:
George Jones -
http://www.youtube.com/watch?v=MBcFxF3F78Y&feature=related
The Big Bopper
(first original version) -
http://www.youtube.com/watch?v=F9Z4zkvBG-c
Eddie Cochran & Gene Vincent (live) -
http://www.youtube.com/watch?v=sAEyUqPTVD0
Waylon Jennings -
http://www.youtube.com/watch?v=pRGQVElqZSA
( «...George Jones' version of "White Lightning" was released as a single, and reached Number One in April of 1959, two months after the original songwriter, rockabilly artist J. P. Richardson, widely known as "The Big Bopper", was killed in the infamous airplane crash, along with fellow rockabilly artists Buddy Holly and Ritchie Valens...» )
@-)
hiya
Just saying hello while I read through the posts
hopefully this is just what im looking for, looks like i have a lot to read.
Howdy, Michelle here. It's been a great experience to take part this valuable community..:-) In case you are not one of my common subscribers on 21Car Century Insurance, allow me to promptly tell you a bit of concerning myself personally. I'm a ex - automobile insurance advisor and today I'm a full time blogger. I am going to present to you on the way to spend less and obtain the best online for free cheap car insurance estimates and find the right automobile insurance on the net. Do you possess a new car and you're willing to purchase vehicle insurance? Actually, not so fast, you need to evaluate your option, compare providers, prices and understand kinds of insurance coverage you can afford. There's lots of auto insurance providers for you to select from and it hard to say which companies can be better than others.
Get the free 21 car century insurance tips e book here: [url=http://21-carcenturyinsurance.com/category/auto-car-insurance/]Auto Car Insurance[/url]
Hi everyone,
I am new to giannoulakis.blogspot.com and I am sorry for being a bit off-topic, but I did not find a proper category!
I have an rush problem, and a friend of mine told me about glycolic acid for skin treatment, but I am a bit confused by the strength of glycolic acid. Are concentrations over 20% considered safe?
On this website about [url=http://GlycolicGel.info]Glycolic Gel[/url] it says that glycolic acid concentration higher than 15% is considered hazardous material in the USA!
Also, does anyone know if I can I buy [url=http://GlycolicGel.info]piccadilly
[/url] on cosmetics store or is it only by doctor's prescription?
Hello. I am Simon. I am new here. Thanks for having me..
[url=http://thirdpartyinsurance1.com/]third party insurance[/url]
[url=http://god-n-devil-inc.livejournal.com/13959.html]Дизайн внутренних состояний[/url]
I love giannoulakis.blogspot.com! Here I always find a lot of helpful information for myself. Thanks you for your work.
Webmaster of http://loveepicentre.com and http://movieszone.eu
Best regards
hi
i am new here
just wana say hi to all
DxSEO
I intended to create you this very small note to say thanks yet again for your personal nice secrets you've shared on this website. It is simply surprisingly open-handed with people like you to give without restraint what exactly many individuals could have distributed for an ebook in order to make some dough on their own, even more so considering the fact that you could have done it in case you desired. Those strategies as well acted like the great way to realize that someone else have similar keenness really like my personal own to grasp a little more with reference to this problem. I'm certain there are lots of more pleasant situations ahead for those who read carefully your site.
hey!
just signed up at giannoulakis.blogspot.com and wanna say hi to all!
Cheers
thanks for this nice post 111213
Good blog, thank you. I really like it!
Great article! Looking forward to the next.[url=www.moviesonlinehd.net]Watch Movies online[/url].
3 fc1f2e1ae1334d3
Worldwide cloks here. You can find what time is it on every town or county on this [url=http://worldclocks.eu/]world clock[/url] with specifyc timezone.
All you need to do is to access http://worldclocks.eu/, [b]world clock[/b] website and to search your country or speifyc town, and to know what time is it.
Unquestionably believe that which you said. Your favourite reason appeared to be at the net the easiest thing to understand of. I say to you, I definitely get irked whilst people think about worries that they plainly don’t recognize about. You managed to hit the nail upon the highest as neatly as defined out the entire thing without having side effect , folks could take a signal. Will likely be back to get more. Thanks
Δημοσίευση σχολίου